Αυτό της ομόσπονδης δικτατορίας ενός νέου Άξονα. Ενός Άξονα που περνάει βεβαίως από Βερολίνο και Βιέννη, ίσως από Ελσίνκι και πιθανότατα από Άγκυρα.
Το θέμα είναι σε τί αποσκοπεί αυτός ο άξονας.
Η εύκολη απάντηση είναι στην εξαθλίωση των χωρών του νότου της Ευρώπης και κυριαρχία αυτών του βορρά. Αυτό όμως έχει ήδη λίγο ως πολύ επιτευχθεί. Και επιπλέον η περαιτέρω εξαθλίωση δεν αφήνει κέρδη στους ισχυρούς.
Άρα πρέπει να επιχειρήσουμε μία τολμηρή υπόθεση:
Γιατί συμπιέζουν και φέρνουν στα όριά τους τους ήδη εξαθλιωμένους;
Γιατί ρίχνουν τροχιοδεικτικές βολές μέσα σε πυριτιδαποθήκες;
Γιατί προκαλούν έναν προς έναν τους λαούς του νότου, κάνοντας αρχή από τους θεωρούμενους ως πλέον επικίνδυνους, Έλληνες; (άσχετο αν τελικά αποδεικνύεται ότι δεν πρόκειται παρά για ένα έθνος ραγιάδων)
Μήπως αυτό που αποσκοπούν τελικά είναι ο πόλεμος; Ένας πραγματικός πόλεμος με όπλα, βομβαρδισμούς, νεκρούς, καταστροφές, με τα όλα του;
Μήπως η παγκόσμια οικονομία μετά από εβδομήντα χρόνια ειρήνης εξάντλησε τα όριά της;
Μήπως χρειάζεται και πάλι μία συλλογική καταστροφή για να επανεκκινήσει η πολεμική βιομηχανία, η ανοικοδόμηση, να ''ανοίξουν οι δουλειές'';
Σενάριο καλπάζουσας φαντασίας; Θεωρία τραβηγμένη απ' τα μαλλιά; Μπορεί.
Όμως να μην ξεχνάμε ότι το μεγαλύτερο οικονομικό κραχ της σύγχρονης ιστορίας, αυτό του 1929 στην Αμερική, ξεπεράστηκε μόνον δεκατέσσερα χρόνια αργότερα λόγω του πολέμου και της άνθησης της πολεμικής βιομηχανίας πρώτα, και των επανορθώσεων αργότερα.
Και να μην ξεχνάμε επίσης ότι στο μυαλό των ισχυρών αυτού του κόσμου, μπροστά από το κέρδος δεν μπαίνει τίποτα! Ούτε η λογική.
Μπορεί η ''θεωρία του πολέμου'' να είναι απίθανη, μία χίμαιρα, πρέπει όμως να είμαστε σε εγρήγορση.
Οι καιροί είναι πονηροί και οι αλλαγές και ανατροπές σίγουρες.
Μάτια κι αυτιά ανοιχτά λοιπόν. Και προπάντων:
Μην πιστεύουμε ό,τι μας λένε!
Κάπου το πάνε..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου