Ξαφνικά φέτος το καλοκαίρι..

     Έπειτα από πέντε μνημονιακά καλοκαίρια, σε τούτο το έκτο ήρθε και το προσωπικό ξεφτιλίκι,
     ..ως εξής:

     Το blog είχε ανέκαθεν αλλεργία
στο ανθρώπινο υποείδος τύπου ''μπουμπούκου''.
     Στο συγκεκριμένο μάλιστα δείγμα αυτού του υποείδους η αλλεργία του blog εκδηλωνότανε άμα τη εμφανίσει του όντος, όχι με αναφυλαξία, αλλά με κρίσεις οργής με συμπτώματα βίας προς τηλεοράσεις, στυλό, κινητά, τασάκια και βάζα,
     ..καθώς και με λεκτική βία σε όποιον τολμούσε να εκφέρει άποψη του στυλ: ''κάτσε ν' ακούσουμε τί λέει''!

     Όλα αυτά πολύ καλά και φυσιολογικά, μέχρι σήμερα το μεσημέρι.
     Όπου σε κάποια επιτροπή της Βουλής ο τσιριχτός εμετός του ελλειματικού αυτού ατόμου δεν έφερε στο blog την ένταση της συνηθισμένης αντίδρασης.
     Κι ακόμα: μιά φευγαλέα σκέψη ενός δισεκατομμυριοστού του δευτερολέπτου διαπέρασε σαν νετρίνο τον εγκέφαλο του blog: ''λες νάχει δίκιο;''!!!

     Αυτό ήταν! 
     Από κείνη την ώρα το blog νοιώθει πως θα σέρνει βαρειά τη σκιά αυτής της φευγαλέας σκέψης του μέχρι τον τάφο!
     Νοιώθει επίσης πως δεν είναι ικανό να κρατήσει μυστικό εφ' όρου ζωής ένα τόσο βαρύ φορτίο τέτοιας ανόσιας σκέψης,
     ..γι αυτό και το μοιράζεται μαζί σας.

     Αυτές είναι οι παράπλευρες απώλειες του νέου τούτου αριστερού μνημονίου: 
     Θαμπώνει ακόμη και την λάμψη της μ@λακίας ενός τέτοιου υποείδους ανθρώπου. 

     Τα συμπεράσματα δικά σας,
     ..δικά μας,
     ..όλων μας!..