Μπορούμε κι από μόνοι μας..

     Καιρός είναι να καθήσουμε να σκεφτούμε τί πραγματικά θέλουμε για τον εαυτό μας και την χώρα.
     Το ότι δεν θέλουμε τα μνημόνια, ή την Ευρωπαϊκή "Ένωση" και το ευρώ είναι βέβαια μιά αρχή,
     ..αλλά δεν απαντάει στο πώς θέλουμε να γίνει η ζωή μας και η πατρίδα.

     Θέλουμε δηλαδή σε προσωπικό επίπεδο να
ξαναγυρίσουμε στην ελαφρομυαλιά έως ασυδοσία της προηγούμενης εποχής πριν την χρεοκοπία;  Ή θέλουμε να δομήσουμε την ζωή μας με νέους κανόνες λογικής, ώστε να μην στηρίζεται στην υπερκατανάλωση, την επίδειξη, τις κούφιες δημόσιες σχέσεις, την ματαιοδοξία και γενικά την ρηχότητα;
 
     Θέλουμε το κράτος να λειτουργεί με όρους μεσοπολέμου και ρυθμούς και μέσα τριτοκοσμικής χώρας;
     Μα αυτό δεν σταμάτησε ποτέ.  Έτσι λειτουργεί ακόμη παρ' όλες τις "μεταρρυθίσεις" που επέβαλλαν τάχα τα μνημόνια.
     Για παράδειγμα ας δούμε το (μεγάλο) θέμα που προέκυψε με τους δασικούς χάρτες, τα πρόστιμα-παράβολα για την υποβολή ενστάσεων, την πολύπλοκη και χρονοβόρα διαδικασία με τα αμφίβολα αποτελέσματα: Θα λυθεί γρήγορα και έγκαιρα, πριν χαθούν για τους ήδη χειμαζόμενους αγρότες οι επόμενες κοινοτικές επιδοτήσεις; Πάμε στοίχημα πως όχι; 
     Και ακόμη πάμε στοίχημα πως το όλο θέμα θα μετατραπεί απλώς όχι σε διευθέτηση της "διαμάχης" κράτους-πολιτών για την ιδιοκτησία γης,
     ..αλλά σε άλλο ένα εισπρακτικό-αφαιμακτικό μέτρο για τις τσέπες των τοκογλύφων "εταίρων";
     Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα κράτος που δεν λειτουργεί "μαζί" και "γιά" τον πολίτη, αλλά εναντίον του πολίτη.
     Το όποιο κρατικό λάθος και κρατική αυθαιρεσία θεωρούνται θέσφατα, και καλείται ο πολίτης εκ των υστέρων να αποδείξει ότι δεν είναι ελέφαντας.
     Σ' αυτό δεν άλλαξε τίποτα.  Βρισκόμαστε ακόμη σε εποχή μη μνημονίων.
     Που πάει να πει πως οι τάχα μεταρρυθμίσεις της δημόσιας διοίκησης που ισχυρίζονται οι επτά χρόνια τώρα προδότες και δωσίλογοι είναι φούμαρα, και εξαντλούνται μόνον σε κόψιμο μισθών, συντάξεων, επιδομάτων,  απολύσεις, και εγκληματικές περικοπές σε Υγεία και Παιδεία.

     Εδώ υπάρχει μιά υποψία πως εκτός των περικοπών μισθών και δαπανών, στα μνημόνια υπάρχει πρόβλεψη για πραγματική μεταρρύθμιση της δημόσιας διοίκησης,
     ..πρόβλεψη πραγματικού εκσυγχρονισμού, πάταξης της γραφειοκρατίας, κατάργησης της ασαφούς πολυνομίας που οδηγεί σε "παράθυρα" και παραθυράκια και στην διαφθορά, αλλά και
     ..πρόβλεψη που σκόπιμα ως τώρα παραβλέπεται απ΄τις δωσιλογικές κυβερνήσεις διότι δεν βολεύει την ύπαρξη του κομματικού κράτους, ούτε την ομηρία των πολιτών απ΄την εξουσία. 

     Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως τα μνημόνια είναι καλά, 
     ..ούτε πως πρέπει επιλεκτικά να ζητήσουμε τις ρυθμίσεις αυτές, διότι θα είναι σαν να αποδεχόμαστε την ανάγκη των μνημονίων.
     Σημαίνει όμως πως κάποιοι ξένοι μπορούν και βλέπουν λίγο πιό καθαρά από μάς κάποιες απ' τις κακοδαιμονίες που μας οδήγησαν στην χρεοκοπία.

     Και σημαίνει πως αυτό που θέλουν να κάνουν εκείνοι για μας, για δικό τους όφελος, για τις τσέπες τους,
     ..πρέπει να το απαιτήσουμε εμείς οι ίδιοι, για δικό μας όφελος και για τις δικές μας τσέπες.

     Μεταρρυθμίσεις λοιπόν ναι, έστω κι αν συμφωνούν με σχετικές προβλέψεις των μνημονίων.
     Με δική μας όμως πρωτοβουλία και έξω από μνημόνια και επικυριαρχικές τακτικές των "Εταίρων" και λοιπών τοκογλύφων απατεώνων.

     Αν αρχίσουμε και βλέπουμε καθαρά,
     ..μπορεί και να σωθούμε!..