Requiem..

     Το blog στέκει σήμερα περίλυπο.
     Έφυγε από κοντά μας μία παλιά, μία καλή φίλη,
     ..ένας όμορφος, έξυπνος, ευγενικός, αξιοπρεπής άνθρωπος.
     Ένας καλός άνθρωπος.

     Το απόγευμα θα την συνοδεύσουμε στην πιό
μόνιμη κατοικία της,
     ..εκεί που δεν θα μπορεί κανείς να της την πάρει,
     ..εκεί όπου η ευφυία, η αξιοπρέπεια, η ευγένεια δεν θεωρούνται απειλή,
     ..εκεί όπου δεν θα μπορεί πιά κανείς να την βλάψει,
     ..εκεί όπου δεν φτάνει η εξουσία και η δικαιοδοσία των Καθαρμάτων και των  δίποδων σκουληκιών του κόσμου τούτου και του τόπου τούτου.
     Εκεί τέλος που η φύση θα αποδώσει τον σεβασμό που πρέπει στο νεκρό σώμα,
     ..ένα σώμα που εγκαταλειμμένο απ΄την ευγενική και ζωοδότρα ψυχή,
     ..θα εκπληρώσει τον πρωταρχικό και τελικό του σκοπό: να ξαναγίνει ένα με την μάνα-γη, με την Μητέρα Φύση.
     Χούς εί και εις χούν απελεύσει.

     Δραπέτευσες καλή μας, αν και χωρίς να το θέλεις, πολύ νωρίς.
     Αξιοπρεπής, ευγενική, διακριτική, και αγωνίστρια όπως πάντα.
     Ήσουν ένας καλός άνθρωπος.
     Τίποτα πιό απλό, πιό σύνθετο απ' αυτό: ένας καλός άνθρωπος.

     Και είναι τούτη η ώρα που το blog θα ήθελε όσο τίποτα,
     ..να μπορούσε να πιστεύει ακράδαντα στο Επέκεινα,
     ..για να ελπίζει πως κάποτε θα ξαναβρεθούμε.

     Θα ήθελε το blog να μπορούσε να σου υποσχεθεί πως τελικά όλοι εμείς που ασπαζόμασταν και ασπαζόμαστε ακόμη τις δικές σου αξίες, τελικά θα νικήσουμε.
     Δεν μπορεί όμως.
     Μπορεί όμως να σου υποσχεθεί πως θα το παλέψει μέχρι το τέλος.
     Ή μέχρι την καινούργια αρχή.
     Ποιός ξέρει;

     Αντίο για πάντα;
     Εις το επανιδείν;..