Πολιτική σκέψη και σκέψεις..

     Με αφορμή σχόλιο μιάς φίλης πριν λίγες μέρες,
     ..το blog θα ήθελε να διευκρινήσει πώς αντιλαμβάνεται στις μέρες που ζούμε τον όρο "πολιτική σκέψη".

     Παραδοσιακά με τον όρο "πολιτική σκέψη" εννοούσαμε την παραγωγή πολιτικής, την οργάνωση στόχων , την χάραξη στρατηγικών, τους πολιτικούς ελιγμούς, την
σύγκριση κοσμοθεωριών και εφαρμοσμένων πολιτικών συστημάτων, τον προσδιορισμό του εφικτού, και πάει λέγοντας.
     Σήμερα (και όταν λέμε "σήμερα" εννοούμε την οικονομική και πολιτική συγκυρία στην Ευρώπη, αλλά και παγκόσμια) τα πράγματα έχουν αλλάξει.
     Έχουν δραματικά απλοποιηθεί, ιδίως για τον απλό πολίτη, που δεν συμμετέχει στην χάραξη της πολιτικής,
     ..αλλά υφίσταται τα αποτελέσματα της πολιτικής αυτής.

     Ειδικά στην χώρα μας, και ειδικά τώρα στα χρόνια της προδοσίας και των μνημονίων, με τον όρο "πολιτική σκέψη" πρέπει να εννοούμε
     - την γενικευμένη και χωρίς εξαιρέσεις αμφισβήτηση,
     - την αναγνώριση της αλήθειας πίσω απ' τα λόγια και τις πράξεις,
     - και την θωράκιση, την άμυνα.

     Αμφισβητούμε ΚΑΘΕ ΤΙ που λέγεται από πολιτικά και "αρμόδια" χείλη.
     Δεν πιστεύουμε γρί απ' όσα το σύστημα ισχυρίζεται είτε μέσω των εκπροσώπων του, είτε μέσω των δουλικών του, είτε μέσω των μισθοφόρων του.
     Ψάχνουμε ανάμεσα στις λέξεις, στις εκφράσεις, στην αντιστοιχία λόγων, ιδεών και έργων, 
     ..ψάχνουμε την χρονική συγκυρία που λέγεται ό,τι λέγεται,
     ..τον "φορέα" του συστήματος που τα λέει,
     ..σκεφτόμαστε την πιθανή χρησιμότητα των ακριβώς αντιθέτων απ' ό,τι λέει,
     ..και την πιθανότητα εκβιασμού κάποιων άλλων με αυτά που απευθύνονται σε άλλους, μέχρι να:
     Αναγνωρίσουμε την αλήθεια, τον πραγματικό λόγο που λέγονται όσα λέγονται, ποιόν θέλουν να κοροϊδέψουν, ποιόν να ωφελήσουν, τί να κρύψουν,
     ..ή ποιό κωδικοποιημένο μήνυμα θέλουν να στείλουν στους συνενόχους ή στ' αφεντικά τους, και,
     Θωρακίζουμε τον εαυτό μας από την ευπιστία, την "αθωότητα" και την απλοϊκότητα της σκέψης που πιθανόν μας διακατέχει,
     ..και προπαντός από τα αποτελέσματα των λόγων τους,
     ..και αυτό αποτελεί την καλύτερη άμυνα εναντίον της νέας Κατοχής στην χώρα μας, της Νέας Τάξης ευρωπαϊκών πραγμάτων, και της Παγκοσμιοποίησης κατ' επέκταση.

     Αυτά τα τρία: αμφισβήτηση, αναγνώριση-κατανόηση, θωράκιση, 
     ..είναι η πεμπτουσία της πολιτικής σκέψης σήμερα για τον πολίτη.
     Σήμερα που λίγο-πολύ δεν υπάρχει (ή δεν προέχει) η παραδοσιακή διαμάχη δεξιάς-αριστεράς,
     ..που δεν υπάρχει η "πάλη των τάξεων" παρά η μάχη του κεφαλαίου εναντίον όλων,
     ..σήμερα που στα πέτρινα αλώνια της πλάτης των λαών δεν παλεύουν συστήματα και ιδεολογίες,
     ..παρά ο καπιταλισμός δίνει μάχη με το φρικτό alter ego του τον νεοφιλελευθερισμό,
     ..σήμερα που το σύστημα έχει αναλάβει όχι μόνο την διακυβέρνηση των λαών,
     ..αλλά και την "ενημέρωσή" τους,

     ΜΗΝ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΤΙΠΟΤΑ,
     ΑΜΦΙΣΒΗΤΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ.
     Για να παραμείνουμε,
     ..ή να ξαναγίνουμε ελεύθεροι!.