Στη Τρόϊκα αδελφές μου, στη Τρόϊκα *

     *( Παράφραση της καταληκτικής φράσης ''στη Μόσχα αδελφές μου, στη Μόσχα..'', από τις ""Τρεις Αδελφές'' του Τσέχοφ. Η φράση πέρασε στη σύγχρονη εποχή για να περιγράψει κάτι που δεν πρόκειται να γίνει. Σε όλα τα επίπεδα.)

     Σε χθεσινή φιλική συγκέντρωση άναψε η συζήτηση (και τα αίματα) μεταξύ ''απολογητών'' των μνημονίων και αντιμνημονιακών.
     Και κάπου εκεί ακούστηκε εκείνη η μεγαλειώδης ερώτηση των πρώτων: ''κι άμα βγούμε απ' το ευρώ, ποιός θα μας δανείζει χρήματα για να ζήσουμε;''!!!
     Μάλιστα! Όλη η ραγιάδικη και μνημονιακή ''φιλοσοφία'' σε μία ερώτηση!
     Ότι υπάρχει περίπτωση να προσπαθήσουμε να ζήσουμε με δικές μας δυνάμεις (όσες είναι προς το παρόν), δεν το σκέφτεται κανείς δηλαδή!
     Ότι υπάρχουν, σήμερα που μιλάμε, οικογένειες που μαστίζονται απ' την κρίση και προσπαθούν να επιβιώσουν περικόπτοντας έξοδα, μειώνοντας το βιοτικό τους επίπεδο, ψάχνοντας για δεύτερο μεροκάματο όπου και όποτε βρεθεί, δεν το συζητάνε!
     Πρέπει δηλαδή καλά και σώνει να ζούμε με δανεικά. Πρέπει ο κάθε οικογενειάρχης να βγεί στην γύρα σε γνωστούς και φίλους, ως επαίτης, να δανειστεί για να ζήσει την οικογένειά του, κι όχι να ψάξει άλλους τρόπους επιβίωσης! Τέλειο!
     Ότι σαν κράτος δεν έχουμε άλλη λύση, αν θέλουμε να μην είμαστε προτεκτοράτο, παρά να προσπαθήσουμε να γίνουμε αυτάρκεις σε πολλούς τομείς, δεν το αντιμετωπίζουν ως πιθανότητα!
     Ήδη σήμερα, με στοιχεία της ίδιας της Ε.Ε, η αγροτική πρωτογενής παραγωγή μας, μας καθιστά αυτάρκεις σε ποσοστό 70-75% στα περισσότερα βασικά αγαθά. Και μιλάμε για τις σημερινές συνθήκες με διαλυμένο τον αγροτικό και κτηνοτροφικό τομέα. Αν τους αναπτύξουμε; Αν προσπαθήσουμε να αναπτύξουμε την μεταποίηση, την συσκευασία με μονάδες που ήδη υπάρχουν και υπολειτουργούν; Αν σταθεροποιήσουμε την ποιότητα, ρίξουμε τις τιμές και γίνουμε έτσι πλήρως ανταγωνιστικοί στον τουρισμό, με τις τεράστιες υποδομές που ήδη υπάρχουν;
     Και ας μην συνυπολογίσουμε έστω, την νέα πηγή εσόδων που προκύπτει, τους υδρογονάνθρακες, ιδίως στο Ιόνιο και νότια της Κρήτης όπου η κυριότητά τους δεν αμφισβητείται, και η διαπραγματευτική δύναμη που μας δίνουν είναι τεράτια.
     Ας γίνουμε λοιπόν ανταγωνιστικοί και αυτάρκεις σε αυτά που ήδη μπορούμε (και μπορούμε σε πολλά), και τα υπόλοιπα θα μπορέσουμε να τα προμηθευτούμε και να τα διαπραγματευτούμε με χώρες τρίτες, εκτός Ε.Ε. Αρκεί να μην είμαστε δέσμιοι της κομισιόν, των διευθυντηρίων, και των κάθε λογής eurogroup!
     Και κυρίως να είμαστε δέσμιοι του φόβου μας ότι δεν μπορούμε μόνοι μας 
     Να μην είμαστε δέσμιοι του φόβου των προσπαθειών και των θυσιών που θα χρειαστούν!

     Γιατί αυτές οι θυσίες θα είναι απ' αυτές που θα πιάσουν τόπο.
     Δεν θα γίνουν δόσεις των τόκων για τους τοκογλύφους!
     Δεν θα γίνουν ανακεφαλαιοποίηση των χρεοκοπημένων τραπεζών.

     Στην Ελευθερία λοιπόν αδέλφια, στην Ελευθερία, κι όχι στην Τρόϊκα όπως ευαγγελίζονται οι τρείς μαριονέτες των μνημονίων..
     Μπορούμε..