Μην επιμένετε. Είμαι δεσμευμένος!

     Κυριακή 17 Φεβρουαρίου. Φέτος.
     Ο τσικ-λεβέντης, ο αψηλός, ο καλαματιανός, βγαίνει και με δήλωσή του καθαρίζει: ''Δεσμεύομαι!''.
     Κι όταν μιλάει ο αψηλός, ο λόγος του συμβόλαιο!
     Κυριακή 28 Μαρτίου. Χθες.
     Στο πολυνομοσχέδιο-4ο μνημόνιο ενός άρθρου, του τσικ-λεβέντη, με τροπολογία που αφορά τα ολιγόμηνα προγράμματα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης για ανέργους, ορίζεται ο μισθός σε ποσό όχι μεγαλύτερο των 427 ευρώ μηνιαίως! Μικτά. Καθαρά κάπου 376 ευρώ.
     Βγαίνει το εντελλόμενο των τραπεζών και υπουργός οικονομικών και αιτιολογεί: ''μα πρόκειται για άνεργους!'' 
     Ε, πέστο ρε λεβέντη, και φοβηθήκαμε ότι ο καλαματιανός τα γύρισε! Λέμε κι εμείς, ρόμπ ντε σάμπρ ο ''πρωθυπουργός''; Στριγκάκι ο  Εκλεκτός;  Αποκλείεται.
     Αμ, πρόκειται για άνεργους. Όχι για ανθρώπους που νομίζαμε εμείς!
     Σαν κι αυτούς που θα προκύψουν από το νέο πολυνομοσχέδιο-μνημόνιο.
     Μέσα στο οποίο, μιά και το αναφέραμε, και στις 365 σελίδες του, έχουν συμπεριληφθεί τέτοια απίστευτα και ζοφερά, που αν τα μάθαιναμε απότομα κι όχι λίγο-λίγο όπως θα μας το σερβίρουν μήνα τον μήνα, ή θα μετακομίζαμε σε άλλη χώρα, ή θα απαιτούσαμε το κεφάλι τους στο πιάτο.
     Την κεφαλή επί πίνακι, λοιπόν. Και που να βρεθούν τόσα πιάτα; Σερβίτσια ολόκληρα χρειάζονται! Και με τα πιατάκια του φρούτου και του γλυκού!
     Δυστυχώς, και για να σοβαρευτούμε, όσο περνάει ο καιρός γίνεται όλο και πιό φανερό ότι πρόκειται περί ληστοσυμμοριτών, με επικεφαλής τον πιό ανερμάτιστο ηθικά και ψυχικά πολιτικό της κρίσης.  
     Γιατί του λείπει το απαιτούμενο ειδικό βάρος για να ισορροπήσει, να σταματήσει να μας προκαλεί εμετό με τις συνεχείς ταλαντεύσεις του.
     Έναν πολιτικό που η πολιτική του σκούφια χάνεται μέσα σε θολές τακτικές και πρακτικές από τότε που εμφανίστηκε στο προσκήνιο, είκοσι τόσα χρόνια πριν.
     Έναν πολιτικό που η αστάθεια και η μειονεξία του τον καθιστά ιδανικό για να χριστεί ο Εκλεκτός, από τις οιονεί κατοχικές δυνάμεις.
     Όπου ''εκλεκτός'' σημαίνει ''ο μπροστινός'' στην γλώσσα του υποκόσμου.
     Στην γλώσσα του πολιτικού υποκόσμου όμως που ανήκει, σημαίνει ''πρωθυπουργός''.
     Με εισαγωγικά. Δηλαδή τάχα μου πρωθυπουργός..
     

σχολιάκι #46

..να τα βαφτίζαμε ''μίζες'' μπας και πέσουν τα λυκόρνια του ΠαΣοΚ και της ΝΔ να τα εισπράξουν;;..

Το γιαπί κάνει τους άντρες..

     Το γιαπί λοιπόν κάνει τους άντρες, κατά το παλιό, σωστό λαϊκό  άσμα.  
     Και ο λόγος επίσης.
     Η πολιτική πάλι όπως φαίνεται, και λυπάμαι αν στενοχωρήσω μερικούς, όχι!
     Αναφέρομαι βεβαίως στους δύο χθεσινούς ''ανανήψαντες'', που ξαναπροσχώρησαν στο μνημονιακό στρατόπεδο από το οποίο είχαν διαφύγει, φτύνοντας πίσω τους μετά βδελυγμίας!!
     Τώρα ξαναέφτυσαν εκεί που έγλειφαν, και γλύφουν εκεί που έφτυναν.
     Χωρίς να σκέφτονται ότι τελικά αυτό που φτύνουν είναι τα μούτρα τους!
     Διότι πείτε μου, ποιός σοβαρός άνθρωπος κι απ' τα δύο ''στρατόπεδα'' πρόκειται να τους ξαναεμπιστευτεί;
     Κι αν τελικά τον προδότη δεν τον θέλει κανείς, τότε με τον προδότη του προδόσαντος τί γίνεται;
     Βέβαια, το ηθικό επίπεδο του ''μνημονιακού στρατοπέδου'' είναι τέτοιο, που όχι μόνον παντός είδους προδότες, αλλά και δολοφόνους και καταχραστές, και παιδεραστές θα μπορούσε να δεχτεί, αρκεί να υπογράφουν και να ψηφίζουν ό,τι επιτάσσει ο κάθε ανάπηρος στο μυαλό και στο σώμα υπουργός γερμανικών οικονομικών, και αποδέχονται οι ''ηγέτες'' της συγκυβέρνησης, ανάπηροι μόνον στο μυαλό!
     Αυτά όλα βεβαίως, και όπως είναι αντιληπτό δεν έχουν σχέση με κανενός είδους ''αντρισμό''. Αντιθέτως, θα μπορούσε κανείς να πεί ότι η Βουλή μας είναι πιά έτοιμη:
     Στο επόμενο gay-parade που θα γίνει, και κατά προτίμηση στο Βερολίνο, να στείλει ως αντιπροσωπεία τους 168 που ψήφισαν ''ναι'', γυναίκες και ''άντρες''.
     Με επικεφαλής τους δύο ''ανανήψαντες''..

Μνήμες Ηρώων

27η Απριλίου 1941. Ο Κώστας Κουκίδης εύζωνας της φρουράς της Ακρόπολης διατάζεται απο τον επικεφαλής των γερμανικών στρατευμάτων να παραδώσει την Ελληνική Σημαία, για να υψώσουν την σβάστικα. Ο Κουκίδης με μάτια υγρά ατενίζει την γαλανόλευκη και τραγουδώντας μόνος του τον εθνικό ύμνο την υποστέλλει. Και ξαφνικά γίνεται ήρωας: την φιλάει, τυλίγει την σημαία στο σώμα του και πηδάει απ' τον Ιερό Βράχο. Η αντίσταση είχε ξεκινήσει..

Εταιρεία παραγωγής νομοσχεδίων ''Σαμαράκογλου και Σία''''

     Άλλο ένα ''πολυνομοσχέδιο'' θα ψηφιστεί αυτό το Σαββατοκύριακο στην Βουλή με την διαδικασία του ''κατεπείγοντος''.
     Είναι αυτό ακριβώς που λέει ο λαός: ''μάθανε πως @@@@μαστε, πλακώσανε κι οι γύφτοι!''.
     Εδώ δεν χρειάζεται πολλή ανάλυση.
     Από την στιγμή που βλέπουν ότι δεν υπάρχει σοβαρή αντίδραση πρώτα από τον λαό, δεύτερον από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, και τρίτο και σπουδαιότερο από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, η συγκυβέρνηση-χούντα δεν έχει καμία αναστολή να ακολουθεί τέτοιες τακτικές.
     Δυστυχώς μάλιστα, όσο πάνε και αποθρασύνονται περισσότερο. Τούτη τη φορά παρουσιάζουν το νομοσχέδιο με ένα άρθρο όλο κι όλο!  Έτσι ώστε να μην μπορούν οι βουλευτές, ακόμα και άν ήθελαν, να διαφοροποιηθούν σε επιμέρους σημεία.
     Η επανάληψη τέτοιων βαθειά αντιδημοκρατικών τακτικών, εκτός του ότι υπάρχει κίνδυνος να αφομοιωθούν από το συλλογικό υποσυνείδητο ως ''φυσιολογικές'', θέτουν σε αμφιβολία και την ίδια την λειτουργία του κοινοβουλίου.
     Πολλές φορές, τις περισσότερες μάλιστα, η κωμωδία από το δράμα απέχει δυό βήματα δρόμο.
     Από την οιονεί, πλην απτή στην καθημερινότητα χούντα που ζούμε τώρα, εύκολα μπορεί να περάσουμε στην πραγματική χούντα. Με αναστολή άρθρων του Συντάγματος, με κατάργηση της ελεύθερης διατύπωσης και διακίνησης ιδεών, με τα όλα της.
     Οι τύποι που κυβερνάνε δεν έχουν ούτε φραγμούς, ούτε ηθικές αναστολές.
     Είναι επικίνδυνοι για τον τόπο και την λειτουργία της Δημοκρατίας, και πρέπει να τους σταματήσουμε!
     Και θα τους σταματήσουμε..

DNA ΠαΣοΚ..

     Η έκφραση αυτή χρησιμοποιείται εδώ και χρόνια για να χαρακτηρίσει τον ανήθικο άνθρωπο, τον καιροσκόπο, τον επαγγελματία διαστρεβλωτή της αλήθειας, τον τυχοδιώκτη, και να αιτιολογήσει την αλληλεγγύη του με τους όμοιούς του.
     Λέγαμε ''αυτός έχει DNA ΠαΣοΚ'', και καθαρίζαμε απ' τα πολλά λόγια και εξηγήσεις!
     Πού μπορούσες να φανταστείς όμως ότι κοτζάμ ''πρωθυπουργός'' της ΝΔ (λέμε τώρα!), θα είχε τέτοιο  DNA!  Κι όμως..
     Βλέποντας χθες τον ''πρωθυπουργό'', να ξανακόβει την ξανακομμένη κορδέλα των έργων της Ολυμπίας Οδού, και να πανηγυρίζει γιατί ξανάνοιξαν οι δουλειές του ''μεγκάλου εθνικού εργολάβου'', και κοιτάζοντας τις σχετικές φωτογραφίες, η αλήθεια άστραψε μπροστά στα μάτια μου!!
     Αμ, πέστο μας έτσι παληκάρι μας!  Πες μας ότι ήθελες να γίνεις μπαλαρίνα αλλά η μαμά σου επέμενε να γίνεις πυροσβέστης!  Πες μας ότι αλλού ήταν η κλίση σου κι αλλού σε πήγε η π@υτάνα η κοινωνία!
     Τούτη εδώ η φωτογραφία ξεκαθαρίζει τα πάντα. Και τις κωλοτούμπες και τις βρωμιές και τα ψέματα, τα πάντα!
     Εδώ σε βλέπουμε στο φυσικό σου περιβάλλον με τους αληθινούς σου συντρόφους: τον Μπένυ τον χυδαιοπρεπή, τον Πετράν τον αποχωρήσαντα, τον Νίκο τον νεκροθάφτη των Σκουριών, και ποιός ξέρει ποιοί άλλοι είναι παραπίσω.
     Το DNA μίλησε! Και νίκησε!
     Αφού είσαι γεννημένος για ΠαΣοΚ, βρε πουλάκι μου, γιατί μας κουράζεις; Κουράζεσαι κι εσύ.
     Πέστο μας και μη ντρέπεσαι βρε κουτό!  Θα σε καταλάβουμε.
     Τί φταίς άλλωστε εσύ; Μπορείς να τα βάλεις με την φύση;
     Άλλους τους κάνει κουτσούς, στραβούς. Άλλους τους κάνει ομοφυλόφιλους. Ε! εσένα σ' έκανε ΠαΣοΚ!  Έτσι είναι αυτά τα πράγματα!
     Και να ξέρεις ότι κανένας πιά δεν θα σε ξανακατηγορίσει. Ούτε για δωσιλογισμό, ούτε για τυχοδιωκτισμό, ούτε για τίποτα!
     Θα λέμε απλώς: ''Έχει DNA ΠαΣοΚ!''..
     Και θα καταλαβαινόμαστε!..

