Κρίμα..

     Κρίμα για έναν λαό που τόλμησε δύο φορές μέσα σε έξη μήνες!
     Κρίμα για έναν λαό που φάνηκε πιό ώριμος και αποφασισμένος από την πολιτική του ηγεσία.
     Κρίμα γιατί οι στιγμές κι οι συγκυρίες δεν επαναλαμβάνονται.

     Τον Ιανουάριο κύριε πρωθυπουργέ δεν ήταν όλοι αριστεροί αυτοί που σας ψήφισαν. Για την ακρίβεια οι
περισσότεροι δεν ήταν αριστεροί!
     
     Σας ψήφισαν οι μεγαλύτεροι από σάς γιατί είδαν στο πρόσωπό σας τον εαυτό τους πριν μεγαλώσει, πριν ''ωριμάσει'', πριν σαπίσει, πριν συνθηκολογήσει.
     Πενηντάρηδες και βάλε, που αποφάσισαν μέσα από σας να κάνουν την οριστική ρήξη που κάποτε δεν τόλμησαν, και τώρα θέλησαν να εξιλεωθούν, να προσφέρουν στην νέα γενιά και τα παιδιά τους κατι περισσότερο από μιά ''εύκολη'' ζωή: μιά παρακαταθήκη, μιά μνήμη για το μέλλον!

     Σας ψήφισαν οι μικρότεροι από σάς γιατί είδαν στο πρόσωπό σας αυτό που και κείνοι θάθελαν να γίνουν: οι αιώνιοι επαναστάτες, οι διαρκείς αμφισβητίες.
     Τριαντάρηδες και βγάλε, που είπανε να πιστέψουν πως τα πάντα δεν μπαίνουν σε ζυγαριά, πως η ζωή έχει κι άλλα μονοπάτια απ' αυτά που τους δείχνουν οι μεγαλύτεροι με τις πράξεις τους.

     Τώρα οι πρώτοι στέκονται ενεοί, άλαλοι, βλέποντας να εξανεμίζεται η τελευταία τους ελπίδα να κερδίσουν πίσω την αθωότητα των νιάτων τους και να διορθώσουν τα λάθη που οι ίδιοι έκαναν,
     ..και οι δεύτεροι θα έχουν πιά πειστεί πως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, παρά εκείνος του υπολογισμού και του συμβιβασμού. Της συνθηκολόγησης.

     Δεν είναι ότι πεθαίνει η ελπίδα.
     Έτσι κι αλλοιώς ετοιμοθάνατη ήταν.
     Είναι ότι πεθαίνει η πίστη.
     Πεθαίνει η διάθεση για αγώνα σε μιά χώρα που όλα τ' άλλα είναι ήδη νεκρά.
     Και μένει ο υπολογισμός.
     Η επίπλαστη ασφάλεια της κανονικότητας.

     Μεγάλη η ζημιά κύριε πρωθυπουργέ.
     Πολύ μεγάλη.
     Κρίμα!..