Θυμάμαι όταν ήμουν μικρός ακούγαμε για κάποια κράτη, εμιράτα τα λέγανε, που οι πολίτες τους ήταν όλοι
πάμπλουτοι κι ευτυχισμένοι.
Οι κοινωνικές παροχές τους ήταν πλούσιες, δεν πλήρωναν καθόλου για ηλεκτρικό ρεύμα, η βενζίνη για τα πολυτελή τους αυτοκίνητα ήταν σχεδόν τσάμπα, και γενικά ζούσαν μιά ζωή ζηλευτή.
Κι όλα αυτά γιατί οι
χώρες αυτές ήταν
πετρελαιοπαραγωγές, ''κάθονταν'' πάνω σε τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Εμείς τότε
ζηλεύαμε και λέγαμε, ''δεν γινότανε να είχαμε κι εμείς πετρέλαιο να είμαστε όλοι εμίρηδες, να τρώμε με χρυσά κουτάλια;'' Πού να ξέραμε..
Πού να ξέραμε τότε, ότι πετρέλαια και φυσικό αέριο υπάρχουν άφθονα στον ελληνικό χώρο. Κι όχι μόνον ότι υπάρχουν, αλλά και ότι κάποτε θα γίνονταν αιτία
όχι ευημερίας αλλά
καταστροφής των πολιτών και της κοινωνίας.
Γιατί ας μη γελιόμαστε, όλα όσα γίνονται τα τελευταία χρόνια με τον υπέρμετρο
ύπουλο δανεισμό και την από αυτόν προερχόμενη
τεχνητή πτώχευση της χώρας, σκοπό έχουν την
απαλλοτρίωση, το ''κλέψιμο'' του
ενεργειακού μας πλούτου. Σε αυτόν, και παράπλευρα, συμπεριλαμβάνεται και η ηλιακή ενέργεια.
Προσέξτε, και αυτό
δεν είναι ''θεωρία συνομωσίας'', ούτε φαντασιοπληξία, ότι οι
βόρειες αναπτυγμένες βιομηχανικά χώρες της Ευρώπης, και ειδικά η
Γερμανία,
στερούνται ενεργειακού υπεδάφους. Στερούνται δηλαδή των ουσιαστικών πηγών του πλούτου και της ευημερίας τους. Ξέρουν ότι οποιαδήποτε
πραγματική ή τεχνητή έλλειψη πετρελαίου και φυσικού αερίου, είτε από την Μέση Ανατολή, είτε απο τίς χώρες της πρώην σοβιετικής ένωσης, θα είναι καταστροφική γι αυτές. Άρα πρέπει να αποκτήσουν
''πάση θυσία'' πρόσβαση και αν είναι δυνατόν
''κατοχή'' νέων πηγών ενέργειας.
Και αυτό το: ''πάση θυσία'' δεν αφορά βέβαια την δική τους κοινωνία και πολίτες, αλλά την
δική μας, που
έντεχνα εξαθλιώνεται και αποκτηνώνεται για να μην μπορεί να προβάλλει
αντιστάσεις στην επικείμενη ''κατοχή''.
Το παιχνίδι που έχει στηθεί είναι πολύ βρώμικο και πολύ ύπουλο, και
δεν διαφέρει ουσιαστικά από έναν
πραγματικό πόλεμο. Βρισκόμαστε σε εμπόλεμη κατάσταση και η
κινδυνεύει πλέον όχι η ορατή εδαφική μας ακεραιότητα (που ενδεχομένως και αυτή να ακολουθήσει με την μορφή των ''ειδικών οικονομικών ζωνών''), αλλά η
ακεραιότητα του ενεργειακού μας
υπεδάφους.
Ήδη σήμερα η ''τρόϊκα'' κάνει κουμάντο σε όλες τις εκδηλώσεις της πολιτικής μας ζωής, έχοντας
λόγο και
απαιτήσεις παντού. Από την μείωση μισθών και επιδομάτων μέχρι την αύξηση των τιμολογίων της ΔΕΗ. Ποιός θα της απαγορεύσει αύριο,
να παραχωρήσει την εκμετάλλευση των ενεργειακών πηγών στην τάδε ή στην δείνα εταιρεία
; Ο εξαθλιωμένος λαός; Ή η κυβέρνηση-κουκλοθέατρο
;
Βρισκόμαστε ήδη υπό κατοχή. Και το μόνο πατριωτικό μας
καθήκον κύριε υπουργέ των Οικονομικών, είναι να
πετάξουμε έξω απ' την χώρα και σας, κι αυτούς. Για να περισώσουμε ό,τι είναι δυνατόν να περισωθεί.
Όχι για να γίνουμε πλούσιο εμιράτο.
Αλλά
για να ξαναγίνουμε μιά κυρίαρχη χώρα!