Το Ρέκβιεμ των σκουπιδιών

     Το πολιτικό μόρφωμα που έβλαψε όσο τίποτα και κανείς άλλος την χώρα από την απελευθέρωση ως σήμερα, πνέει τα λοίσθια.
     Το ΠαΣοΚ  καταρρέει κάτω απ' το βάρος του υπερμεγέθους ''εγώ'' του τελευταίου αρχηγού του, και κάτω απ' το βάρος των πολλών εγκλημάτων του.
     Πέμπτο πλέον δημοσκοπικά κόμμα, γεννά ελπίδες με την κατρακύλα του ότι μπορεί κάποια στιγμή το κοινοβούλιο και οι έλληνες να απαλλαγούν απ' αυτό το άγος.
     Τελευταίοι του, έσχατοι υπερασπιστές, κάποιες θλιβερές προσωπικότητες τύπου Φωφώκας, επιπέδου συνοικιακού κομμωτηρίου, και τύπου Πάρι με ύφος και ήθος συνοικιακού, επίσης, νταβατζή.
     Η συμμετοχή του στην συγκυβέρνηση-οπερέτα δείχνει να είναι το ''κύκνειο άσμα'' του.
     Όμως δεν φτάνει. Όσο υπάρχει ακόμα έστω και ως όνομα, ως ταμπέλα, θα αποτελεί πάντα την πρόθυμη στέγη για κάθε λογής ''περίεργους'', από δολοφόνους (θυμηθείτε την ''εταιρεία δολοφόνων'' με αρχηγό τον πασόκο δήμαρχο), μέχρι απατεώνες (Κοσκωτάς και σια), και μέχρι άρπαγες προμηθειών και δημοσίου χρήματος.
     Θα μου πείτε: φοβάσαι το ΠαΣοΚ;
     Ναί, το φοβάμαι. Και σαν κέλυφος. Σαν πηγή νοοτροπίας. 
     Δεν είναι τα φίδια που φοβάμαι. Αυτά θα τα δω και θα τα σκοτώσω. Είναι το αυγό του φιδιού που φοβάμαι. Αυτό που θα γεννήσει νέα φίδια πεινασμένα για εξουσία και αρπαγή.
     Γνωρίζετε καλά ότι δεν είμαι υπερβολικός. Και αν αμφιβάλλετε, απλώς αναλογιστείτε το ήθος της κοινωνίας μας και το επίπεδο των ελλήνων πριν το 1981, σε σχέση με το σήμερα.
     Γι αυτό, ακόμα και τώρα που ο εγκληματικός αυτός πολιτικός σχηματισμός βρίσκεται πεσμένος και εξουθενωμένος, δεν χρειάζεται έλεος. Δεν χρειάζονται συναισθηματικές αντιδράσεις λήθης και συγχώρεσης.
     Θυμηθείτε απλώς τον καιρό της παντοδυναμίας τους και της δικτατορίας των κλαδικών τους, πώς συμπεριφέρονταν αυτοί σε εσάς.  Και αν σας συγχωρούσαν το δικαίωμα να πιστεύετε ο,τιδήποτε άλλο εκτός από την σάπια  ''ιδεολογία'' τους.
     Και μην πιστεύετε ότι έχουν αλλάξει.  Όχι.  Απλώς ''λαβωμένοι'' είναι. Τραυματίες.
     Αν συνέλθουν θα κάνουν τα ίδια.
     Γι αυτό πρέπει να επέλθει και η τελική συντριβή του μορφώματος αυτού.
     Με την ψήφο μας βέβαια και την απαξίωσή μας..

Όλα σε ένα, νοικοκυρεμένα

     Εντός τριών-τεσσάρων ημερών θα κληθούν πάλι οι βουλευτές της συγκυβέρνησης να αποδείξουν τον πατριωτισμό τους ψηφίζοντας το νέο πολυνομοσχέδιο!
     Ακούγεται μάλιστα ότι εκείνο το χιμπατζοειδές, ο παντελώς άσχετος οικονομολόγος, αλλά εκπρόσωπος των τραπεζών και εγκάθετος της τρόϊκας υπουργός οικονομικών, θα φέρει το πολυνομοσχέδιο στην Βουλή με ένα μόνον άρθρο!.
     Καταλάβατε; Όλα μαζί. Χαράτσια, απολύσεις, ωράρια καταστημάτων, ενιαίος φόρος ακινήτων, ΦΠΑ, φόροι πετρελαίων, όλα σε ένα.
     Λίθοι και πλίνθοι και ξύλα και κέραμοι ατάκτως ερριμμένα, αρκεί να μην μπορούν οι βουλευτές να διατυπώσουν τις διαφωνίες τους (λέμε τώρα!) στα επιμέρους άρθρα.
     Αν και υποψιάζομαι ότι χάρη τους κάνουν. Διότι όπως και να το κάνουμε είναι άλλο πράγμα να αναφωνείς ''ναι σε όλα!'', απ' το να λες ένα σκέτο ''ναι''!  Το πρώτο υπονοεί σαφώς την διάθεση υποτέλειας, ενώ το δεύτερο, και με τον κατάλληλο τόνο στην φωνή, μπορεί να θεωρηθεί και βάση για μελλοντική απαίτηση εύσημων αντίστασης!!!
     Αλλά τί να περιμένεις από επαγγελματίες κακομοίρηδες σαν τον Βρωμήλο που πάει στις επιτροπές για να πληρωθεί κι όχι για να μορφωθεί, ή σαν τον άλλον της ΝΔ που πρίν τις εκλογές του Ιουνίου τριγύριζε στον νομό μας κλαίγοντας ότι αν δεν εκλεγεί και πάλι καταστρέφεται οικονομικά! Τελικά εξελέγη, μην ανησυχείτε.
     Απέναντι σε τέτοιας σαπίλας και ιδιοτέλειας ''εθνοπατέρες'', οι οποίοι είναι πάντα πρόθυμοι όχι μόνον ''ναι σε όλα'' να ψηφίσουν, αλλά και την μάνα τους να πουλήσουν προκειμένου να μην πέσει η κυβέρνηση και χάσουν τις καρεκλίτσες τους, υπάρχουν δύο γραμμές άμυνας:
     Η πρώτη είναι ατομική: Όπου τους βρούμε, όπου τους πετύχουμε τους λέμε δυνατά για να ακούνε όλοι, αλλά με ευγένεια για να μην μπορούν να αντιδράσουν προβοκατόρικα, ότι ξέρουμε το παιχνίδι τους, τους έχουμε ήδη κατατάξει στους επίορκους και εθνοπροδότες, τους λέμε την γνώμη μας γι αυτούς, και τους προτρέπουμε ευγενικά να μην ξαναεμφανιστούν μπροστά μας.
     Η δεύτερη γραμμή άμυνας είναι συλλογική. Θα αποφασιστεί συλλογικά και θα εφαρμοστεί συλλογικά.
     Πολύ φοβάμαι όμως ότι θα είναι λιγότερο ευγενική απ' την πρώτη..

Αναζητείται και καταζητείται

     Σαν σήμερα πριν τρία χρόνια το πανέμορφο Καστελόριζο δέχτηκε την επίσκεψη ενός γελοίου ανθρωπάκου.
     Ο ανθρωπάκος αυτός γέννημα-θρέμμα του πολιτικού δοκιμαστικού σωλήνα, στην ουσία ένα εξάμβλωμα της πολιτικής, εμφανίστηκε στο όμορφο νησί, έτοιμος από καιρό, με την πένθιμη γραβάτα του, να βάλει την ταφόπλακα στο ελληνικό κράτος.
     Έτοιμος από καιρό, δασκαλεμένος, προετοιμασμένος, δολοφόνος εκ προμελέτης, ο αίσχιστος μεταξύ των αισχρών, το ανθρώπινο αυτό λύμα, με φόντο το πανέμορφο ελληνικό τοπίο κι ένα καταπράσινο (τυχαίο; σημειολογικό;) καϊκι, ψέλλισε τα λόγια που κάποιοι του είχαν γράψει για να πεί, πώς αυτός, ο επίορκος, ο προδότης της μισής του πατρίδας, την ρίχνει γυμνή και απροστάτευτη στον λάκκο των λεόντων.
     Φιγούρα που αποπνέει λύπηση για την κατάντια στην οποία μπορεί κάποιος άνθρωπος να φτάσει, έρμαιο του χρήματος, των συμφερόντων και της ηλιθιότητας, τόλμησε και στάθηκε κάτω απ' τον γαλάζιο ουρανο και την βαθειά μπλέ θάλασσα, για να εμέσσει τα λόγια της προδοσίας.
     Σήμερα το ίδιο αυτό ανθρωπάκι, κυνηγημένο ίσως από τις Ερινύες, ή ίσως τρελαμένο από την ίδια του την ηλιθιότητα, διατρέχει τον πλανήτη δίνοντας διαλέξεις με εισητήριο, να πληρώσει ο κόσμος να δεί το μεγάλο τσίρκο, τον Μέγα Ηλίθιο.
     Δεν βρίσκει σήμερα καιρό το ανθρωπάκι να έρθει στην αιματοβαμμένη πιά πατρίδα, να καταθέσει αυτά που ξέρει γι αυτά που έκανε.
     Τα άλλα ανθρωπάκια που έχει αφήσει φεύγοντας στο πόδι του, τον καλύπτουν. Ούτε που το διανοούνται να τον αναζητήσουν και να τον προσάγουν σιδεροδέσμιο.
     Κόρακας, κοράκου μάτι, βγάζει;
     Απευθυνόμαστε σήμερα, επέτειο της προδοσίας του στο ανθρωπάκι αυτό, στο απόρριμμα αυτό της Ιστορίας, και του λέμε ότι μπορεί να μην αναζητείται από τους ομοίους του, καταζητείται όμως από τον ελληνικό λαό και θα καταζητείται όσο υπάρχουν Έλληνες.
     Και του δίνουμε μιά υπόσχεση. Σ' αυτόν, αλλά και στα παιδιά μας:
     Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ..

Είναι πράγματι νοσταλγοί οι ''νοσταλγοί'' ;

