Φύκια και μεταξωτές κορδέλες..

     Αν κάποιος ήθελε να κάνει καριέρα ηθοποιού και λέγονταν(και ήταν) Ατάλαντος, θα διάλεγε βέβαια να αλλάξει το επίθετό του.  Αλλά θα το έκανε Βεάκης ή Μινωτής;
     Το ίδιο αν ήθελε να γίνει ζωγράφος και τον έλεγαν, ας πούμε, Στραβοχέρη!  Θα το έκανε Λύτρας ή Εγγονόπουλος;
     Ή αν ήταν λογοτέχνης και τον έλεγαν Αγράμματο, θα το έκανε Καβάφης ή Καζαντζάκης;

     Και δεν θα έδειχνε επιλέγοντας ένα τόσο ''βαρύ'' όνομα, ότι προσπαθεί να εκμεταλλευτεί προς όφελός του ό,τι καλό ανακαλεί συνειρμικά το άκουσμα του;

     Δηλαδή δεν θα έδειχνε το ιταμό και το ανήθικο του χαρακτήρα του, προσπαθώντας να εντυπωσιάσει τα πλήθη, τενεκές όντας ο ίδιος, με δανεικές και ψεύτικες καλές εντυπώσεις ενός ένδοξου ονόματος;

     Όταν όμως πρόκειται για  πολιτική και όχι λογοτεχνία ή κάτι άλλο, τότε η εξαπάτηση που επιχειρείται από την ''κλοπή'' συνειρμικά καλών εντυπώσεων, έχει ακόμη μεγαλύτερη βαρύτητα.
     Διότι δείχνει την πορεία, το μονοπάτι που προτίθεται να ακολουθήσει ο ''φέρελπις'' πολιτικός!
     Πορεία ψευτιάς, αλαζονείας, κενοδοξίας, πορεία καταστροφική για το κοινωνικό σύνολο και τον τόπο..

     Η ποιότητα των υλικών του χαρακτήρα και του ήθους ενός ανθρώπου δεν μετριέται με το όνομα!
     Ούτε η προσφορά προς τον τόπο και τους πολίτες..

     Μπορεί να λέγεσαι Τουρκόσπορος, και να είσαι ο μεγαλύτερος έλληνας πατριώτης..
     Και μπορεί να λέγεσαι Έλληνας(στο επίθετο), και να είσαι το πιό ξεπουλημένο υποκείμενο από κτήσεως ελληνικής πολιτικής σκηνής!


     Υ.Γ.  Το κείμενο της φωτογραφίας αποτελεί μέρος επίσημου τηλεγραφήματος της πρεσβείας των ΗΠΑ, την Τετάρτη 7 Οκτωβρίου 2009, και αφορά έλληνα πολιτικό, ο οποίος με άλλο επώνυμο γεννήθηκε, και με άλλο επώνυμο σταδιοδρομεί(!) πολιτικά..