Ηθικόν δίδαγμα..

     Η προχθεσινή ψήφος των αμερικανών υπέρ του Τραμπ ήταν ξεκάθαρα μία ψήφος θυμού.
     Μία ψήφος διαμαρτυρίας των καταπιεζόμενων λαϊκών μαζών από τον άκρατο και πρωτοφανή νεοφολελευθερισμό της Παγκοσμιοποίησης.
     Εκεί θεώρησαν ότι θα βρούν αποκούμπι, εκεί ακούμπησαν.
     Άλλοι θεώρησαν πως
έτσι θα τιμωρήσουν τους άλλους, και έτσι έκαναν.
     Όπως και να το κάνουμε όμως ήταν μιά ψήφος θυμού και απόγνωσης.

     Αυτά προς γνώση και συμμόρφωση των νεοναζιστών τοκογλύφων της Ευρωπαϊκής "Ένωσης".
     Η ίδια ψήφος θυμού και απόγνωσης έφερε στην εξουσία κάποτε τον Χίτλερ.
     Η ίδια  και την  "πρώτη φορά αριστερά"  μας κυβέρνηση τον Ιανουάριο του 2015.
     Και ίσως, μάλλον πιθανότατα θα επαναληφθεί στο εγγύς μέλλον σε ευρωπαϊκό ή και ελληνικό επίπεδο.
     Ο λαός, ή οι λαοί μέσα στην απελπισία τους θα στραφούν προς λύσεις που θα τους υπαγορεύει το θυμικό τους,
     ..παραβλέποντας ηθελημένα αν οι λύσεις αυτές θα είναι ακραίες ή όχι, δημοκρατικές ή προβληματικές.

     Κι εδώ, για την χώρα μας, υπεισέρχεται η παράμετρος του μεγάλου εγκλήματος που επιτέλεσε η απατεωνίστικη διακυβέρνηση των ντεμέκ αριστερών του ΤΣΥΡΙΖΑ:
     Αφαίρεσε από τις πιθανές  επιλογές του λαού σαν ψήφο οργής και διαμαρτυρίας, την προτίμηση οποιουδήποτε κομματικού μηχανισμού που θα θελήσει να έχει σχέση με την έννοια "αριστερά" και όλα τα άλλα συναφή.
     Με αυτήν την έννοια ο μεγαλύτερος σπόνσορας και διαφημιστής της ακραίας δεξιάς λύσης που θα θεωρήσει ο λαός ότι του απομένει,
     ..είναι η ίδια η τάχα αριστερή τούτη κυβέρνηση.

     Κακό δεν είναι να οργίζονται οι λαοί και να εκφράζουν την οργή τους μέσω της ψήφου τους.
     Κακό είναι να μην έχουν τις σωστές εναλλακτικές επιλογές, όπως στην περίπτωση Τράμπ-Κλίντον,
     ..και ακόμη χειρότερο είναι να νομίζουν πως δεν υπάρχουν σωστές εναλλακτικές λύσεις,
     ..επειδή κάποιοι απατεώνες φρόντισαν πριν να δυσφημίσουν και να βρωμίσουν τα πάντα.

     Και είναι μεγάλος κόπος και μέγιστη αδικία για τους σωστούς που υπάρχουν δεξιά κι αριστερά,
     ..να προσπαθούν να πείσουν πως δεν είναι και αυτοί βρωμιαραίοι και καθάρματα όπως οι υπόλοιποι προηγούμενοι.

     Αυτό είναι και το μεγάλο ηθικό δίδαγμα των προχθεσινών προεδρικών εκλογών στην Αμερική:
     Πως το ανήθικο δίδαγμα και η πολιτεία των ανήθικων,
     ..όχι μόνον καταστρέφουν τον δημόσιο βίο στο παρόν,
     ..αλλά δηλητηριάζουν και το μέλλον.

     Κατά τα άλλα η εκλογή Τραμπ μπορεί και να θεωρηθεί θετική: 
     Όσο πιό γρήγορα πλησιάζουμε τον πάτο,
     ..τόσο πιό γρήγορα (θεωρητικά) θα ανακάμψουμε!..


     Υ.Γ.   Το σύστημα δεν είναι ανίκητο. Το απέδειξε ο αμερικάνικος λαός ψηφίζοντας στην ουσία όχι υπέρ του Τράμπ, αλλά εναντίον μιάς από τις πιό διεφθαρμένες οικογένειες του κόσμου. Εναντίον της κυριαρχίας των ΜΜΕ, της χειραγώγησης, του οικονομικού αποκλεισμού, και κάθε είδους καθεστωτικού κατεστημένου.
     Δεν φτάνει όμως.
     Πρέπει ο αμερικανικός λαός, και κάθε λαός που επιχειρεί την αντίδρασή του, να είναι αποφασισμένος να προασπίσει τις επιλογές του,
     ..και προπαντός αποφασισμένος να απαιτήσει να γίνουν πράξη όσα του έταξαν και όσα θεωρεί πως δικαιούται, και για τα οποία αυτός έδωσε την εντολή του.
     Ακριβώς δηλαδή το αντίθετο από όσα κάναμε εμείς μετά τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015,
     ..και κυρίως μετά το δημοψήφισμα.