Όμως δεν φτάνει..
Γιατί το θέμα δεν είναι η διαχείριση του χρέους και των μνημονίων με κάποιον άλλο τρόπο.
Η ύπαρξη κάθε είδους μνημονίου αναιρεί την όποια εθνική ανεξαρτησία, και η διαχείριση ΑΥΤΟΥ του χρέους είναι ουτοπική.
Το θέμα είναι η πλήρης κατάργηση των μνημονίων, ώστε να ξανακερδηθεί η αυτοδιάθεση της χώρας, ο επαναπροσδιορισμός του χρέους, και οπωσδήποτε η αλλαγή του μηχανισμού λειτουργίας του κράτους.
Επακόλουθο θα είναι η αναδιοργάνωση της οικονομικής ζωής της χώρας (τί παράγουμε, τι παρέχουμε, τί εξάγουμε, τί επεξεργαζόμαστε και τί εισάγουμε),
..και ίσως και αλλαγή του πολιτειακού συστήματος (π.χ. από Προεδρευομένη σε Προεδρική δημοκρατία, διαχωρισμός του κοινοβουλίου σε Νομοθετική και Ελεγκτική Βουλή, ή κάτι άλλο), και τέλος, αλλά σημαντικό:
Πρέπει κάποτε να συζητήσουμε σοβαρά, χωρίς λαϊκισμούς, χωρίς καταστροφολογία, χωρίς εκβιασμούς και εκφοβισμούς, αν θέλουμε το ευρώ ή κάποιο άλλο νόμισμα. Αν μας συμφέρει το ευρώ ή κάποιο άλλο νόμισμα, αν υπάρχει οικονομική και εθνική σωτηρία για την χώρα μας με το ευρώ ή με κάποιο άλλο νόμισμα.
Αυτή βεβαίως είναι μία συζήτηση που έπρεπε να είχε γίνει πριν δεκαπέντε χρόνια (πριν την είσοδο στο ευρώ), αλλά δεν έγινε για τους γνωστούς λόγους και τα γνωστά συμφέροντα.
Μία απλή εναλλαγή τρόπου διαχείρισης των μνημονίων και του συγκεκριμένου χρέους, αργά ή γρήγορα θα μας φέρει μπροστά σ' αυτό το δίλημμα, βίαια όμως, χωρίς να έχει προηγηθεί καμία ανάλυση, καμία συζήτηση και κανένα οργανωμένο σχέδιο.
Κι αν για τους αγύρτες διαπλεκόμενους που μας κυβερνούν, καθώς και για ''συμφέροντα'' και τους δανειστές, αυτό είναι κάτι που δεν τους θίγει, και ίσως να το επιδιώκουν κιόλας,
..για μας, για τον λαό, είναι ζήτημα επιβίωσης, είναι ζήτημα ζωής ή θανάτου.
Γι αυτό μαζί με την έξωση των κατσαπλιάδων απ' την εξουσία,
..θα πρέπει ν' ανοίξουν όλες οι συζητήσεις για όλα τα θέματα!
Άλλη ''διαχείριση'' δεν αντέχει ο τόπος και ο κόσμος!..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου