Ήταν πολλά τα λεφτά Άρη..*

΄    Δεν θα σταθούμε στα ποσά, τα οποία ήταν έτσι κι αλλιώς τεράστια,
     ..και ικανά να καταστρέψουν, όπως και κατέστρεψαν, την οικονομία μίας μικρής χώρας.

     Θα σταθούμε στην ηθική πλευρά του πράγματος. Ή μάλλον στην ανήθικη!

     Την τριακονταετία 1981-2011, με εικοσιδύο χρόνια κυβερνήσεων ΠαΣοΚ, και οκτώ Νέας Δημοκρατίας, η διάβρωση του κράτους από διάφορους επιτήδειους τύπους υπήρξε καταλυτική.

     Οι άνθρωποι αυτοί με όλων των ειδών τις λοβιτούρες και τις απατεωνιές, με μίζες, εργολαβίες, αναθέσεις, συμβάσεις, δάνεια και θαλασσοδάνεια, διαχείριση Κοινοτικών πόρων, διορισμούς, συμβούλια, συνέδρια, έξοδα παράστασης, προώθηση lifestyle, εξαγορές συνειδήσεων και φονικών χεριών,
     ..κατάφεραν να γονατίσουν την (ρηχή) οικονομία της χώρας και να την οδηγήσουν στην ουσιαστική πτώχευση, και άμεση εξάρτηση από εξωχώρια κέντρα εξουσίας.

     Το χειρότερο όμως είναι ότι με τον έναν ή τον άλλο τρόπο όλοι αυτοί, όλα αυτά τα χρόνια ΚΥΒΕΡΝΗΣΑΝ ΤΟΝ ΤΟΠΟ.  Άμεσα ή έμμεσα..
      Ως εθνικοί εργολάβοι και προμηθευτές, ή ως υπουργοί, γραμματείς, διοικητές τραπεζών, οργανισμών, δήμαρχοι, νομάρχες.

     Τό καταστροφικό είναι ότι ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ ΑΚΟΜΑ!

     Και το αισχρό και εντελώς ανήθικο είναι, ότι..
     ..όλοι αυτοί που σε κάποια περίοδο της ζωής τους έβλαψαν (ή βλάπτουν ακόμα) με κακουργηματικό τρόπο την χώρα και συνακόλουθα τον λαό της,
     ..ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΕΞΑΓΓΕΛΛΟΥΝ ΤΗΝ ΠΙΟ ΑΚΡΑΙΑ, ΤΗΝ ΠΙΟ ΚΑΤΑΛΥΤΙΚΗ ΛΙΤΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΦΤΩΧΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ!

     Το θράσος το αντλούν από την απόκρυψη των ανομιών τους, με την μεταξύ τους σιωπή..
     Την ομερτά!

     Κι αν σήμερα μερικοί καμώνονται πως ευνοούν και προωθούν την κάθαρση, είναι για να διασώσουν τον εαυτό τους, και τον σκληρό πυρήνα της διαπλοκής και της κακουργίας..
     ..ελπίζοντας για ''στάχτη στα μάτια'' της κοινωνίας,
     ..και για ολική επαναφορά τους, σε κάποιες μελλοντικά πιό πρόσφορες γι αυτούς μέρες!

     Η θρυλική λοιπόν ατάκα του Καλογήρου * ''Είναι πολλά τα λεφτά Άρη!'' στη ταινία ''Λόλα'' του 1964, που διαδραματίζεται στην Τρούμπα, και περιγράφει το ξεκαθάρισμα παλιών λογαριασμών μεταξύ συμμοριών,
     ..θυμίζει παιδικό παραμύθι μπροστά στην σημερινή πραγματικότητα,
     ..όπου οι πολιτικές συμμορίες αλληλοσυνδεόμενες και αλληλοσυμπλεκόμενες με τις συμμορίες του κοινού ποινικού δικαίου,
     ..ξεκαθαρίζουν παλιούς λογαριασμούς,  με φόντο μιά αποσυντεθειμένη κοινωνία κι έναν λαό που βογγά και βρίσκεται στα όρια της υπομονής και στα πρόθυρα της εξαθλίωσης..

     Στην κρίση λοιπόν του λαού και των Ειδικών δικαστηρίων ΟΛΟΙ !..