Δευτέρα 25 Ιανουαρίου 2016

Κοντή γιορτή, αλλά γιορτή!..

     Σήμερα είναι μία σημαντική μέρα. Η δεύτερη σημαντικότερη ίσως της μεταπολίτευσης μετά από κείνη της 5η Ιουλίου του δημοψηφίσματος και του ''νέου ΟΧΙ''.
     Είναι λοιπόν πράγματι μία σημαντική επέτειος.
     Για τον λαό όμως,
όχι για τις μαριονέτες.

     Είναι η επέτειος της μέρας που ο λαός κάνοντας μία εσωτερική, δική του εξέγερση, τόλμησε αυτό που επί δεκαετίες απωθούσε αυτός και ξόρκιζαν τα ''κόμματα εξουσίας'' και ληστείας: Υπερψήφισε για κυβέρνηση ένα αριστερό κόμμα. Ή, τουλάχιστον έτσι νόμιζε τότε.
     Το αν το κόμμα αυτό ήταν γιαλατζί αριστερό δεν φταίει αυτός. Αυτός έκανε το καθήκον του και με το παραπάνω. Ένα καθήκον που ολοκλήρωσε λίγους μήνες αργότερα με το τεράστιο και ιστορικό ''ΟΧΙ'' στο δημοψήφισμα.

     Πριν έναν χρόνο οι πολίτες, αριστεροί, κεντρώοι, αλλά και πολλοί-πάρα πολλοί δεξιοί, αποφάσισαν να εξεγερθούν κατά των λυμεώνων της χώρας, 
     ..εναντίον των κραγμένων πιά προδοτών, στέλνοντάς τους στα αζήτητα, και στην εξουσία τον μεγαλύτερο -όπως φαινόταν τότε- εχθρό τους.
     Σήμερα βέβαια οι δωσίλογοι αυτοί, αυτά τα πολιτικά καθάρματα αισθάνονται δικαιωμένοι και το διατυμπανίζουν (πράγμα που έχουν αναλάβει εργολαβικά όλα τα συστημικά κανάλια της διαπλοκής).

     Σ' αυτήν την πορεία προς την νίκη και την επανάκτηση της εθνικής μας κυριαρχίας, συμπορεύτηκαν φαινομενικά λαός και εξουσία μέχρι την ημέρα του ιστορικού δημοψηφίσματος.
     Τότε. κι ενώ οι κουκούλες των νεοδωσιλόγων έπεφταν,
     ..ο λάος εξαντλημένος από τα τόσα χρόνια προδοσίας, αλλά και σαστισμένος από αυτήν την τελευταία και απρόσμενη,
     ..στάθηκε ανίκανος να διαχειριστεί την ''εκπληξη'' και ξαναέπεσε στην γνωστή παλιά παγίδα της πολιτικής εξαπάτησης των λογής-λογής πολιτικών απατεώνων,
     ..μόνο που τώρα αυτοί ήταν καινούργιοι και πιό εύκολο να εξαπατήσουν έναν απελπισμένο λαό.
     Γι αυτό και το έγκλημά τους είναι διπλό και διπλά πρέπει να τιμωρηθεί.

     Παρ' όλα αυτά η σημερινή επέτειος δεν χάνει την αίγλη της και την σημαντικότητά της.
     Είναι η στιγμή που ο λαός απέδειξε ότι είναι ακόμη ικανός να σπάει φράγματα και αγκυλώσεις του παρελθόντος,
     ..και να συμπλέει με το νέο και το τολμηρό.
     Άλλο αν αυτό το ''νέο και τολμηρό'' αποδεικνύεται τελικά γηραιότερο του γηραιού, παρηκμασμένο και πλήρως ανήθικο.

     Γι αυτό σήμερα γιορτάζουμε, και ευχόμαστε να ζήσουμε κι άλλες τέτοιες ημέρες και στιγμές στο μέλλον.
     Ο λαός, αποδεκατισμένος, καθημαγμένος, ή όπως αλλιώς, θα είναι εδώ.
     Τα φερέφωνα θα λείπουν!..
    

5 σχόλια:

  1. Γράφεις: " Το αν το κόμμα αυτό ήταν γιαλατζί αριστερό δεν φταίει αυτός. Αυτός έκανε το καθήκον του και με το παραπάνω.."
    Διαφωνώ πλήρως! Άν είχε ο λαός κριτήρια Χριστοκεντρικά, δέν θά τούς ψήφιζε! Οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ γιά πλείστα θέματα ήσαν γνωστές. Άλλά έθεσε (ο λαός) ως προτεραιότητα τά οικονομικά, κι έπεσε στήν παγίδα!
    Η κρίση είναι ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ πνευματική!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η κρίση προέρχεται από την ηθική κρίση.
      Την ηθική πάλι θέλουν να την μονοπωλήσουν όλες οι θρησκείες.
      Όπως και την ανηθικότητα όλοι οι φανατικοί των θρησκειών: από τους τζιχαντιστές μέχρι την Ιερά Εξέταση..

      Διαγραφή
    2. Ο Χριστιανισμός ΔΕΝ είναι θρησκεία, είναι Θεία αποκάλυψις, πολύ δέ περισσότερο ΔΕΝ είναι ηθική.Όταν "τσουβαλιάζης" συλλήβδην τόν Χριστό μέ τίς "άλλες θρησκείες" είναι προφανές ότι μιλάμε άλλη γλώσσα.Η αλήθεια δέν είναι έννοια αφηρημένη, είναι πρόσωπο:
      Ο Χριστός είπε "Εγώ είμαι η αλήθεια, η οδός καί η ζωή" καί μάς άφησε παρακαταθήκη τό ιερό Ευαγγέλιό του, αλλά επειδή δέμ μάς βολεύουν τά "μή" καί τά "ού", προτιμούμε νά τρώμε τά "ξυλοκέρατα" τών διαφόρων ανθρωπίνων επιννοημάτων, τά πολιτικο-φιλοσοφικά συστήματα δηλαδή.Καί αιώνες τώρα κυνηγάμε σάν τόν σκύλο νά πιάσουμε τήν ουρά μας, και δέν τήν πιάνουμε ποτέ!

      Διαγραφή
  2. Και η δική μου φτωχή γνώμη είναι, ότι της οικονομικής κρίσης προηγήθηκε η πνευματική και ηθική. Το πνεύμα και το ήθος είναι η «έντιμος πενία» του Παπαδιαμάντη, το καθαρό μέτωπο των γονέων μας, το δόξα τω Θεώ των παππούδων μας, το χιλιοτραγουδισμένο φιλότιμο του λαού μας. Η κρίση είναι και ευκαιρία να επιστρέψουμε στο σπίτι του πατέρα μας, στην ηλιόλουστη Ορθοδοξία μας, να βρούμε τον εαυτό μας, να ξαναγίνουμε Ρωμιοί. Η Ορθοδοξία πέραν της πίστης, αποτελεί κουλτούρα. Πιστεύει στην μετάνοια και όχι στη τιμωρία που πιστεύουν οι διάφορες θρησκείες της Ευρώπης. Στην Ορθοδοξία λέμε «έχει ο Θεός». Φράση που έξω δεν την θέλουν να ακούγεται, ούτε να διαδίδεται, γιατί θέλουν τυφλή πίστη και υπακοή στους αριθμούς.
    Έχω την εντύπωση, ότι γενικά μας λείπει η πίστη στη πίστη. Έχουμε μπερδέψει τις θρησκείες με τη Θρησκεία. Ο Σωκράτης έλεγε συχνά : Δεν μπορώ να διδάξω σε κανέναν τίποτα. Μπορώ μόνο να τον κάνω να σκέφτεται.
    ΓΕΓΟΝΟΣ είναι ότι η κρίση αυτή δημιουργεί την αναγκαιότητα επαναπροσδιορισμού των αξιών μας, αλλά και της ταυτόχρονης αφύπνισης όλων όσων ακόμη νοιώθουν Έλληνες. Είναι επιτακτική η ανάγκη αλληλέγγυοι να σταθούμε ο ένας δίπλα στον άλλον, προκειμένου να υπερασπιστούμε την πίστη μας, την οικογένεια μας, την πατρίδα μας. Πεποίθησή μου είναι ότι δυστυχώς ειμαστε σε μια πορεια-μονοδρομο οπου - αν θελουμε να ειμαστε ειλικρινεις - δεν εχουμε την δυναμη να αποφυγουμε. Eiναι η πορεια προς τον Γολγοθα... στην Σταυρωση και την Ανασταση. Εύχομαι κι ελπιζω να μη κρατησει πολυ... Αν ποτε συναισθανθούμε το αδιέξοδο στο οποιο οδηγηθήκαμε με τις επιλογές μας, έχουμε πιθανότητα να ανατείλει η ελπίδα και ν’ αλλαξει κάτι ουσιαστικό στη πατρίδα μας. Δυστυχώς και το αποτέλεσμα του γκάλοπ που δημοσίευσες προχθές, δείχνουν το αντίθετο. Όσο ζώ ελπίζω όμως. Έχει ο Θεός !

    ΑπάντησηΔιαγραφή