..είναι η πλήρης αδιαφορία, για να μην πούμε η εχθρότητα για το περιβάλλον.
Το περιβάλλον, η φύση, για τον παγκόσμιο παράλογο υπερβολικό και
σαφώς ανήθικο πλούτο δεν αποτελεί παρά μέσον ακόμη μεγαλύτερου πλουτισμού.
Η αδιαφορία για την καταστροφή του είναι πασιφανής και το σύστημα έχει πετάξει και το τελευταίο από τα πέπλα υποκρισίας που τα προηγούμενα χρόνια κάλυπταν την τάχα ανάπτυξη, την εντατικοποίηση της οικονομίας, τον καλπασμό του δυτικού "πολιτισμού".
Οι έχοντες τον μεγάλο και ανήθικο πλούτο, καθώς και οι πολιτικοί που κινούν τα νήματα της παγκοσμιοποίησης, καθόλου δεν ανησυχούν για την περιβαλλοντική καταστροφή,
..αφού οι ίδιοι για τον εαυτό τους έχουν προετοιμάσει μικρούς ιδιωτικούς παράδεισους, ικανούς -νομίζουν- να τους προστατεψουν από την μήνι της φύσης,
..αδιαφορώντας βεβαίως για τον υπόλοιπο πληθυσμό της γης, καθώς και το μέλλον του πλανήτη σαν οικοσύστημα, σαν ενιαίο ζωντανό οργανισμό.
Και οι πληθυσμοί, οι μάζες, τί κάνουν; πώς αντιδρούν;
Μα δεν αντιδρούν.
Πρώτον, χωμένες μέσα σε μιά διηνεκή-τεχνητή κρίση παλεύουν για τα προς το ζην, για το μικρό τους μίζερο και αβέβαιο μέλλον,
..και δεύτερο και ίσως σπουδαιότερο, στοιβαγμένες και παστωμένες μέσα σε αφύσικων διαστάσεων αστικά κέντρα,
..έχουν χάσει πλήρως την επαφή με την φύση, δεν μπορούν να δουν και να ανιχνεύσουν από μόνες τους την δραματική καταστροφική αλλαγή που συντελείται χρόνο με τον χρόνο,
..και στηρίζονται στην ενημέρωση των ΜΜΕ, και στις αμφίβολες αναλύσεις "ειδικών επιστημόνων", που τις περισσότερες φορές είναι εξαγορασμένοι και αυτοί και η επιστήμη τους από τις μεγάλες εταιρείες και επιχειρήσεις που είναι κατ' εξοχήν υπεύθυνες για την καταστροφή της φύσης, του κλίματος, και κατ' επέκταση του πλανήτη και του μέλλοντος όλων μας.
Το σύστημα, όπως είπαμε και σε προηγούμενα σχόλια, είναι μεν παντοδύναμο, είναι όμως και πανηλίθιο.
Βλέπει το μέλλον μέσα από κοντοπρόθεσμους και εγωκεντρικούς παραμορφωτικούς φακούς.
Του είναι αδιανόητο να φανταστεί πώς με τόση εξουσία ισχύ και χρήμα δεν θα είναι ικανό να σώσει τους εκλεκτούς του απ' την γενική καταστροφή.
Κι εδώ ίσως να κρύβεται η αχίλλειος πτέρνα του συστήματος,
..και μάλλον η μοναδική ελπίδα για την ανθρωπότητα: το "τυχαίο γεγονός" σε παγκόσμια κλίμακα -που δεν είναι καθόλου τυχαίο, αλλά προκλητό με κολλοσιαία αφροσύνη- θα προέλθει απ' την βίαιη αλλαγή του κλίματος λόγω βιασμού της φύσης.
Η περιβαλλοντική καταστροφή που κλιμακώνεται με ρυθμούς εκθετικούς μέρα τη μέρα, χρόνο το χρόνο,
..θα ξεσπάσει ξαφνικά και βίαια πανω απ' τα κεφάλια όλων μας.
Θα επιζήσουν όσοι έχουν ήδη κάποια επαφή και συνάφεια με την φύση και γνωρίζουν πώς να την μεταχειρίζονται και πώς να προστατεύονται και να την προστατεύουν.
Η συνεπαγόμενη, αλλά νομοτελειακή με τους ρυθμούς που βαδίζουμε, καταστροφή του "δυτικού πολιτισμού",
..είτε από πυρηνικό όλεθρο, είτε από κλιματική αλλαγή, είτε από συνδυασμό και των δύο,
..ενώ φαινομενικά θα πρόκειται για πισωγύρισμα της ανθρωπότητας,
..ουσιαστικά θα είναι η σωτηρία της, αφού με απόντα τα μέσα καταστροφής του περιβάλλοντος θα δοθεί ο χρόνος στην φύση να επουλώσει τις πληγές της -όπως πολύ καλά ξέρει- ,
..και θα δοθεί μιά δεύτερη ευκαιρία στο ανθρώπινο γένος να εκτιμήσει τα προηγούμενα λάθη του και να κινηθεί στο μέλλον αλλιώς.
Όλα αυτά δεν αποτελούν παρά εικασίες, δεν παύουν όμως να είναι και μεγάλες πιθανότητες.
Θα φανεί πολύ σύντομα όπως φαίνεται, καθώς η Παγκοσμιοποίηση καλπάζει, και μαζί της καλπάζουμε όλοι προς ένα χειρότερο μέλλον.
Η αντίστασή μας δεν πρέπει να περιορίζεται μόνον εναντίον ενός καλπάζοντος παγκόσμιου νεοφασισμού.
Πρέπει να επεκτείνεται με δυναμικές και επαναστατικές διαδικασίες και προς την πλευρά της προστασίας της φύσης, του πλανήτη,
..τού -στην κυριολεξία- σπιτιού μας.
Η πιό βαθειά πολιτικοποίηση και συνειδητοποίηση περνάει πιά μέσα
..απ' την προστασία του περιβάλλοντος!..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου