Είναι τα θέματα που κατ' εξοχήν χρησιμοποιούν οι ''πρόθυμοι'' για να σπιλώσουν, λασπώσουν, διαστρεβλώσουν, αμαυρώσουν, ποινικοποιήσουν κόμματα και πρόσωπα, που τολμούν να έχουν διαφορετική άποψη από το ''σύστημα''.
Το πρώτο είναι η σύγκριση των τριών τελευταίων ''μνημονιακών'' κυβερνήσεων, με την κατοχική δωσιλογική κυβέρνηση Τσολάκογλου.
Και βέβαια δεν υπάρχει σύγκριση!
Η κυβέρνηση Τσολάκογλου ήταν μία δοτή γερμανική στην ουσία κυβέρνηση από έλληνες προδότες, που προασπίζονταν τα δίκια του εχθρού-κατακτητή, απέναντι στους σκλαβωμένους έλληνες. Η κυβέρνηση όμως εκείνη δρούσε σε περιβάλλον μη ύπαρξης ελληνικού κράτους. Διότι ένα κατακτημένο-υπόδουλο κράτος σε καιρό πολέμου δεν υπάρχει, παύει να υφίσταται ως νομική οντότητα. Άρα έκανε πολύ καλά την δουλειά για την οποία είχε δημιουργηθεί: διαμεσολαβητής μεταξύ υπόδουλων ''πολιτών'' και κατακτητών, με απόλυτη υποστήριξη βεβαίως των τελευταίων.
Οι πρόσφατες και τωρινή ''δωσιλογικές'' κυβερνήσεις των Παπανδρέου, Παπαδήμου, Σαμαρά-Βενιζέλου-Κουβέλη, δρουν σε περιβάλλον ύπαρξης κυρίαρχου κράτους, δίνοντας προτεραιότητα όμως στο δίκαιο του πιστωτή-κατακτητή-αποικιοκράτη, έναντι των πολιτών. Ακριβώς δηλαδή το αντίθετο από αυτό που ορίζει το Σύνταγμα, η λογική και η Δημοκρατία. Άρα είναι τρείς φορές χειρότερες, τρείς φορές πιό προδοτικές από εκείνη την κατοχική!
Δεύτερο θέμα: Όχι, δεν είναι δίκαιο, ούτε δημοκρατικό να καταδικάζεται εξ ίσου η βία απ΄όπου κι αν προέρχεται.
Η βία του ισχυρού είναι σαφώς καταδικαστέα, ενώ η βία του αδύναμου ως απάντηση στην βία του πρώτου είναι νόμιμη άμυνα.
Όταν υπάρχει λοιπόν μία οιονεί δωσιλογική κυβέρνηση που ενώ στέλνει τα ΜΑΤ για να καταπνίξει την όποια αντίδραση-απεργία-συλλαλητήριο του ελεύθερου πολίτη, προασπίζεται τα οικονομικά συμφέροντα κάθε αποικιοκρατικής σύμβασης με εταιρίες-κατακτητές που καταστρέφουν κατάφωρα το φυσικό περιβάλλον της χώρας, μή δίνοντας λογαριασμό σε κανέναν, μη φοβούμενες τίποτα, τότε ναι, η προχθεσινή επίθεση εναντίον των εγκαταστάσεων μιάς τέτοιας εταιρείας, μπορεί να θεωρηθεί ως δολιοφθορά εναντίον του οιονεί και πάλι κατακτητή, σαν κι αυτές που οι έλληνες έκαναν εναντίον των εχθρικών δυνάμεων στην διάρκεια της κατοχής.
Και όχι, αυτές οι σκέψεις δεν αποτελούν προτροπή για χρήση βίας.
Είναι ο αντίλογος στον λόγο. Είναι συζήτηση, δείγμα δημοκρατίας από όσους την πιστεύουν, απέναντι σε αυτούς που λένε ότι την πιστεύουν.
Η ''άλλη'' σκέψη είναι δείγμα ότι υπάρχουν ακόμα ζωντανά κύτταρα, σ' έναν κρατικό οργανισμό που διαβρώνεται ολοένα από τον καρκίνο του φόβου, της ημιμάθειας, της καταστολής, της σήψης.
Αυτό που είναι απόλυτα καταδικαστέο είναι η ύπαρξη βίας.
Ας σταματήσει λοιπόν να εξασκείται βία απ΄όπου κι αν προέρχεται.
Αυτή είναι η κανονική διατύπωση. Τα άλλα θα τα βρούμε..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου