Γιατί δεν χαίρεται ο κόσμος και δεν χαμογελάει, πατέρα;..

     Γιατί αύριο, παιδί μου, θα γιορτάσουμε για άλλη μιά φορά την επέτειο της έναρξης του πολέμου.
     Της έναρξης, όχι του τέλους, όχι της απελευθέρωσης.
     Γιατί, πατέρα;
     Γιατί  απελευθέρωση εδώ στην χώρα μας δεν
έγινε ποτέ, παιδί μου.

     Σε όλα τα κράτη της Ευρώπης που βρέθηκαν υπό κατοχή στον δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, εορτάζεται η μέρα της απελευθέρωσής τους, ή έστω του τέλους του πολέμου.
     Στην Ελλάδα η Κατοχή δεν τελείωσε ποτέ.
     Γιατί ανάμεσα στην πρώτη εκείνη γερμανική κατοχή, και στην δεύτερη Κατοχή που ζούμε τώρα,
     ..στο διάστημα που μεσολάβησε, σε όλα αυτά τα 73 χρόνια, στην χώρα μας συνέχισαν να κυβερνούν οι συνεργάτες των γερμανών ναζί, οι δωσίλογοι και οι μαυραγορίτες.

     Η κάθαρση της κοινωνίας απ' τους προδότες, τα καθάρματα, τους εγκληματίες "έλληνες" που σύμπραξαν με τους κατακτητές, ή εκμεταλλεύτηκαν την Κατοχή για να πλουτίσουν σε βάρος του κατεχόμενου λαού, δεν έγινε ποτέ.
     Με τον (καθ' υπόδειξη και βοήθεια των συμμάχων) εμφύλιο πόλεμο, επιχειρήθηκε και κατορθώθηκε η ατιμωρησία όλων εκείνων, που στα επόμενα χρόνια θα εμφανιστούν στην πολιτική και επιχειρηματική σκηνή της Ελλάδας ως "κρατούσα αρχή".
     Οι περιουσίες, τα χιλιάδες σπίτια, χωράφια, και λογής ακίνητα των ελλήνων που μεταβιβάστηκαν-κλάπηκαν στην διάρκεια της πρώτης Κατοχής για μιά λίρα, ή για έναν τενεκέ λάδι κι ένα τσουβάλι αλεύρι,
     ..δεν επεστράφησαν ποτέ στους νόμιμους ιδιοκτήτες τους ή τους απογόνους τους.
     Παρέμειναν λάφυρα στα χέρια των μαυραγοριτών και των συνεργατών των κατακτητών,
     ..λάφυρα που έγιναν η μαγιά της περιουσίας τους με την οποία εξαγόρασαν την εξέχουσα θέση στην κοινωνία και την πολιτική εξουσία που το χρήμα τους εξαγόρασε.
     Κι έτσι η Κατοχή δε τελείωσε ποτέ.

     Στο πέρασμα των 73 αυτών χρόνων αποδείχτηκε πως ο δωσιλογισμός κι ο μαυραγοριτισμός δεν έχουν χρώμα.
     Ο προδότης και ο συνεργάτης του κατακτητή μπορεί να δηλώνει δεξιός ή αριστερός΄η ο,τιδήποτε άλλο,
     ..παραμένει όμως απλώς ένας δωσίλογος, ένας μαυραγορίτης.

     Έτσι σήμερα και υπό πλήρη δεύτερη Κατοχή, και με κυβέρνηση δήθεν αριστερή, επιχειρείται και πάλι η πετυχημένη συνταγή της αρπαγής  (για την εξόφληση ενός "χρέους" που δημιούργήθηκε για να διασωθούν οι τράπεζες των μαυραγοριτών) της όποιας περιουσίας απέκτησαν οι έλληνες στο μεσοδιάστημα αυτό της "ειρήνης",
     ..στα χρόνια μεταξύ της πρώτης και της δεύτερης Κατοχής,
     ..χρόνια της αφανούς κατοχής της εξουσίας και του μεγάλου πλούτου απ' τους ίδιους τους συνεργάτες και μαυραγορίτες, ή απ' τους απογόνους τους.

     Αύριο γιορτάζουμε την επέτειο της απαρχής της μαύρης αυτής περιόδου που διαρκεί ακόμα μέχρι σήμερα.
     Γιορτάζουμε το ΟΧΙ εκείνο που βροντοφώναξε ο απλός λαός στην αρχή εκείνη των βασάνων του,
     ..για να μετατραπεί και το ΟΧΙ εκείνο σε ΝΑΙ αμέσως μετά την δήθεν απελευθέρωση.

     Βλέπεις παιδί μου, δωσίλογοι και μαυραγορίτες υπήρχαν και υπάρχουν συνεχώς.
     Και μόνον αυτοί γιορτάζουν αληθινά.
     Γιατί λοιπόν να χαρεί ο κόσμος και να χαμογελάσει, παιδί μου;..