     Μεγάλος ντόρος έγινε, και μάλλον θα συνεχιστεί και τις επόμενες μέρες (ευκαιρία να αποπροσανατολίζεται κι ο κόσμος), για την δημοσκόπηση κυριακάτικης εφημερίδας.
     Εκεί εμφανίζεται ότι το 30% των πολιτών πιστεύουν ότι τα πράγματα ήταν καλύτερα στην δικτατορία των συνταγματαρχών, απ' ότι σήμερα με την ντεμέκ χούντα των μαριονετών της τρόϊκας. Όλοι έμειναν τάχα μου άφωνοι.
     Εμένα πάλι μου φαίνεται απολύτως φυσιολογικό.
     Βέβαια είναι γνωστό ότι η μνήμη με τον χρόνο εξωραϊζουν το παρελθόν και τις αλλοτινές καταστάσεις, αλλά υπάρχουν και κάποια γεγονότα, αλήθειες, που οδηγούν τον κόσμο στην συγκεκριμένη ''νοσταλγία''.
     Έτσι λοιπόν θα πουν κάποιοι: ''Βρε αδελφέ, τον σοσιαλισμό τον ζήσαμε τόσα χρόνια με το ΠαΣοΚ, τον κομμουνισμό δεν τον ζήσαμε αλλά είδαμε τις συνέπειές του, τον καπιταλισμό και τα αποτελέσματά του τα ζούμε τώρα. Μήπως περνούσαμε καλύτερα τότε;''
     Αλήθεια λοιπόν που επικαλούνται, νούμερο ένα: ''τότε κοιμόμαστε με τα παράθυρα ανοικτά και τις πόρτες ξεκλείδωτες''. Πράγματι , σε μία εποχή σαν την σημερινή με την εγκληματικότητα να έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο, η δικτατορία του Παπαδόπουλου φαντάζει όαση ασφάλειας και ξενοιασιάς.
     Αλήθεια νούμερο δύο: ''την εποχή εκείνη η ανεργία ήταν ένα πρόβλημα ανύπαρκτο''. Και όντως είναι γεγονός ότι όποιος ήθελε να δουλέψει μπορούσε να βρεί όχι μόνον μία, αλλά και δύο δουλειές! Η σύγκριση λοιπόν κι εδώ, με το σημερινό δράμα που βιώνουν τουλάχιστον ενάμισυ εκατομμύριο άνεργοι έλληνες, είναι συντριπτική υπέρ της πραγματικής χούντας. Εδώ να μην ξεχνάμε ότι η εργασία είναι αναφαίρετο δικαίωμα το οποίο προβλέπεται και από το Σύνταγμα.
     Αλήθεια νούμερο τρία και ίσως σπουδαιότερη, λόγω της σημερινής κατάστασης: ''όταν έπεσε η χούντα άφησε πίσω της ως δημόσιο βιώσιμο χρέος μόνον 330 εκατομμύρια δολάρια!''. Εδώ, και με τις μίζες να πηγαίνουν και να έρχονται τα τελευταία είκοσι τουλάχιστον χρόνια, μάλλον δεν πρέπει να υπάρχει σοβαρός αντίλογος.
     Υπάρχουν και άλλα γεγονότα που θα μπορούσαν να επικαλεστούν όσοι ανήκουν στο 30% των ''νοσταλγών'', αλλά επειδή εμπλέκονται με τις ελευθερίες του ατόμου είναι διαβλητά, και μη αποδεκτά. Και πολύ σωστά!
     Δεν είμαι υμνητής ούτε απολογητής της  δικτατορίας. Είμαι αναφανδόν υπέρ της Δημοκρατίας και των ελευθεριών του ατόμου. Όπως πιστεύω ότι είναι και το μεγαλύτερο ποσοστό αυτού του 30% της χθεσινής δημοσκόπησης.
     Κατανοώ όμως πλήρως την αντίδρασή τους.
     Μία αντίδραση που οφείλεται αποκλειστικά στις πρακτικές της σημερινής οιονεί δικτατορίας της συγκυβέρνησης-λούνα παρκ.
     Όταν θα επανέλθει η πραγματική δημοκρατία στην χώρα, τότε θα πάψουν να υπάρχουν και ''νοσταλγοί''..

''Απολείπειν ο Θεός Αντώνιον''

 «Ἀπολείπειν ὁ Θεός Ἀντώνιον»

Σάν ἔξαφνα, ὥρα μεσάνυχτ’, ἀκουσθεί
ἀόρατος θίασος νά περνᾶ
μέ μουσικές ἐξαίσιες, μέ φωνές –
τήν τύχη σου πού ἐνδίδει πιά, τά ἔργα σου
πού ἀπέτυχαν, τά σχέδια τῆς ζωῆς σου
πού βγῆκαν ὅλα πλάνες, μή ἀνωφέλετα θρηνήσεις.
Σάν ἕτοιμος ἀπό καιρό, σά θαρραλέος,
ἀποχαιρέτα την, τήν Ἀλεξάνδρεια πού φεύγει.
Προ πάντων νά μή γελασθεῖς, μήν πεῖς πως ἦταν
ἕνα ὄνειρο, πώς ἀπατήθηκεν ἡ ἀκοή σου∙
μάταιες ἐλπίδες τέτοιες μήν καταδεχθεῖς.
Σάν ἕτοιμος ἀπό καιρό, σά θαρραλέος,
σάν που ταιριάζει σε πού ἀξιώθηκες μιά τέτοια πόλι,
πλησίασε σταθερά πρός τό παράθυρο,
κι ἄκουσε μέ συγκίνησιν, ἀλλ’ ὄχι
με τῶν δειλῶν τά παρακάλια και παράπονα,
ὡς τελευταία ἀπόλαυσι τούς ἤχους,
τά ἐξαίσια ὄργανα τοῦ μυστικοῦ θιάσου,
κι ἀποχαιρέτα την, τήν Ἀλεξάνδρεια πού χάνεις.                           
                                                                                                        Κ.Π.Καβάφης (1911)

      Οποιαδήποτε αναγωγή σε πρόσωπα και καταστάσεις σημερινές, θα ήταν ιεροσυλία για το αριστούργημα αυτό, αλλά και για το πνεύμα, την ιδέα του ποιητή.
    Εδώ ο μεγάλος αλεξανδρινός απευθύνεται σε άνθρωπο μοιραίο μεν αλλά τολμηρό, όχι δειλό, σε άνθρωπο που αξιώθηκε, δεν σφετερίστηκε με ψέματα υποκρισίες ''μιά τέτοια πόλι''.
    Μιλάει για κάποιον έτοιμο από καιρό και θαρραλέο να εισπράξει το αποτέλεσμα των έργων του, των σχεδίων της ζωής του που ''βγήκαν όλα πλάνες''. 
    Όχι για κάποιον δειλό που με ''παρακάλια και παράπονα'' προσπαθεί να ρίξει τις ευθύνες αλλού, να αποφύγει το μοιραίο.
     Γι αυτό σας παρακαλώ απολαύστε το ποίημα και η οποιαδήποτε σύγκριση ή αναγωγή ας παραμείνει στα ονόματα..
     Δεν συγκρίνονται κατακτητές με προδότες..

Τα κρυφά πρόσωπα της προπαγάνδας

     Το να είναι κανείς αισιόδοξος είναι κατά την κοινή γνώμη ''στάση ζωής''.
     Κατά τους σοβαρούς αναλυτές όμως και τους ερμηνευτές της ανθρώπινης ψυχολογίας και συμπεριφοράς, η αισιοδοξία ερμηνεύεται ως άκριτη προσφυγή στα κατώτερα ορμέμφυτα.
     Εξηγούμαι: Τα βασικά ένστικτα του ανθρώπου  είναι το ένστικτο της αυτοσυντήρησης, δηλαδή της επιβίωσης, και το ένστικτο της διαιώνισης του είδους. Αυτά τα ένστικτα είναι κοινά με των άλλων έμβιων όντων, και γι αυτό αποκαλούνται και ''κατώτερα''.
      Είναι τα ένστικτα που κάθε ζωντανός οργανισμός προσπαθεί πάση θυσία να ικανοποιήσει και να εξασφαλίσει.
      Σε αντίθεση όμως με τα άλλα όντα, ο άνθρωπος διαθέτει έλλογο νού. Μέσω αυτού του νου και της εμπειρίας που αποκτά κατά την διάρκεια της ζωής του προσπαθεί να ερμηνεύσει και να αναλύσει τα δεδομένα της κάθε στιγμής και να αποφασίσει πώς πρέπει να πράξει για την καλύτερη κάλυψη αυτών των φυσικών αναγκών.
      Σε καταστάσεις ακραίων δυσκολιών, όπως αυτές που βιώνει σήμερα ο μέσος έλληνας πολίτης, ο απαίδευτος νούς και ο ασυνήθιστος στην μάχη της επιβίωσης συχνά ''μπλοκάρει'', αρνείται να ''δεί'' ως αληθινά τα συντριπτικά εναντίον του στοιχεία, και στρέφεται προς μία άκριτη πεποίθηση, μία χωρίς λογική στήριξη βεβαιότητα πως όλα θα πάνε καλά.
     Αυτή η χωρίς λογικό λόγο πεποίθηση ονομάζεται αισιοδοξία, και όποιος την εκφράζει θεωρείται από την μέση κοινή γνώμη μάλλον ''προικισμένος'' και αρεστός.
     Ακριβώς δηλαδή το αντίθετο από αυτό που πράγματι είναι. Δηλαδή κάποιος που αδυνατεί να δεί, να εκτιμήσει να αναλύσει σωστά τα γεγονότα, και σύρεται να πιστέψει επειδή θέλει πάση θυσία να ικανοποιήσει τα βασικά του ένστικτα, πως κάπως, με κάποιον άγνωστο τρόπο ή με την βοήθεια κάποιας ''ανώτερης'' και άδηλης δύναμης, τα προβλήματα θα παραμεριστούν και τα πράγματα θα καταλήξουν καλά, αίσια.
     Για να έρθουμε τώρα στο θέμα της προπαγάνδας του τίτλου, αυτός που απευθύνεται στην ανάγκη με κάθε τρόπο ικανοποίησης των αναγκών του ανθρώπου, έστω και με ψεύτικες ελπίδες, οδηγώντας τον στην χωρίς κρίση αισιοδοξία, είναι προπαγανδιστής και εκμαυλιστής της ψυχικής ανάγκης του ανθρώπου.
     Αυτός που ασκεί τέτοιου είδους εκλεπτυσμένη προπαγάνδα είναι βαθειά ανήθικος και απάνθρωπος, γιατί γνωρίζει ότι προσπαθεί να ποδηγετήσει την μάζα, τον λαό, απευθυνόμενος στα πιό βαθειά του, τα πιό αρχαία ορμέμφυτα.
     Αναφέρομαι και υπονοώ βεβαίως τον ''πρωθυπουργό'' και όλο το κυβερνητικό επιτελείο, που τις τελευταίες μέρες επιχειρεί μία επίθεση αισιοδοξίας χωρίς πραγματικό λόγο και χωρίς αληθινά δεδομένα.
     Παίζουν το τελευταίο τους ''χαρτί'', ή μάλλον παίζουν όλα τους τα χαρτιά θεμιτά και αθέμιτα, άθλια και βρώμικα όπως οι ίδιοι, προκειμένου να εξασφαλίσουν την δική τους πολιτική επιβίωση και αναπαραγωγή!
     Ας είμαστε ενήμεροι των μεθόδων που ακολουθούν και να μην πέφτουμε στην παγίδα της προπαγάνδας αισιοδοξίας που επιχειρούν.
     Η μόνη αισιοδοξία που μπορεί να προκύψει, είναι αυτή μέσα από την δική μας δράση και αντίδραση.
     Όλα τα άλλα είναι προπαγάνδα..

Αναζητείται αξιοπιστία (ή έστω μία αληθινή δήλωση)

     Μαζί με την τσίπα, το φιλότιμο και άλλα απαραίτητα, έχει χαθεί βεβαίως και η αξιοπιστία.
     Δεν πάει πολύς καιρός, νομίζω ήταν λίγο πριν τα Χριστούγεννα, που όλοι οι ''καθ' ύλην'' αρμόδιοι βεβαίωναν, έσκιζαν τα ιμάτιά τους, ορκίζονταν στις καρέκλες τους (το μόνο ιερό που έχουν), ότι δεν θα υπάρξει απελευθέρωση ωραρίου και θέμα λειτουργίας των καταστημάτων τις Κυριακές.
     Από χθες όλες οι εφημερίδες και τα ΜΜΕ αναφέρουν ότι επίκειται νομοσχέδιο, ή υπουργική απόφαση για την λειτουργία όλων των καταστημάτων εως 250τ.μ. (τί κριτήριο κι αυτό!), όλες τις Κυριακές, και για τα πολυκαταστήματα 10 Κυριακές που συνδέονται με διάφορες γιορτές!
     Το θέμα αυτό τέθηκε επιτακτικά από την τρόϊκα, και βέβαια οι τρείς ''σκυφτούληδες'' και ο σκυφτός ''εκ κατασκευής'' υπουργός των οικονομικών, ξαναέσκυψαν!
     Μάλιστα λέγεται ότι του ''πρωθυπουργού'' η μύτη ακούμπησε κάτω! Πράγμα διόλου δύσκολο έτσι που έχει μακρύνει τελευταία.
     Ακριβώς με την ίδια αξιοπιστία αντιμετωπίζονται όλα τα θέματα από την κυβέρνηση-παιδική χαρά.
     Τώρα μας διαβεβαιώνουν ότι δεν θα υπάρξουν άλλα νέα μέτρα, ο ίδιος ο ''πρωθυπουργός'' έχει δεσμευτεί για το βάθος του κατώτατου μισθού, που στην ελεύθερη αγορά έχει φτάσει ήδη τα 280 ευρώ, και όλος μαζί ο κυβερνητικός συρφετός βλέπει ανάκαμψη μέχρι τα τέλη αυτού του χρόνου!!
     Επίσης υπόσχονται μία πρόσληψη για κάθε μία απόλυση δημοσίου υπαλλήλου που θα κάνουν. Μήπως σκέπτονται να ανοίξουν και μία επιχείρηση ή μαγαζί για καθένα από αυτά που έχει ήδη κλείσει;
     Αιδώς αχρείοι!
     Ρε κακομοίρηδες. Αφού είσαστε ανίκανοι να τάξετε και να δηλώσετε κάτι με ακρίβεια, εφ' όσον τις αποφάσεις τις παίρνει η τρόϊκα, βουλώστε το επιτέλους. Τί μας γεμίζετε αλογόμυγες; Για να σας δούμε με συμπάθεια;
     Δεν καταλαβαίνετε ότι συνεχώς, μα συνεχώς, επιβαρύνετε την θέση σας; 
     Ο λαός, τόχουμε πει πολλές φορές, σας έχει ήδη κατατάξει. Στους επίορκους, στους ανθέλληνες, στους ολετήρες του Έθνους.
     Η καταδικαστική απόφαση για σας έχει ήδη βγεί.
     Σε λίγο έρχονται και οι ποινές..
     

