Crisis? What crisis?..*

     Μετά από ένα αργόσυρτο και πολύμηνο γκάλοπ που διενέργησε το blog για λογαριασμό του εαυτού του,
     ..τα αποτελέσματα που βγήκαν είναι ανατριχιαστικά:
     Οι μισοί τουλάχιστον έλληνες όταν λένε  ''έξοδο από τα μνημόνια και την κρίση'' εννοούν επιστροφή στον τρόπο ζωής πριν το 2010!
     Με τις πιστωτικές, τα διακοποδάνεια, τα Γκούτσι μούτσι και μυαλό κουκούτσι, τα 4Χ4 των 85.000 κυβικών, τις Αράχωβες, τις
μπουχάρες, τις βουλγαρορουμανοφιλιππινέζες,
     ..με τα όλα τους!

     Δυστυχώς τούτος ο συμπλεγματικός και βαθειά αμόρφωτος λαός (αμόρφωτος ''εν τω βάθει'', άσχετα με τα πτυχία, τα ντοκτορά και τα Derre) τίποτα δεν διδάχτηκε.
     Γιατί δεν είναι ικανός να διδαχτεί τίποτα.
     Απώλεσε την ικανότητα του ''διδάσκεσθαι'' μαζί με την απώλεια της διδασκαλίας των αρχαίων ελληνικών στα σχολεία, με την τριαντάχρονη τριβή με την πασοκική λαμογιά, με την εγκατάλειψη των ''πατρώων'' ηθών και εθίμων για χάρη του κάθε αγίου Φραγκίσκου κάθε ''Thanksgiving Day'' και κάθε εισαγόμενης αμερικανιάς,
     ..με την θεοποίηση της κατανάλωσης, με την αποκλειστικότητα της επικοινωνίας μέσω smarthones, tablets, skype, και viber,
     ..με την εμπορευματοποίηση της ίδιας του της ζωής, των ευτυχισμένων και δυστυχισμένων του στιγμών,
     ..με την ανάθεση της σκέψης και της πράξης του στα χέρια ηλίθιων και απατεώνων πολιτικών,
     ..με το ξεπούλημα των αξιών του στον βωμό της γρήγορης ''επιτυχίας'', και μιάς  από αυτήν τάχα προερχόμενης ντεμέκ ευτυχίας.

     Έξη χρόνια εθνικής και κοινωνικής καταστροφής, δυό εκατομμύρια άνεργοι, πάνω από δέκα χιλιάδες αυτοκτονίες,
     ..δεν δίδαξαν τίποτα στους μισούς τουλάχιστον από μάς.

     Μετά από αυτό το συνταρακτικό συμπέρασμα μπορεί κάποιος να αναρωτηθεί αν η κρίση και τα μνημόνια είναι εφαρμογή του νεοναζισμού της Παγκοσμιοποίησης,
     ..ή Θεία Δίκη και δίκαιη ατιμωρία για έναν λαό που από μόνος του πέταξε στα σκουπίδια την εθνική και ηθική του ταυτότητα;
     Μήπως πρέπει να πιούμε το πικρό ποτήρι μέχρι το τέλος, αφού είναι πρακτικά αδύνατον να απομονωθεί και να αποκοπεί το σάπιο μισό της κοινωνίας;
     Ή μήπως τελικά να αθωωθούν και οι υπαίτιοι για χάρη των αθώων;

     Τί είναι προτιμότερο; Η τί είναι χειρότερο;
     Να καταδικάζεις αθώους,
     ή να αθωώνεις ενόχους;..


     Υ.Γ  Ο τίτλος και το σημερινό σχόλιο ήταν αποτέλεσμα έμπνευσης  από το εξαιρετικό εξώφυλλο του καταπληκτικού LP ''CRISIS? WHAT CRISIS?'' των Supertramp.