Η επανάσταση, δι' αρχαρίους..

     Επανάσταση χωρίς συνειδητοποίηση (του προβλήματος), δεν γίνεται..
     Όταν όμως επιτύχεις την συνειδητοποίηση, έχεις ήδη κάνει την μισή επανάσταση!

     Ωστόσο είναι λάθος όταν λέμε ''επανάσταση'' να μας έρχονται στον νού αίματα,  κομμένα κεφάλια, εμπρησμοί ανακτόρων, και άλλα τέτοια φρικτά, πλην ορισμένες φορές και κατά την επιταγή των καιρών, αναπόφευκτα..

     Κάθε μέρα γίνονται πολλές μικρές και μεγαλύτερες επαναστάσεις. Επαναστάσεις αναίμακτες αλλά πετυχημένες. Προσωπικές, οικογενειακές, εργασιακές, διαπροσωπικές, επιστημονικές, τεχνικές..
     Και όλες έχουν ένα κοινό σημείο: την συνειδητοποίηση της αιτίας.
     Αυτή η αιτία πρέπει να αποτελέσει και τον στόχο της επανάστασης: την κατάργηση ή την αδρανοποίησή της.

     Στην περίπτωσή μας, η αιτία για επανάσταση δεν είναι η πολιτική, όπως έντεχνα θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε. ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ! Οι συγκεκριμένοι πολιτικοί!
     Όταν ο γιατρός με την θεραπεία του δεν μπορεί να σε κάνει καλά, ή σου επιβαρύνει περισσότερο την υγεία με λάθος γιατροσόφια και συνταγές, δεν φταίει η Ιατρική! Φταίει ο γιατρός ή οι γιατροί, ή το νοσοκομείο!

     Εναντίον λοιπόν των πολιτικών που είναι υπεύθυνοι για την σύγχρονη ελληνική τραγωδία που ζούμε..
      ..των ίδιων αμετανόητων που για την δική τους διάσωση και πολιτική επιβίωση σπρώχνουν τα πράγματα προς το χειρότερο συνειδητά και εγκληματικά,
     πρέπει να κινηθεί η επανάσταση του ελληνικού λαού, και πρέπει να είναι δυναμική, αλλά ειρηνική και αναίμακτη!
     Τρόποι υπάρχουν:
      Από την καθημερινή αμφισβήτηση της ικανότητας και της ''αυθεντίας'' τους, τον καθημερινό διασυρμό τους όπου βρεθούν, ως ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ της κρίσης και της κατάντιας..
     ..από την κοινωνική τους διαπόμπευση και αποκλεισμό..
     ..την δημόσια και συνεχή βροντόφωνη αποδοκιμασία τους,
     ..από τα συλλαλητήρια, τις πορείες διαμαρτυρίας, τις απεργίες, την παράλυση του κράτους-εκτρώματος που δημιούργησαν για να ζήσουμε μόνον εμείς κι όχι εκείνοι,
     μέχρι την μέσω της ψήφου μας ΤΕΛΙΚΗ ΚΑΙ ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΑΠΟΠΟΜΠΗ ΤΟΥΣ από την εξουσία και την άσκηση πολιτικής γενικότερα!

     Ας πάρουμε την πολιτική απ' τα χέρια τους, κι ας την δώσουμε να την εξασκήσουν άνθρωποι φυσιολογικοί, με αξίες και τιμή,
     άνθρωποι καινούργιοι στην πολιτική αλλά με εμπειρία στην καθημερινότητα και την ζωή,
     άνθρωποι με όρεξη να προσφέρουν και όχι ν' αρπάξουν,
     άνθρωποι με ανθρωπιά κι όχι ανθρωπόμορφα τέρατα!

     Κι αυτό, επανάσταση είναι!..