Πόσο κοστίζει η ζωή σε Δύση σε Ανατολή

     Τις τελευταίες μέρες και με αφορμή την βομβιστική επίθεση στην Βοστώνη, τα διεθνή αλλά και τα δικά μας ΜΜΕ έχουν αποδοθεί στην γνωστή τους τρομολαγνία, ανακατεμένη με επίθετα υπερθετικού βαθμού για να περιγράψουν το δράμα και την ανασφάλεια που ζεί ο αμερικανικός λαός.
     Πράγματι το δράμα που ζουν οι οικογένειες των θυμάτων της τρομοκρατικής επίθεσης είναι καθ' όλα σεβαστό και γεννά συναισθήματα αλληλεγγύης.
     Παρατηρήστε ότι χρησιμοποιώ τον όρο τρομοκρατική επίθεση χωρίς επιφύλαξη και χωρίς εισαγωγικά, γιατί πιστεύω ότι οποιαδήποτε βίαιη πράξη στρέφεται εναντίον άμαχου πληθυσμού, συνιστά τρομοκρατία. Είτε την εξασκεί ένα μεμονωμένο και προφανώς ψυχικά διαταραγμένο άτομο, είτε οργανωμένες ομάδες κρούσης τρομοκρατικών οργανώσεων.
     Αυτή όμως η παραδοχή επεκτείνεται και σε όλη την γή. Το ίδιο τρομοκρατικά θεωρώ και τα τυφλά χτυπήματα με βόμβες ή ρουκέτες ή ό,τι  άλλο, είτε στην Γάζα, είτε στο Αφγανιστάν, είτε στην Συρία, είτε στην Γιουγκοσλαβία πριν διαλυθεί, είτε οπουδήποτε αλλού στον κόσμο δρουν τρομοκρατικές οργανώσεις, αλλά και δυνάμεις καταστολής.
     Και θα ήταν τίμια τα δάκρυα και οι οιμωγές των ΜΜΕ και των απανταχού πολιτικών, αν, τα ίδια δάκρυα έχυναν κάθε μέρα και τις ίδιες εκφράσεις αποστροφής χρησιμοποιούσαν κάθε μέρα, για κάθε  παιδί ή άλλον άμαχο νεκρό σε χώρες του ''δεύτερου'', ''τρίτου''  ή άλλου κόσμου πέραν της ''πολιτισμένης'' Δύσης.
     Δυστυχώς ο δικός μας θεόστραβος δυτικός ''πολιτισμός'', έχει μάθει να μετράει την αξία της ανθρώπινης ζωής με πολύ στρεβλό και υποκειμενικό τρόπο.
     Και δυστυχώς πάλι, μου θυμίζει τον τρόπο που αντιμετώπιζαν τα ες-ες της κατοχής κάθε θάνατο γερμανού στρατιώτη: για κάθε έναν δικό τους, εκτελούσαν δέκα με είκοσι έλληνες πολίτες.
     Ας μην εφησυχάζουμε. Ας μη λέμε ότι η αδικία χτυπά μακριά απ' την πόρτα μας. Η διεθνοποίηση την οποία ευαγγελίζονται θα φέρει όχι μόνον τα καλά, όσα έχει, αλλά και τα δεινά στο σπίτι μας.
     Ο καθένας από μας έτυχε  και γεννήθηκε στον δυτικό κόσμο, και έμαθε να θεωρεί την ανθρώπινη ζωή ως ανεκτίμητη.
     Αν είχαμε γεννηθεί έξω απ' αυτόν θα βλέπαμε ότι η ανθρώπινη ζωή είναι φτηνή, σχεδόν τζάμπα.
     Και είναι κρίμα.
     Γιατί μιλάμε για ανθρώπινες ζωές έτσι κι αλλιώς..

Ό,τι νάναι..

     Ε, λοιπόν, όλοι αυτοί οι όψιμοι που θέλουν να γίνουν ''σωτήρες'' μας, πρέπει να έχουν ξεφύγει!
     Δηλαδή τί θα πεί  ''Συμφωνία για την Νέα Ελλάδα'';
      Να κάνω κι εγώ ένα κόμμα και να το πώ  ''Πάω στο Περίπτερο να πάρω Τσιγάρα''!!
     Μη γελάτε. Δεν έχει καμία διαφορά σε επίπεδο σοβαρότητας το ένα απ' το άλλο.
     Και με ποιόν δηλαδή να κάνεις συμφωνία για την ''νέα Ελλάδα''; Με τον υπουργό Εργασίας του μεγάλου Ηλίθιου, ή με τον υπουργό Υγείας;
     Μ' αυτόν που παραπονιόταν για το υψηλό προσδόκιμο ζωής των συνταξιούχων λέγοντας: ''..και δεν πεθαίνουν κιόλας! '';  Ή με αυτόν που μας κληροδότησε έναν ΕΟΠΥΥ αστείο, όταν τον βλέπεις αντικειμενικά, και τραγικό όταν τον βλέπεις ως ασθενής;
     Με τον απολογητή των μνημονίων; Ή με αυτόν που απειλούσε ότι όποιος πειράξει τον Ηλίθιο θα γίνει ''μακελειό'';
     Τί να του πρωτοθυμηθεί κανείς;
     Και βέβαια δεν είναι ο μόνος. Υπάρχουν και διάφοροι άλλοι φερέλπιδες σωτήρες, που αφού έχασαν βουλευτικές έδρες και αξιώματα, θυμήθηκαν μετά τον ''προδομένο λαό'', και σπεύδουν τώρα να ξεπλύνουν τις βρωμιές τους στην ''κολυμπήθρα του Σιλωάμ'' που λέγεται ίδρυση νέου κόμματος κόντρα στα παλιά που τους εξέθρεψαν.
     Νομίζουν έτσι πως θα σβήσουν τις μνήμες των πολιτών, πως θα αναβαθμιστούν στην συνείδησή τους, ώστε αύριο-μεθαύριο με μιά κατάλληλη κωλοτούμπα, κι αφού διαλύσουν τους εφήμερους αυτούς σχηματισμούς, να επανέλθουν ''καθαροί'' κι ωραίοι στα ίδια ''παλαιά'' κόμματα που τώρα καταγγέλουν, για να διεκδικήσουν και πάλι έδρες, εξουσίες και οφίτσια.
     Είναι έργο χιλιοπαιγμένο και μάλιστα πάντα από κομπάρσους!
     Από τραγικούς κομπάρσους της πολιτικής και εν τέλει της ζωής, που αφού πρώτα ψήφισαν ''ναι σε όλα!'', και αντί να ψάχνουν λαγούμι να κρυφτούν, στέκονται πάλι μπροστά μας θρασύτατοι κι ανερυθρίαστοι σαν χιμπατζήδες που αυνανίζονται δημοσίως, και μας καλούν να τους ακολουθήσουμε.
     Αμ δε!
     Ο κόσμος έχει καταλάβει ότι το μόνο που θέλουν να σώσουν είναι το τομάρι τους.
     Το καμπανάκι της λήξης έχει χτυπήσει προ πολλού γι αυτούς..

Ο Εξωγήινος

     Συγγνώμη; Να ρωτήσω:
     Αυτός ο κύριος που έκανε χθες ένα διάγγελμα είναι από δώ; Εννοώ είναι από τούτον τον πλανήτη; Ή μήπως είναι εξωγήινος, ''ούφο'' που λέμε;
     Όχι, γιατί έλεγε κάτι πράγματα περίεργα περί ανάπτυξης, ανάκαμψης, ανακούφισης, τέτοια. Τίνος πλανήτη όμως; 
    Άσε που έμοιαζε κάπως με τον ''πρωθυπουργό'' μας! Έγερνε λίγο και τον ώμο. Ποιόν να φοβέριζε άραγε; Την διαπλανητική αρμάδα;  Πώς; Ο ίδιος ήταν; Ο πρωθυπουργός; Αδύνατον!
     Πώς μπορεί να ήταν ο πρωθυπουργός και να λέει τέτοια ακατανόητα πράγματα; 
     Εδώ δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν:
     Ή έχει αίσθηση της πραγματικότητας και ψεύδεται,  ή δεν έχει καμία σχέση με αυτήν οπότε είναι πράγματι ''ούφο''!
     Και στις δύο περιπτώσεις όμως δεν μπορεί να παριστάνει αυτό που θέλει να λέει ότι είναι: πρωθυπουργός!
     Δεν μπορεί να λέει φερ' ειπείν: '' η θέση της Ελλάδας θωρακίζεται, η χώρα σταθεροποιείται''. Βέβαια, σε σχέση με την τρικυμία που έχει ο ίδιος ''εν κρανίω'', όλο αυτό το μπάχαλο και η εξάρτηση απ' την τρόΙκα φαντάζει γι αυτόν σταθεροποίηση!
     ''Οι θυσίες πιάνουν τόπο, και η ψυχολογία έχει αρχίζει να αλλάζει''. Βεβαίως. Εκεί στα συσσίτια όλοι χορεύουν τσάμικο, κι επίσης όσοι πηδούν απ' τα μπαλκόνια αλαλάζουν από χαρά!
     ''Η φορολόγηση των ακινήτων, μέσω των τιμολογίων της ΔΕΗ θα είναι μειωμένη κατά 15%''. Μάλιστα. Ετοιμαζόμαστε ήδη όλοι για διακοπές στίς Μπαχάμες, και μ' ό,τι περισσέψει θα πάμε και στην Μύκονο!
     ''Θα ολοκληρωθεί η διεύρυνση της φορολογικής βάσης ώστε όλοι οι πολίτες να επιβαρύνονται πιό δίκαια''.  Εννοείται!  Πρέπει να υποβάλλουν φορολογική δήλωση και να πληρώνουν φόρο και τα παιδάκια των 18 χρονών, προκειμένου να ελαφρυνθούν από τα τεράστια βάρη που έχουν επωμισθεί οι ''εθνικοί εργολάβοι'', οι ''εθνικοί προμηθευτές'', οι εφοπλιστές, και οι ίδιοι οι βουλευτές!
     ''Στην θέση όσων απολυθούν απ' το δημόσιο θα προσληφθούν νέα παιδιά με κριτήρια αξιοκρατικά, και θα γίνει μία πρόσληψη για κάθε μία αποχώρηση ''. Δηλαδή: Φύγε συ, έλα σύ! Συγγνώμην και πάλι που ρωτάω: Αυτό το τελευταίο του τό 'πατε του Τόμσεν;
     Όσο για τα αξιοκρατικά κριτήρια μην κουράζεστε. Μπορείτε να ξεσηκώσετε εκείνα του μεγάλου Ανδρέα Τυχοδιώκτη, της δεκαετίας του '80!
     Και το κερασάκι στην τούρτα:
     ''Πολλές άλλες ευρωπαΙκές χώρες φοβούνται ότι θα βρεθούν αντιμέτωπες με δύσκολες καταστάσεις που η Ελλάδα ξεπέρασε''!!!   Τί πίνεις και δεν μας δίνεις. Έγραψες μεγάλε!
     Μετά απ' όλα αυτά, να σηκώσουν τα χέρια όσοι νομίζουν ακόμα ότι ο ''πρωθυπουργός'' δεν είναι εξωγήινος. Κανείς;  Περίεργο.
     Δηλαδή πιστεύετε όλοι ότι είναι ''ούφο''; Όχι;   Τότε τρελλός; Ούτε;   Τότε τί είναι;
     Ααααα, μάλιστα:  μαριονέτα..

Σαν πολλοί δεν γίναμε;..

     Βεβαίως και η πολυφωνία είναι θεμιτή. Βεβαίως και η δημόσια έκφραση γνώμης, ανάλυσης, σχεδιασμού είναι χρήσιμη.
     Μήπως όμως, βρε παιδί μου, η τόση κατάτμηση των αντιμνημονιακών δυνάμεων, αντί να ενισχύει, δυσκολεύει το πράγμα;
     Εξηγούμαι: Με δεδομένο ότι τα πολιτικοοικονομικά συστήματα είναι κατά βάση δύο, άντε με καναδυό βασικά παρακλάδια το καθένα να γίνουν έξι, τόσοι είναι περίπου και οι αναγκαίοι πολιτικοί σχηματισμοί για να θεωρηθεί ότι υπάρχει πλουραλισμός και ελευθερία άποψης.
     Από κει και πέρα, και με επίσης δεδομένο ότι σε μιά συγκέντρωση δέκα ατόμων θα ακουστούν έντεκα γνώμες (!), το άπλωμα των απόψεων σε ένα σωρό νέα κόμματα και πολιτικούς σχηματισμούς, θεωρώ ότι γίνεται θέμα παρέας.
     Μαζευόμαστε δηλαδή τρείς-πέντε που συμφωνούμε σ' ένα επί μέρους ζήτημα και το ονομάζουμε κόμμα! Και για κάθε επί μέρους ζήτημα, άλλο κόμμα!
     Έτσι όμως δεν πάει το πράγμα πουθενά.
     Άσε που κάποιος κακόπιστος (;) θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι έτσι ενισχύεται η άλλη πλευρά!!
     Σήμερα υπάρχουν υπό εκκόλαψη γύρω στις πέντε με έξι τέτοιου είδους πολιτικές κινήσεις. Κατά την ταπεινή μου άποψη, κακώς.
     Από την στιγμή που αυτές οι ''καινούργιες'' δυνάμεις, κατά την δήλωσή τους αντιμνημονιακές, μπορούν να συμφωνήσουν με τις ήδη υπάρχουσες, σ' έναν κατ' ελάχιστο στόχο που θα είναι το γκρέμισμα των κυβερνήσεων-ανδρεικέλων, απαλλαγή από τα μνημόνια και ανάκτηση της εθνικής μας κυριαρχίας, τα άλλα επί μέρους ζητήματα μπορούν να περιμένουν την επίλυσή τους μετά την ''απελευθέρωση''.
     Νομίζω ότι είναι η πιό λογική και αποτελεσματική τακτική.
     Βλέπουμε άλλωστε πώς στην αντίπερα όχθη, στο μνημονιακό στρατόπεδο των δοσιλογικών δυνάμεων, συνασπίζονται με πείσμα κι αυταπάρνηση, παρά τις θεμελιώδεις διαφορές και το πολύχρονο υποβόσκον μίσος που έχουν εξαιτίας της νομής της εξουσίας.
     Εάν δεν συνενωθούμε όλοι τής από δω μεριάς, κόμματα και πολίτες, σε ένα πολύ χαλαρό πολιτικά, αλλά πολύ ισχυρό ψυχικά και συναισθηματικά  Εθνικό Αντιμνημονιακό Μέτωπο, με κοινούς στόχους που αναφέραμε πιό πάνω, τα πράγματα θα πηγαίνουν απ' το κακό στο χειρότερο.
     Μόνη τακτική μας πρέπει να είναι το ένωμα των φωνών μας, του πάθους μας για Εθνική ανεξαρτησία, της αλληλεγγύης μεταξύ μας.
     Όλα τ' άλλα, μα όλα τ' άλλα, θα τα βρούμε μετά..

Οι απουσίες θα καταγραφούν από την Ιστορία

Στα 200 π.X.

«Aλέξανδρος Φιλίππου και οι Έλληνες πλην Λακεδαιμονίων—» Μπορούμε κάλλιστα να φαντασθούμε πως θ’ αδιαφόρησαν παντάπασι στην Σπάρτη για την επιγραφήν αυτή. «Πλην Λακεδαιμονίων», μα φυσικά. Δεν ήσαν οι Σπαρτιάται για να τους οδηγούν και για να τους προστάζουν σαν πολυτίμους υπηρέτας. Άλλωστε μια πανελλήνια εκστρατεία χωρίς Σπαρτιάτη βασιλέα γι’ αρχηγό δεν θα τους φαίνονταν πολλής περιωπής. A βεβαιότατα «πλην Λακεδαιμονίων». Είναι κι αυτή μια στάσις. Νοιώθεται. Έτσι, πλην Λακεδαιμονίων στον Γρανικό· και στην Ισσό μετά· και στην τελειωτική την μάχη, όπου εσαρώθη ο φοβερός στρατός που στ’ Άρβηλα συγκέντρωσαν οι Πέρσαι: που απ’ τ’ Άρβηλα ξεκίνησε για νίκην, κ’ εσαρώθη. Κι απ’ την θαυμάσια πανελλήνιαν εκστρατεία, την νικηφόρα, την περίλαμπρη, την περιλάλητη, την δοξασμένη ως άλλη δεν δοξάσθηκε καμιά, την απαράμιλλη: βγήκαμ’ εμείς· ελληνικός καινούριος κόσμος, μέγας. Εμείς· οι Aλεξανδρείς, οι Aντιοχείς, οι Σελευκείς, κ’ οι πολυάριθμοι επίλοιποι Έλληνες Aιγύπτου και Συρίας, κ’ οι εν Μηδία, κ’ οι εν Περσίδι, κι όσοι άλλοι. Με τες εκτεταμένες επικράτειες, με την ποικίλη δράσι των στοχαστικών προσαρμογών. Και την Κοινήν Ελληνική Λαλιά ώς μέσα στην Βακτριανή την πήγαμεν, ώς τους Ινδούς. Για Λακεδαιμονίους να μιλούμε τώρα!                                                           Κ.Π.Καβάφης

     Ο μεγάλος Αλεξανδρινός ποιητής με λεπτή ειρωνία: ''Είναι κι αυτή μια στάσις. Νοιώθεται..'' και απόλυτη απαξίωση: ''Για Λακεδαιμονίους να μιλούμε τώρα!'',  παραδίνει στην κρίση τις Ιστορίας αυτούς που απείχαν απ' την μεγάλη ελληνική πανστρατιά που: ''την Κοινήν Ελληνική Λαλιά ώς μέσα στη Βακτριανή την πήγαμεν, ώς τους Ινδούς..'',  για να ξεπηδήσει: ''..ελληνικός καινούριος κόσμος, μέγας..''
     Δυστυχώς η Ιστορία επαναλαμβάνεται, και πάντα κάποιοι λείπουν από την πανστρατιά των Ελλήνων..

      200π.Χ.:    Αλέξανδρος Φιλίππου και οι Έλληνες πλην 
                                   Λακεδαιμονίων..       

     2013μ.Χ.:   Οι Έλληνες πλην ΝΔ-ΠαΣοΚ-ΔημΑρ..

Ανθρωπάκια επικίνδυνα σαν τα χειρότερα κτήνη

     Όχι μόνο το εικονιζόμενο ανθρωπάκι, αλλά και τα άλλα ''πρωτοκλασσάτα'' πολιτικά στελέχη του συστήματος που κυβέρνησαν τα τελευταία τριάντα και, χρόνια την χώρα με τα γνωστά αποτελέσματα, είναι άκρως επικίνδυνα.
     Έχουν ταυτίσει τις καριέρες τους, το μέλλον τους, τις περιουσίες τους, την ζωή τους την ίδια, την ύπαρξή τους, με το πολιτικό σύστημα όπως λειτούργησε και λειτουργεί μέχρι τώρα.
     Όχι μόνον δεν μπορούν, αλλά και δεν θέλουν να το αλλάξουν!
     Ξέρουν ότι χωρίς αυτό είναι τελειωμένοι, δεν υπάρχουν, δεν έχουν λόγο ύπαρξης. Το συντηρούν γιατί τους συντηρεί. 
     Ένα βρώμικο, απαρχαιωμένο, ανήθικο, απάνθρωπο πολιτικό σύστημα, καθρέφτης αυτών που το υπηρετούν με τόση μανία κι αφοσίωση. Βρώμικο και χυδαίο σαν κι αυτούς. Μόνον αυτοί είναι ικανοί να επιβιώσουν σ' αυτό το μολυσματικό περιβάλλον. Αν εξυγιανθεί, αν καθαρίσει, μαζί με την βρωμιά και την σαπίλα θα εξαφανιστούν κι αυτοί.
     Γι αυτό ακριβώς είναι επικίνδυνοι. Γιατί το ξέρουν.
     Και θα κάνουν τα πάντα για να το διατηρήσουν όπως είναι. Είναι ικανοί για τα πάντα. Αρκεί να διασώσουν το τομάρι τους και την κάστα τους.
     Είναι ικανοί να καταστρέψουν για πάντα τον τόπο αρκεί να κυβερνάνε αυτοί. Ήδη το κάνουν.
     Είναι ικανοί να αιματοκυλίσουν την χώρα προκειμένου να διατηρήσουν τα δοτά τους κεκτημένα. Και αυτό το έχουν ήδη ξεκινήσει.
     Είναι χειρότεροι απ' τα χειρότερα κτήνη της ζούγκλας.
     Μία αγέλη κτηνών, εξαγριωμένοι, αποθρασυμένοι, και διπλά επικίνδυνοι γιατί είναι πιά στριμωγμένοι.
     'Οταν θα συνειδητοποιήσουν ή θα υποπτευθούν ότι δεν έχουν άλλες ελπίδες, θα τα παίξουν όλα για όλα.
     Δυστυχώς δεν θα γλυτώσουμε εύκολα από δαύτους.
     Χρειάζεται από μέρους μας υπομονή, επιμονή και αυταπάρνηση.
     Ας μην ξεχνάμε ότι δεν πρόκειται παρά για δειλά ανθρωπάκια, που μέσα απ' τα τόσα χρόνια ασύδοτης εξουσίας έχουν αποκτήσει αυτά τα χαρακτηριστικά του άγριου κτήνους.
     Εύχομαι όταν βρεθούν αντιμέτωποι με σοβαρή και σθεναρή αντίδραση από τον λαό να συνέλθουν και αποφασίσουν να αποχωρήσουν χωρίς να προκαλέσουν περισσότερη ζημιά.
     Αυτή είναι η ευχή όλων μας.
     Αυτή πρέπει να είναι και η δικιά τους ευχή..
     

Είμαι ένας Ιερισσιώτης..

