Χάνουμε τους καλύτερους καρνάβαλους!
Τους πιό γνήσιους κλόουν!
Τους αυθεντικούς καραγκιόζηδες!
Οι απόκριες δεν θάναι ποτέ πιά ίδιες χωρίς αυτούς.
Τί θ' απογίνουμε χωρίς γελοία υποκείμενα του μεγέθους ενός Μπουμπούκου, της βαρύτητας ενός Γεράσιμου, της γνήσιας τραγίλας ενός Βρωμήλου;
Μπορεί να μας στοίχιζαν κάτι παραπάνω, αλλά γελούσαμε βρε αδελφέ!
Η Φώτω μπορεί να έπνιγε τον πόνο της ξεφτίλας της πιπιλώντας οινόπνευμα, εμείς όμως κάναμε καινούργιο συκώτι όταν την βλέπαμε να τρεκλίζει στην Βουλή!
Το τί σούργελα περάσανε από τα κυβερνητικά και υπουργικά έδρανα, δεν έχει προηγούμενο!
Καταστραφήκαμε αλλά το διασκεδάσαμε!
Γίναμε σκλάβοι αλλά βλέπαμε τους απίθανους κρετίνους που μας κυβερνούσαν και παρηγοριόμασταν ότι υπάρχουν και χειρότερα!
Τώρα;
Ποιός αντέχει τόση αβάσταχτη σοβαρότητα που χρειάζεται για να ξαναχτίσουμε όσα τόσοι προδότες, τόσα χρόνια γκρέμισαν;
Πώς θα αντέξουμε τόση δουλειά χωρίς μιά ντεμέκ θεούσα για πρωθυπουργό, να πιάνει ψιλό λακριντί με τον Θεό, και να ''καθαρίζει'' για πάρτη μας;
Πού θ' ανακτήσουμε την αξιοπιστία μας ως κράτος αφού η Αυτού Χυδαιότης θα κάνει παρέα στον ''σύντροφο'' Άκη;
Θα αντέξουμε εν τέλει να έρθει όλος ο κόσμος τούμπα;
Θα αντέξουμε κυβερνητική εκπροσώπηση με δείκτη νοημοσύνης μεγαλύτερο του πιγκουίνου;
Θα αντέξουμε υπουργούς οικονομικών που να μην είναι χανουμάκια των τραπεζιτών;
Και δεν θα ματώνει η καρδιά μας να σκεφτόμαστε τον λεβεντόπουλο ανάσκελα να διαβουλεύεται με το ταβάνι του;
Δεν θα ραγίζει η καρδιά μας να βλέπουμε μπουμπούκια με άσπρα σφιχτοδεμένα πουκάμισα, να βγάζουν λόγο στους υπόλοιπους τρόφιμους στου Σινούρη και στου Δρομοκαϊτη;
Πώς θα είναι η ζωή μας χωρίς τον ''αδιάβαστο του μνημονίου'' σε υπουργική καρέκλα;
Υπάρχει ζωή μετά τον υιό Μπάρμπι; Μετά την Όλγα; (μία είναι η Όλγα και πλούσια τα ελέη της!)
Πολλά τα ερωτήματα.
Για, να το ξανασκεφτούμε!
Έρχεται και το τριώδιο.
Τέτοιους καρνάβαλους πού θα ξαναβρούμε;..
Τους πιό γνήσιους κλόουν!
Τους αυθεντικούς καραγκιόζηδες!
Οι απόκριες δεν θάναι ποτέ πιά ίδιες χωρίς αυτούς.
Τί θ' απογίνουμε χωρίς γελοία υποκείμενα του μεγέθους ενός Μπουμπούκου, της βαρύτητας ενός Γεράσιμου, της γνήσιας τραγίλας ενός Βρωμήλου;
Μπορεί να μας στοίχιζαν κάτι παραπάνω, αλλά γελούσαμε βρε αδελφέ!
Η Φώτω μπορεί να έπνιγε τον πόνο της ξεφτίλας της πιπιλώντας οινόπνευμα, εμείς όμως κάναμε καινούργιο συκώτι όταν την βλέπαμε να τρεκλίζει στην Βουλή!
Το τί σούργελα περάσανε από τα κυβερνητικά και υπουργικά έδρανα, δεν έχει προηγούμενο!
Καταστραφήκαμε αλλά το διασκεδάσαμε!
Γίναμε σκλάβοι αλλά βλέπαμε τους απίθανους κρετίνους που μας κυβερνούσαν και παρηγοριόμασταν ότι υπάρχουν και χειρότερα!
Τώρα;
Ποιός αντέχει τόση αβάσταχτη σοβαρότητα που χρειάζεται για να ξαναχτίσουμε όσα τόσοι προδότες, τόσα χρόνια γκρέμισαν;
Πώς θα αντέξουμε τόση δουλειά χωρίς μιά ντεμέκ θεούσα για πρωθυπουργό, να πιάνει ψιλό λακριντί με τον Θεό, και να ''καθαρίζει'' για πάρτη μας;
Πού θ' ανακτήσουμε την αξιοπιστία μας ως κράτος αφού η Αυτού Χυδαιότης θα κάνει παρέα στον ''σύντροφο'' Άκη;
Θα αντέξουμε εν τέλει να έρθει όλος ο κόσμος τούμπα;
Θα αντέξουμε κυβερνητική εκπροσώπηση με δείκτη νοημοσύνης μεγαλύτερο του πιγκουίνου;
Θα αντέξουμε υπουργούς οικονομικών που να μην είναι χανουμάκια των τραπεζιτών;
Και δεν θα ματώνει η καρδιά μας να σκεφτόμαστε τον λεβεντόπουλο ανάσκελα να διαβουλεύεται με το ταβάνι του;
Δεν θα ραγίζει η καρδιά μας να βλέπουμε μπουμπούκια με άσπρα σφιχτοδεμένα πουκάμισα, να βγάζουν λόγο στους υπόλοιπους τρόφιμους στου Σινούρη και στου Δρομοκαϊτη;
Πώς θα είναι η ζωή μας χωρίς τον ''αδιάβαστο του μνημονίου'' σε υπουργική καρέκλα;
Υπάρχει ζωή μετά τον υιό Μπάρμπι; Μετά την Όλγα; (μία είναι η Όλγα και πλούσια τα ελέη της!)
Πολλά τα ερωτήματα.
Για, να το ξανασκεφτούμε!
Έρχεται και το τριώδιο.
Τέτοιους καρνάβαλους πού θα ξαναβρούμε;..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου