Ενθάδε κείται ψηφοφόρος..

     Σήμερα αποτίω φόρο τιμής, αλλά και εκφράζω τα συλλυπητήριά μου, στον παλαιό και διαχρονικό εκείνον νεοδημοκράτη ψηφοφόρο!

     Εκείνον που άντεξε όλα εκείνα τα ''πέτρινα χρόνια'' της πασοκικής αλητείας, υποστηρίζοντας την τότε μεγάλη παράταξη.

     Εκείνον που διώχθηκε, παραμερίστηκε, περιθωριοποιήθηκε από το ''σύστημα ΠαΣοΚ'', για να επελάσουν οι ορδές των πρασινοφρουρών του κομματικού κράτους. Αλλά παρέμεινε πιστός στην ιδέα ενός ευνομούμενου κράτους αξίων πολιτών, όπως το θυμήθηκε πριν από κείνο το ολέθριο 1981.

     Ειδικά εκείνον, που το μαύρο διάστημα από το 1993 έως το 2004, είδε την χώρα να εξαθλιώνεται ηθικά, σε μιά επίπλαστη ευημερία των ''ημετέρων'', των μιζαδόρων, των τυχαίων, των λαμόγιων όλων των αποχρώσεων της πράσινης γλίτσας, που κατακυρίευσαν την πολιτική και κοινωνική ζωή αυτού του τόπου.
   
     Στάθηκε όρθιος κόντρα στην σαπίλα, και επέπλευσε με τις δικές του δυνάμεις και αξίες, θυσιάζοντας πολλές φορές τον εαυτό του, ελπίζοντας σε ένα καλύτερο, πιό ηθικό, πιό δίκαιο μέλλον για τα παιδιά του.

     Σήμερα βρίσκεται (ακόμα;) υπερασπιζόμενος τί;
     Ένα φάντασμα της πάλαι ποτέ μεγάλης νεοδημοκρατικής παράταξης, με έναν ''αρχηγό'' της πολιτικής βαρυχειμωνιάς, και πρωτεύοντα στελέχη ακροδεξιά βύσματα ''εκ μεταγραφής'', και παλαιούς ''ταλιμπάν'' του φερτού αρχηγού.

     Και το χειρότερο;
     Υποστηρικτές και υποστηριζόμενοι ενός ΠαΣοΚ που για να ζήσει έχει ανάγκη τον ''αναπνευστήρα'' της εξουσίας, και χειροκροτώντας και χειροκροτούμενοι από το χειρότερο, το χαμερπέστερο υποπροϊόν, που το σύστημα ΠαΣοΚ παρήγε ποτέ: την Αυτού Χυδαιότητα τον νύν αρχηγό του!

     Απευθύνομαι λοιπόν σε σένα διαχρονικέ ψηφοφόρε της Ν.Δ., ξέροντας ότι ήδη αισθάνεσαι ή θα έπρεπε να αισθάνεσαι σαν το συμπαθέστατο ζωάκι της φωτογραφίας:

     Έλα να σε ασπαστώ..
     Να σου ευχηθώ ''καλά στερνά'', και να είναι ελαφρύς ο ''σοσιαλισμός'' που θα σε σκεπάσει..
     Και να σου απονείμω το βραβείο του ''διαχρονικού μ@λάκα''!

     Συνέχισε αυνανιζόμενος μέχρι τέλους..