     Όταν το 1963 ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζον Κένεντι, μέσα στην κορύφωση του Ψυχρού Πολέμου, επισκέφθηκε το Τείχος του Βερολίνου, δήλωσε στο συγκεντρωμένο πλήθος το περίφημο: Ich bin ein Berliner, Είμαι ένας Βερολινέζος. 
     Θέλησε έτσι να δηλώσει την συμπαράσταση τόσο την δική του όσο και του τότε ελεύθερου κόσμου για την βαρβαρότητα της βίας, της υποταγής και της καταστολής που συμβόλιζε η ανέγερση του Τείχους από τον τότε ''ερυθρό φασισμό''.
     Σήμερα, εδώ, στην οιονεί κατεχόμενη χώρα μας, θάπρεπε όλοι να σταθούμε και να φωνάξουμε ''Είμαι ένας Ιερισσιώτης'', διαδηλώνοντας την αντίθεσή μας και την απόφασή μας να αντισταθούμε στον οικονομικό μα και πολιτικό φασισμό που  κατατρέχει την ζωή μας.
     Εκεί στην Ιερισσό οι συμπολίτες μας αποφάσισαν ότι αν δεν αγωνιστούν ,αν δεν ξεσηκωθούν, αύριο δεν θάχουν μέλλον.
     Οι εταιρείες θα ''βυζάξουν'' την γη,  και θα φύγουν αποκομίζοντας χρυσό, μέταλλα και κέρδη, αφήνοντας πίσω ένα περιβάλλον ακατάλληλο για κάθε χρήση, για κάθε λειτουργία.
     Εναντιώθηκαν όχι στον νόμο όπως κρώζουν τα πιστά κοράκια της συγκυβέρνησης και οι πριμαντόνες βουλευτές της, αλλά στην κατάφωρη παρανομία της εκχώρησης ελληνικού εδάφους αντί πινακίου φακής, για ανεξέλεγκτη χρήση, και εν τέλει καταστροφή του περιβάλλοντος.
     Το Σύνταγμα και οι νόμοι αυτού του κράτους έχουν καταπατηθεί βίαια από τον ίδιο τον ''πρωθυπουργό'', τον υπουργό οικονομικών, και όλη την τάχα συντεταγμένη πολιτεία.
     Χαράτσια, συμβάσεις προμηθειών για τον ΟΠΑΠ, κατασχέσεις μισθών, καταστρατήγηση εργατικών συμβάσεων, Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, και τόσα άλλα είναι σύννομα; Είναι όλα αυτά σύμφωνα με το Σύνταγμα;
     Ζηλεύουμε τους πολίτες στην Ιερισσό που αντιστέκονται. Που έχουν την ψυχική δύναμη να σηκώσουν κεφάλι στην κυβέρνηση των δοσιλόγων, αδιαφορώντας για τις συνέπειες.
     Έτσι κι αλλιώς τα ξόανα που μας κυβερνούν μας προορίζουν για τις φορολογικές φυλακές τους.
     Ο ''μόνος δρόμος'' λοιπόν δεν είναι αυτός που μας λένε στα κανάλια και στα ραδιόφωνα οι πληρωμένοι λάτρεις των μνημονίων. Είναι αυτός που μας δείχνουν οι κάτοικοι της Ιερισσού.
     Ας τον ακολουθήσουμε..

Μεταμοντέρνος Φασισμός

     Στην ΄Ελλάδα της γκλαμουριάς, του δήθεν και του τάχα, θα μπορούσε να πάει μπροστά ένας φασισμός παλαιάς κοπής;
     Όχι βέβαια! (για να χρησιμοποιήσουμε την προσφιλή απάντηση ενός σύγχρονου φασίστα)
     Καμία σχέση με την φωτογραφία εδώ.
     Ο post-modern φασίστας δεν φοράει στολές και γαλόνια. Φοράει σινιέ κοστούμια, είναι κομψός είτε είναι ψηλός, είτε χοντρός, είτε ηλικιωμένος.
     Δεν φοράει συνεχώς μαύρα. Μαύρη είναι μόνον η ψυχή του.
     Δεν ''ομιλεί'' την αρχαϊζουσα καθαρεύουσα. Μιλάει την ''λαϊκή'', καμιά φορά γέρνει κιόλας από μαγκιά, άλλες φορές ρητορεύει ανούσια φτύνοντας σάλια και απειλές, κι άλλες προσπαθεί να ξαναθυμηθεί τα ελληνικά που τα έμαθε ως δεύτερη γλώσσα.
     Δεν κυβερνάει χωρίς εντολή απ' τον λαό. Έχει εκλεγεί ''δημοκρατικά'', τάζοντας δεκαοκτώ σημεία και εφαρμόζοντας χίλια δεκαοκτώ τέρατα.
     Δεν μιλάει περί  ''κομμουνιστικής απειλής'' και ''ρώσικης αρκούδας''. Εχθρούς έχει αυτούς που σκέπτονται ελεύθερα και το ''λόμπι της δραχμής''.
     Δεν βγάζει στρατιωτικές περιπολίες στον δρόμο. Στέλνει μόνο τα καλά φασιστάκια-βουλευτές του στις ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές συζητήσεις να τα κάνουν μπάχαλο και να αποπροσανατολίσουν την συζήτηση, ώστε να μην καταλάβει ο κόσμος που ακούει τίποτα.
     Δεν έχει ρουφιάνους στα καφενεία και στις συγκεντρώσεις. Ξαμολάει όμως τα έμμισθα τρόλς του στο διαδίκτυο να ψάχνουν τα μπλόγκς και τις συζητήσεις για ''αντιφρονούντες''.
     Δεν ασκεί μόνον σωματική βία. Ασκεί και οικονομική τρομοκρατία και εκβιασμούς.
     Δεν απαγορεύει τις ''συναθροίσεις άνω των πέντε ατόμων''. Επιτρέπει τις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας και μετά στέλνει το παρακράτος και τα ΜΑΤ να τις διαλύσουν με βόμβες μολότωφ και χημικά αέρια.
     Κατά τ' άλλα όμως υπάρχουν και κάποιες σταθερές αξίες που μένουν αναλλοίωτες στον χρόνο:
     Μπαίνουμε όποτε θέλουμε στα σπίτια πολιτών σπάζοντας τις πόρτες! (τους Χριστοφοράκους όμως τους αφήνουμε και διαφεύγουν στο εξωτερικό )
     Τραβολογάμε όποιον θέλουμε στα τμήματα για ''εξακριβώσεις''! ( τον μέγα Ηλίθιο όμως δεν τον προσάγουμε στην επιτροπή για να καταθέσει, στέλνει υπόμνημα )
     Απειλούμε με κατάσχεση και φυλάκιση όσους χρωστούν στο κράτος πάνω από λίγες χιλιάδες ευρώ! ( τους εθνικούς προμηθευτές όμως και τους εθνικούς εργολάβους τους αφήνουμε να κατακλέβουν το δημόσιο με υπερτιμολογήσεις, μίζες, και καταλήψεις τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών συχνοτήτων )
     Διορίζουμε όποιον εγκάθετο μας υποδείξουν οι τράπεζες για υπουργό οικονομικών!
     Και τέλος:
     Είμαστε πλήρως εξαρτημένοι, ανδρείκελα, μαριονέτες κι έχουμε παραδώσει τα κλειδιά της χώρας στην διεθνή συμμορία του μεταμοντέρνου φασισμού που λέγεται ''Ευρωπαϊκή Ένωση''!
     Αυτός λοιπόν είναι ο σύγχρονος, μοντέρνος φασισμός, σε σχέση με τον άλλον της ''παλαιάς κοπής''.
     Θα μου επιτρέψετε όμως να πώ ότι αν με έβαζαν με το ζόρι να διαλέξω έναν απ' τους δύο, θα διάλεγα τον άλλον, τον παλιό!  Ήταν πιό ''αντρίκιος'', πώς να το κάνουμε;
     Φορούσαν στρατιωτικά σώβρακα και σκελέες, όχι στριγκάκια!
     Εγώ όμως προτιμώ την αληθινή δημοκρατία..

σχολιάκι #45

     Τρεμοκρατία..

Δράση και Αντίδραση: παγκόσμιος νόμος της Φυσικής

     Ρωτούσε χθες ο δημοσιογράφος τον πολιτικό.
     Παρένθεση: ο συγκεκριμένος δημοσιογράφος από τους πιό συστημικούς, τους πιό προβοκάτορες, τους πιό σοβαροφανείς, καθόταν σαν τον βούδα με την γραβάτα-σύμβολο της σοβαροφάνειάς του να κρέμεται κάτω απ' τους γεννητικούς του αδένες, έτοιμη να γυρίσει προς τα πίσω σε ρόλο πάνας-βρακάκι σε περίπτωση σοβαρής ακράτειας, και μ' εκείνο το ύφος: ''ας ακούσουμε και την μ@λακία σας!''
     Ρωτούσε λοιπόν ο δημοσιογράφος τον πολιτικό: ''..κι αν δεχτούμε την ύπαρξη αυτής της μνημονιακής βίας όπως λέτε, αυτό δικαιολογεί την βία της άλλης πλευράς;''
     Για να πάρει την πολύ σωστή απάντηση:  ''δεν ξέρω αν την δικαιολογεί, πάντως βέβαιο είναι ότι την προκαλεί!''.
     Κατάλαβες γελοίε σοβαροφανή δημοσιογράφε;  Δεν φταίει ο εμετός που κάνω στα μούτρα σου όταν σε βλέπω, φταίει η φάτσα σου που μου τον προκαλεί!
     Καταδίκασε πρώτα εσύ την συστημική και τηλεοπτική βία που μου επιβάλλεις, άρε την, και μετά έλα να καταδικάσω ό,τι θέλεις!
     Καταδίκασε εσύ την γενεσιουργό βία για να καταδικάσω εγώ την παραγόμενη.
     Όλα τ' άλλα είναι για να προβοκάρεις τον πολιτικό και να δημιουργήσεις εντυπώσεις στους ακροατές-τηλεθεατές.
     Εντυπώσεις που μάταια προσπαθείς να δημιουργήσεις παρά την γραβάτα σου!  Ο κόσμος, σας ξέρει ήδη, σας δείχνει με το δάχτυλο.
     Και φοβάμαι πως όταν θάρθει η δυστυχής εκείνη ώρα της πραγματικής βίας, βίας που εσείς θα έχετε προκαλέσει, δεν θα σου φτάνουν δέκα γραβάτες-πάνες βρακάκια για να κρατηθείς στεγνός..
     Και αν είναι παγκόσμιος νόμος της Φυσικής ότι η δράση γεννά αντίδραση, εξίσου παγκόσμιος νόμος της Ηθικής είναι ότι η βία γεννά βία.
     Κι όπως λέει ο τραγουδοποιός:
     ''.. κι όποιος δεν καταλαβαίνει, δεν ξέρει πού πατά και πού πηγαίνει..''

σχολιάκι #44

     ..υποχωρεί η ανεργία!..
..τόπε κι ο κυβερνητικός πανέξυπνος..

σχολιάκι #43

   

 ..η ανάπτυξη προ των πυλών!..

Άνθρωποι και σκουλήκια *

     *( Παράφραση του τίτλου της βραβευμένης νουβέλας του Τζον Στάϊμπεκ ''Άνθρωποι και Ποντίκια'' )

     Σήμερα το πρωί σηκώθηκα με στομαχικό ίλιγγο. Μου φάνηκε πολύ παράξενο δεδομένου ότι το βράδυ κοιμήθηκα με πολύ ελαφρύ στομάχι.
     Μετά θυμήθηκα. Προφανώς επηρεασμένος από την χθεσινή επικαιρότητα, έβλεπα στον ύπνο μου ότι με κυνηγάνε σκουλήκια! 
     Μεγάλα σκουλήκια! Τεράστια σκουλήκια! Σκουλήκια με μαύρες σακούλες κάτω απ' τα μάτια. Και κοντοκουρεμένα. Κι άλλα σκουλήκια ψηλά, με γυαλιά, που έγερναν μονόπαντα. Κι άλλα, κι άλλα, χοντρά, γερασμένα, τσιριχτά, αλλά σκουλήκια!
     Σκουλήκια απ' αυτά που σέρνοντας αφήνουν τα σάλια τους, τα περιττώματά τους, και μετά γυρίζουν και τα ξανατρώνε.
     Σκουλήκια απ' αυτά που θέλουν να μπουν στο μυαλό σου και ν' αφήσουν εκεί τα σάλια τους. Να γίνεις και σύ σαν κι αυτά.
     Σκουλήκια βρωμερά, που όταν το μαχαίρι είναι να μπεί στο κόκκαλο την γλυτώνουν. Ακριβώς επειδή είναι σκουλήκια! Και τα σκουλήκια δεν έχουν κόκκαλα.
     Πώς λοιπόν να μην ξυπνήσεις άσχημα όταν βλέπεις να σε κυνηγούν τέτοια σκουλήκια, για να μαγαρίσουν την ζωή σου;
     Ευτυχώς που η πραγματικότητα δεν έχει καμία σχέση με τα όνειρα!
     Ευτυχώς που ζούμε σε μιά χώρα που δεν υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι-σκουλήκια!.
     Είναι μία χώρα που όλοι και ειδικά οι πολιτικοί της σέβονται τον λόγο τους, τιμούν τις χθεσινές τους απόψεις και γνώμες, δεν γλύφουν εκεί που πριν έφτυναν!
     Ευτυχώς!
     Τί θα γινόμασταν αν ήταν αλλιώς!
     Δεν θέλω ούτε να το σκέφτομαι!
     Με πιάνει στομαχικός ίλιγγος..

