Το τελευταίο σκίρτημα..

     Ήταν πριν δύο χρόνια σαν χθες που ο λαός σε μία μεγαλειώδη συγκέντρωση στο Σύνταγμα άφησε την τελευταία του πνοή,
     ..την τελευταία απόδειξη ότι υπάρχει.
     Και ήταν πρίν δυό χρόνια σαν αύριο που σε
ένα τελευταίο σκίρτημα ηρωισμού και αυταπάρνησης,
     ..αψηφώντας την τραπεζική τρομοκρατία των ευρωπαίων νεοναζιστών,
     ..κοιτάζοντας μπροστά, μόνον το μέλλον των παιδιών τους και όχι το παρόν το δικό τους, η συντριπτική πλειοψηφία των ελλήνων είπε ΟΧΙ στην νέα Κατοχή των "εταίρων" τοκογλύφων και απατεώνων.

     Μετά ήρθε το σκοτάδι.
     Το απόλυτο σκοτάδι.
     Δυό βδομάδες μόλις μετά, ένα τυχαίο και τυχάρπαστο ανθρωπάκι,
     ..το ίδιο που ο λαός αποθέωνε στην μεγαλειώδη εκείνη συγκέντρωση, 
     ..σκόρπισε στον μολυσματικό ευρωπαϊκό αέρα των Βρυξελλών το ΟΧΙ εκείνο του ελληνικού λαού,
     ..γενόμενος ένας απ' τους μεγαλύτερους και σιχαμερότερους προδότες στην πολύ μακριά ιστορία της ελληνικής φυλής.

     Ήταν τόσο μεγάλη, τόσο αναπάντεχη, τόσο ακαταλαβίστική, τόσο σιχαμερή η προδοσία εκείνη, που ο λαός αντί να αντιδράσει και να ξεσηκωθεί υπερασπιζόμενος την πρόσφατη εντολή του,
     ..έπεσε σε κατατονία, κατέρρευσε. 
     Το ανθρωπάκι είχε ρίξει την ζαριά του κι είχε φέρει εξάρες.

     Το ανθρωπάκι έκτοτε ζει και κυβερνάει γιατί ο λαός έχει πεθάνει.

     Τα σιχαμερά και τιποτένια ανθρωπάκια πάντα ζουν και υπάρχουν εκεί που δεν ζεί και δεν υπάρχει ο λαός.
     Ενίοτε σκοτώνουν τα ίδια τον λαό για να επιζήσουν αυτά.

     Είναι αυτό που λένε:
     "Ο θάνατός σου η ζωή μου" !.. 


     Υ.Γ   Το blog υπήρξε για μιά βδόμάδα μέλος της Επιτροπής του ΟΧΙ του νομού στον οποίο διαμένει.  
     Από όλους τους φοιτητικούς, κοινωνικούς, πολιτικούς αγώνες που έχει δώσει στην ζωή του,
     ..θεωρεί μεγαλύτερη τιμή του, το πιό πολύτιμο παράσημο στο στήθος του,
     ..την ολιγοήμερη εκείνη συμμετοχή του στην Επιτροπή αυτή,
     ..και θεωρεί ότι θα ανήκει σε αυτήν δια βίου..