Ταχύτητα περιδίνησης: 3

     Ο χρόνος έχει πυκνώσει πολύ. Ή μάλλον έχουν πυκνώσει τα γεγονότα στην μονάδα του χρόνου.
     Βδομάδα τη βδομάδα τα πράγματα επιδεινώνονται. Η ψυχολογική και οικονομική κατάσταση των πολιτών βαδίζει απ' το κακό στο χειρότερο.
     Είναι σίγουρο ότι σήμερα Δευτέρα όλοι μας χρωστάμε παραπάνω από την προηγούμενη Δευτέρα. Όχι μόνον λόγω αδυναμίας καταβολής των προηγουμένων, αλλά και γιατί κάθε βδομάδα θεσμοθετούν, νομοθετούν νέα βάρη. Με το έτσι θέλω. Για να μας χρεώσουν περισσότερο. Να μας κάνουν περισσότερο σκλάβους.
     Αυτά τα νέα βάρη δεν μας τα ανακοινώνουν αμέσως. Τα αποσιωπούν. Έρχονται όμως μετά από ένα σύντομο χρονικό διάστημα και μας λένε ''ξέρετε χρωστάτε κι αυτό, βάσει του τάδε νόμου''.
     Είναι βάρη μη πραγματικά. Δεν προέρχονται από κάποια παραγωγή πλούτου, ή αγαθών, αλλά από μία οποιαδήποτε τάχα μου δημοσιονομική βελτίωση, η οποία δεν έχει προκύψει από πουθενά, αλλά θα υπήρχε αν εμείς οι ''κακοί'' πληρώναμε αυτά που μας αναλογούν!!  Καταλάβατε; Η λογική του παραλόγου!  Το τέλειο χάος!
     Με τους ίδιους ρυθμούς όμως επιδεινώνονται και οι δομές κι οι υποδομές του κράτους. Η πολιτεία αδυνατεί ολοένα και περισσότερο να παράσχει στους πολίτες αυτά που είναι υποχρεωμένη να παρέχει: υγεία, παιδεία, ασφάλεια.
     Συζητώντας χθες με βουλευτή αντιμνημονιακού κόμματος, μου είπε απελπισμένος ότι έχουν χάσει τον έλεγχο. Δεν προλαβαίνουν, είπε,  να πάρουν είδηση και να αναχαιτίσουν όπου μπορούν, τροπολογίες,  νομοθετήματα, ειδικές ανακοινώσεις. Μου είπε ακόμα ότι, σε πάρα πολλές περιπτώσεις τα αντιμνημονιακά κόμματα της Βουλής συμπράττουν σε επιτροπές και ψηφοφορίες, ώστε να μπλοκάρουν ό,τι μπορούν. Απλώς αυτές οι πρωτοβουλίες κρύβονται ή αποσιωπούνται από τα κατευθυνόμενα ΜΜΕ, ώστε να μη φανεί ότι μπορεί εν δυνάμει να υπάρξει ένα αντιμνημονιακό μέτωπο.
     Έχουμε ξαναπεί και είναι πραγματικότητα ότι δεν μπορούμε καν να συλλάβουμε το μέγεθος της προδοσίας που τελείται στις μέρες μας.
     Όταν ρώτησα τον συγκεκριμένο βουλευτή ''γιατί δεν βγάζετε τον κόσμο στους δρόμους, γιατί δεν καλείτε σε απείθεια και οιονεί εξέγερση;'', μου απάντησε ότι ο κόσμος μόνος του από δική του πρωτοβουλία πρέπει να βγεί έξω, και μετά να ακολουθήσουν τα κόμματα ως στηρίγματα, ως συμπαραστάτες. Στην αντίθετη περίπτωση, μου είπε, θα εκληφθεί ή θα προβληθεί σαν προσπάθεια ''καπελώματος'' από το τάδε κόμμα, του κοινωνικού αγώνα.
     Σε μεγάλο βαθμό και γνωρίζοντας την δύναμη και την ανηθικότητα της προπαγάνδας που μπορούν να αναπτύξουν τα φερέφωνα της τρόϊκας και των μνημονίων, η προηγούμενη άποψη έχει δίκιο.
     Η πραγματικότητα όμως είναι ότι η κοινωνία και όλη η χώρα έχει μπεί σε μία ταχύτητα περιδίνησης που προκαλεί ίλιγγο. 
     Η τελική καταστροφή δεν είναι μακριά.
     Πρέπει να σταματήσουμε αυτόν τον ίλιγγο.
     Πρέπει να τους σταματήσουμε!
     Εμείς! Τώρα!

     Υ.Γ.  Η απάντηση στο χθεσινό κουίζ για την φρασούλα που λείπει είναι: ''νεκρός ή ζωντανός''.

Κυριακάτικο κουίζ..

     Επειδή οι μνήμες δεν πρέπει να χάνονται με τον χρόνο και με το άγχος της καθημερινότητας, μία πολύ σύντομη υπενθύμιση του ''βίου και πολιτείας'' του Μεγάλου Ηλίθιου τα ταλευταία χρόνια:
     Μετά από άκρως ''επιτυχημένες'' θητείες σε διάφορα υπουργεία, όπου η ανεπάρκεια και ο αμοραλισμός του άφησαν εποχή, ο εικονιζόμενος αμερικανοεβραίος αναλαμβάνει την προεδρία του κόμματος-καμόρα που ίδρυσε ο πατέρας του.
     Σε ένα φοβερής έμπνευσης ''παλλαϊκό δημοψήφισμα'' που στήθηκε εκ των υστέρων για να καταδείξει την τάχα συντριπτική υπεροχή του έναντι των άλλων ενδοκομματικών αντιπάλων, ένα εκατομμύριο χαχόλοι προσέρχονται στην κάλπη για να ψηφίσουν τον μόνο υποψήφιο!!!  Η δημοκρατία είχε θριαμβεύσει!
     Κατά το διάστημα που έμεινε στην αντιπολίτευση ακολούθησε κατά βήμα τ' αχνάρια του λαϊκιστή πατέρα του, συντασσόμενος με οποιαδήποτε έστω και εξωφρενική απαίτηση οποιουδήποτε συνδικάτου, βάζοντας ταυτόχρονα εμπόδια σε οποιαδήποτε έστω και χλωμή προσπάθεια εκμοντερνισμού της δημόσιας διοίκησης, των θεσμών, του κράτους γενικότερα.
     Κερδίζει τις εκλογές το 2009 με συντριπτικό ποσοστό έναντι του μεγάλου του αντίπαλου, τάζοντας τα πάντα στους πάντες μ' εκείνο το περίφημο και αντάξιο του μεγάλου τυχοδιώκτη πατέρα του: ''λεφτά; υπάρχουν!''.
     Αμέσως μετά ξεκινάει το μεγάλο τσίρκο. Επί έξι μήνες περιφέρεται ασκόπως ανά τον κόσμο διακηρύττοντας πόσοι μεγάλα λαμόγια είναι οι έλληνες, και ότι δεν υπάρχει λόγος να εμπιστεύονται το ελληνικό κράτος οι αγορές και ότι είμαστε κράτος μπαταχτσήδων! 
     Εν τω μεταξύ οι ''δικοί του άνθρωποι'' εδώ έχουν αναλάβει το μαγείρεμα αριθμών και στοιχείων ώστε να φαίνονται αληθινές οι κατηγορίες του.
     Η συνέχεια γνωστή: η Ελλάδα ρίχνεται στα λιοντάρια, εν γνώσει του, με σχέδιο, χωρίς υποψία διαπραγμάτευσης, εκτελώντας το ''συμβόλαιο'' που του είχε ανατεθεί, σαν καλός επαγγελματίας δολοφόνος.
     Στην συνέχεια βλέποντας την αντίδραση του κόσμου να κορυφώνεται, δείχνει πόσο δειλός και χαμερπής είναι όταν παραλίγο το καλοκαίρι του 2011 και για να γλυτώσει, σχεδόν υποβάλλει την παραίτησή του στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης!!! Τον συγκρατούν απ' την ύστατη ξεφτίλα η οικογένειά του που τρώει με δέκα κουτάλια, κι ένας χοντρός που πάντα ελπίζει πως θα γίνει πρωθυπουργός.
     Εν τέλει αποχωρεί τον ίδιο Νοέμβριο με πρόσχημα την αναμπουμπούλα που προέκυψε από ένα δημοψήφισμα που του ΄''ήρθε'' να προκηρύξει. Η πραγματική αιτία και καταλύτης των γεγονότων όμως ήταν η οιονεί εξέγερση του λαού που έγινε αυθόρμητα σε όλη την χώρα κατά την διάρκεια του εορτασμού της 28η; Οκτωβρίου.
     Ήταν μιά πραγματική εξέγερση, της οποίας η σημασία υποτιμήθηκε και αποσιωπήθηκε από τα τηλεκατευθυνόμενα ΜΜΕ.
     Έκτοτε περιοδεύει σαν τσιρκουλάνος που είναι τον κόσμο, και δίνει διαλέξεις σε διάφορα ακροατήρια ''Πώς να σώσετε ένα κράτος'', με εισητήριο, τελάληδες: ''σήμερα στην πόλη σας..'' κι όλα τα σχετικά σαν ένα κανονικό τσίρκο.
     Τις τελευταίες μέρες δήλωσε ότι θα έρθει να καταθέσει στην εξεταστική επιτροπή της Βουλής για την ''λίστα Λαγκάρντ'',  αν του το επιτρέψουν οι υποχρεώσεις του!

     Και τώρα του κουίζ μας:
     Τί λείπει από την αφίσα-προκήρυξη της φωτογραφίας;
     Για να σας βοηθήσω: Είναι μιά μικρή φρασούλα που συνήθως γράφεται στο κάτω μέρος τέτοιων προκηρύξεων.
     Ποιά είναι η φρασούλα που λείπει;;;
     Η λύση στο επόμενο σχόλιο..

Στη Ζώνη του Λυκόφωτος

     Είμαστε ήδη εκεί. Τα χρώματα ήδη έχουν ξεθωριάσει, και οι σκιές γίνονται ένα με μας, χάνονται.
     Είναι οι λίγες στιγμές πριν το απόλυτο σκοτάδι που προλαβαίνεις κάτι να δείς ακόμα, κάτι να κάνεις.
      Θ' ακολουθήσει νύχτα βαθειά που θα την κυριεύσουν οι λύκοι, τα νυκτόβια ερπετά κι οι δαίμονές μας.
      Ποιός θα είναι ακόμα ζωντανός κι ανέγγιχτος απ' τον παραλυτικό φόβο το επόμενο πρωί για να δεί το φως πάλι;
     Κι άραγε θα ξημερώσει;
     Ή μην και δεν νυχτώσει καν, και μείνουμε εγκλωβισμένοι εδώ, σ' αυτή τη ζώνη του λυκόφωτος, που δεν είναι ούτε μέρα ούτε νύχτα, ούτε ζωή ούτε θάνατος;
     Μία ζωή φτιαγμένη για ζωντανούς-νεκρούς..
     Δεν θέλω να είμαι ζωντανός-νεκρός! Θέλω να είμαι ή ζωντανός ή νεκρός. Αλλά όχι και τα δύο!
     Κανείς μας δεν το θέλει. Και θα παλέψουμε.
     Θα παλέψουμε να κρατηθούμε ζωντανοί.
     Θα προσπαθήσουμε το ακατόρθωτο: να αντιστρέψουμε τον χρόνο και να ξημερώσει πριν νυχτώσει! 
     Γίνεται. Όλα γίνονται.
     Αρκεί να το πιστέψουμε. Αρκεί να το παλέψουμε..
     Μα άμα δεν τα καταφέρουμε, καλύτερα νεκροί.

     Αλλά να ξέρουν οι νεκροζώντανοι που μας κυβερνούν:
     Τίς ζωές μας θα τις πουλήσουμε πανάκριβα!

     Τόσο ακριβά, που δεν θα φτάνουν οι δικές τους για να τις αγοράσουν..
     
     
     

Στάχτη στα μάτια

     Τό έχουμε πεί και θα το ξαναπούμε άλλη μιά φορά: Ζούμε σε μία απροκάλυπτη μεν, ιδιότυπη δε δικτατορία.
     Απροκάλυπτη διότι επί της ουσίας η Βουλή έχει πάψει να νομοθετεί. Ο λαός βρίσκεται σε καταστολή. Τα εργασιακά δικαιώματα που χρειάστηκαν πάνω από εκατόν πενήντα χρόνια για να κερδηθούν, καταργούνται ή καταπατούνται με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου.Τα ασφαλιστικά ταμεία λεηλατούνται χωρίς κανείς να δίνει λογαριασμό σε κανέναν. Η δημόσια περιουσία βγαίνει στο σφυρί με απόλυτα αδιαφανείς διαδικασίες. Και οι πολίτες τρομοκρατούνται και απειλούνται καθημερινά από έναν εγκάθετο υπουργό οικονομικών, τον οποίο κανείς δεν ψήφισε.
     Ιδιότυπη δε διότι αν και τυπικά υπάρχει η ελευθερία έκφρασης και πληροφόρησης φροντίζουν με πολλούς και έμμεσους τρόπους να τις καταπατήσουν κι αυτές.
     Παράδειγμα η εξεταστική επιτροπή της Βουλής για την ''λίστα Λαγκάρντ''. Ξέρει κανείς από εμάς πώς εξελίσσεται; Ποιά τα ως τώρα συμπεράσματα; Ή έστω οι υποψίες; Όχι βεβαίως.
     Κι αυτό γιατί έντεχνα τα τρία κόμματα της συγκυβέρνησης έχουν φροντίσει να επανδρώσουν την επιτροπή αυτή με βουλευτές οι οποίοι ήταν σίγουρο ότι θα έστρεφαν την προσοχή της ενημέρωσης σε ''μεσημεριανάδικου'' στυλ κουτσομπολιά, με τις συμπεριφορές και τα τερτίπια τους.
     Τον καλοκουρδισμένο αυτό μηχανισμό συσκότισης της κοινής γνώμης και συγκάλυψης της ουσίας του πράγματος ενορχηστρώνει τέλεια ο πρόεδρος της επιτροπής, που όντας ανεπαρκέστατος για οποιαδήποτε άλλη σοβαρή δουλειά, στον ρόλο μαέστρου του τσίρκου έχει βρεί την κλίση του!
     Έχουν καταφέρει να ευτελίσουν την όλη διαδικασία, να ελαχιστοποιήσουν τις πιθανότητες απόδοσης ευθυνών και βεβαίως να καταδείξουν ότι το μόνο που δεν τους νοιάζει είναι η κρίση αλλά και η ευημερία του ελληνικού λαού, μέσω των ωφελημάτων που θα έπρεπε να είχαν προκύψει από την περιβόητη λίστα.
     Αυτό το καραγκιοζιλίκι πρέπει να σταματήσει. Καλύτερα η επιτροπή να διαλυθεί και να σταματήσουν οι ''έρευνες'', παρά στο τέλος να παρουσιάσουν κάποιο πόρισμα στο οποίο θα ρίχνουν όλες της ευθύνες στην ίδια την λίστα (!) ή στην κυρία Λαγκάρντ που μας την έστειλε!
     Εμείς έχουμε υπομονή.
     Και γι αυτήν την υπόθεση θα περιμένουμε να αποδοθεί δικαιοσύνη μαζί με τα άλλα, στα Ειδικά Δικαστήρια που αργά ή γρήγορα θα κληθούν να ξεβρωμίσουν τον τόπο.
     Ως τότε ας χορεύουν και ας χαίρονται νομίζοντας ότι μας ξεγέλασαν. Ότι μας έριξαν στάχτη στα μάτια.
     Εμείς θα χορέψουμε όταν σκορπίσουμε τις δικές του στάχτες στους πέντε ανέμους..
     

σχολιάκι #42

   

             ''πετύχαμε την πρώτη μεγάλη νίκη!''

                                             ΔΗΜΑΡ   04/04/2013

Έχεις φιλήσει βάτραχο;

     Δεν ξέρω γιατί, αλλά είναι κάποιοι άνθρωποι, οι οποίοι μόνο που τους βλέπεις σου προκαλούν μιά απέραντη αηδία.
     Κάτι σαν να έχεις φιλήσει βάτραχο, Στο στόμα. Κι ακόμα χειρότερα, γιατί ξέρεις ότι δεν πρόκειται να μεταμορφωθεί σε πρίγκηπα!
     Αυτήν ακριβώς την αηδία προκαλεί πιά σε πολλούς, σε πάρα πολλούς, στους περισσότερους, ο πρόεδρος της ΡΗΜΑΔ.
     Ίσως γιατί στο λαϊκό υποσυνείδητο έχει περάσει η αντίληψη, ειδικά μετά τον πόλεμο, την κατοχή και τον εμφύλιο, ότι ένας αριστερός προτιμάει να περάσει τα μύρια, να πάει ακόμα και φυλακή παρά να προδώσει την ιδεολογία του, ή την ιδεοληψία του, όπως θέλετε πείτε το.
     Βέβαια αυτή η αντίληψη δεν είναι παρά ένας λαϊκός μύθος, μία κουταμάρα, εφ' όσον ο καθένας από μας ξέρει έναν τουλάχιστον αριστερό, που ''αντί πινακίου φακής'' ( λέμε τώρα..) να έχει ξεπουλήσει όχι την ιδεολογία του, αλλά την μάνα του την ίδια!
     Θα περίμενε όμως κανείς ότι ένας ηγέτης (το σύντομο ανέκδοτο της ημέρας) της αριστεράς (αϊ στο καλό, λιώσαμε στο γέλιο σήμερα!), θα κρατούσε κάποια προσχήματα, θα έδειχνε κάποια παραπάνω συνέπεια.
     Αλλά πού! Τούτος ο συγκεκριμένος ''βάτραχος'' είναι ο αηδιαστικότερος απ' όλους. Αυτός και μόνον για μιά υποψία εξουσίας, για ένα ''πουκάμισο αδειανό'' ο σιχαμένος, ξεπουλάει και την παραμικρή ελπίδα των πολιτών ότι μπορεί να βρεθεί έστω κι ένας πολιτικός που θα μπορούσε να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, στο ύψος του αίματος που κυλάει στις φλέβες του.
     Πώς όμως; Έχετε δεί εσείς, σκουλήκια, ασπόνδυλα, να έχουνε αίμα;  Κάτι αηδιαστικά υγρά υπάρχουν μέσα τους.
     Έτσι κι αυτός ο σιχαμερότερος των σιχαμένων, το μόνο κόκκινο που ξέρει είναι οι ''γραμμές'' που όλο βάζει, για να τις σβήσει μετά από λίγες ώρες, αφού τις έχουν ''πηδήξει'' πρώτα ο ίδιος, οι συγκυβερνήτες, και όλη η τρόϊκα αντάμα!
     Γι αυτό λοιπόν άμα τον δείτε μπορείτε να τον φτύσετε, αλλά μην τον φιλήσετε: δεν θα γίνει ποτέ πρίγκηπας!
     Το πολύ-πολύ να γίνετε εσείς βάτραχοι..

Τσοπ, τσοπ, τσοπ, τσοπ*

     *( Είναι ο ήχος που κάνουν οι λεπίδες της έλικας του ελικοπτέρου όταν σχίζουν τον αέρα. Γι αυτό οι αγγλόφωνοι στην καθομιλουμένη τα ελικόπτερα τα λένε choppers. )
     Στα δικά μας τώρα.
      Ότι μέσω των γεγονότων της Αργεντινής ο λαός μας θα συνέδεε την εικόνα του ελικοπτέρου με τον πόθο του να απαλλαγεί από τους ολετήρες πολιτικούς που καταστρέφουν την χώρα, είναι κάτι που η κοινή λογική το κατανοεί.
     Αυτό που είναι απολύτως ακατανόητο είναι ότι θα μπορούσε να βρεθεί ένας τόσο βλάκας πολιτικός, ο οποίος οικειοθελώς θα αναλάμβανε τις ευθύνες του προηγούμενου, θα τις διάνθιζε με δικές του εγκληματικές πολιτικές ενέργειες, και θα γινόταν έτσι ο νούμερο ένα υποψήφιος επιβάτης για το ελικόπτερο της ''μεγάλης φυγής''!
     Απίστευτο κι όμως αληθινό. Ίσως όμως κι αυτό να εμπίπτει στις διαταραχές του ψυχισμού, δηλαδή στις ψυχικές και ηθικές ανωμαλίες του σύγχρονου πολιτικού προσωπικού μας, όπως είδαμε και στο χθεσινό σχόλιο.
     Κατά τα άλλα μου φαίνεται πως στα στελέχη της συγκυβέρνησης διακρίνω μιά αλλοφροσύνη. Κάτι σαν να έχουνε χάσει τον μπούσουλα και ''τρέχουν'' δώθε-κείθε άσκοπα. Μου θυμίζουν μυρμήγκια που τους έχουν ποδοπατήσει την φωλιά και τρέχουν απεγνωσμένα πάνω κάτω μη ξέροντας πού να τρυπώσουν!
     Άσκοπες δηλώσεις, φτιαχτές ανακοινώσεις, τρομοκράτηση και απειλές κατά των πολιτών, ένα ποδοβολητό κι ένα χουγιαχτό χωρίς νόημα και χωρίς αποτέλεσμα.
     Και στο ρημάδι, πλέον, κράτος τίποτα δεν λειτουργεί. Ούτε μηχανισμοί υγείας, ούτε μηχανισμοί πραγματικής προστασίας του πολίτη, ( κι όχι προστασίας για τις μπουλντόζες του ''εθνικού εργολάβου'' ), ούτε φύλαξη των φυλακών, ούτε Πρόνοια, ούτε ελεγκτικοί μηχανισμοί τιμών, ούτε τοπική αυτοδιοίκηση, ούτε τίποτα.
     Μόνον καταστολή, βίαιη ή δια της προπαγάνδας, βόλεμα ημετέρων ( ναι, ναι, ακόμα! ), απειλές του κράτους προς τους πολίτες περί κατασχέσεων για χρέη-μαϊμού, ο Χοντρός να φτύνει σάλια: ''σας σώσαμε!'', ο Ξεκούτης να λέει: ''δεν ψηφίζω!'', το Στουρνάρι να σκέφτεται: ''στα παπάρια μου, υπάρχουν και οι ρυθμίσεις νομοθετικού περιεχομένου!'', κι ο Πρόεδρος-δανειστής να καμαρώνει περιφραγμένος στις παρελάσεις!
     Νομίζετε ότι θα πάει πολύ μακριά αυτό το ''σκηνικό''; Ότι θα μπορέσει να πάει;
     Νομίζουν αυτοί που τάχα κυβερνούν ότι, χαμένοι μέσα στον κυκεώνα της καθημερινότητας έχουμε χάσει το γενικό πλάνο, την γενικά άποψη των πραγμάτων; Έτσι νομίζουν;
     Τους αφιερώνω λοιπόν παραφρασμένο το πρώτο δίστιχο, από το  ''Απολείπειν ο θεός Αντώνιον'', του μοναδικού Κωνσταντίνου Καβάφη:
     ''Σαν έξαφνα, ώρα μεσάνυχτ', ακουσθεί
       αόρατο chopper να περνά..''