Χάρηκε ο ''πολιτικός της χρονιάς'' γιατί στις πρόσφατες δημοσκοπήσεις, λέει, προηγείται των άλλων.
Χάρηκε χαρά μεγάλη, κοιτάχτηκε και στον καθρέφτη και καμάρωσε: ''Ε, ρε ποιός είμαι γώ, ρε, που κυβερνάω με σιδερένια πυγμή, που δεν επιτρέπω ούτε απεργίες, ούτε διαδηλώσεις, ούτε συναθροίσεις άνω των πέντε ατόμων, που κυβερνάω με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, που @αμάω και δέρνω! Τέτοια θέλει, ρε, ο έλληνας! Πάρ' τους τα σώβρακα μεγάλε!''.
Τώρα αν θέλετε τη γνώμη μου μάλλον πρέπει να τα πιστεύει. Όχι γιατί έχει άγνοια κινδύνου, όχι γιατί είναι κι αυτός απολύτως ηλίθιος σαν τον προηγούμενο. Όχι. Νομίζω ότι η εξουσία με την ψευδαίσθηση παντοδυναμίας που δημιουργεί, ρίχνει ένα πέπλο, ένα σύννεφο, κάτι τέλος πάντων και συσκοτίζει το μυαλό του ανθρώπου. Πόσο μάλλον όταν ο συγκεκριμένος άνθρωπος πέρασε καμιά δεκαριά χρόνια κλεισμένος σπίτι του κοιτώντας το ταβάνι και ονειρευόμενος εξουσίες και μεγαλεία. Κι όταν ακόμα και τώρα, σύμφωνα με δική του δήλωση, μιλάει με τον Θεό!
Επειδή λοιπόν με όλα αυτά ο νους του ανθρώπου ''ψηλώνει'' κατά που λέγανε οι παλιοί, ας του θυμίσει κάποιος απ' τους γύρω του μερικά πράγματα.
Ας του θυμίσει τις ένδοξες μέρες του '93 που έριχνε κυβερνήσεις και που τα ξένα λυκόρνια του υπόσχονταν πάλι τότε πρωθυπουργίες και μεγαλεία. Το τί μπουλόνι, βίδα και λοιπό σιδερικό έτρωγε στο κεφάλι όποτε τολμούσε να εμφανιστεί κοντά στον λαό που τον ''λάτρευε''. Κατά μία ανεξακρίβωτη θεωρία μάλιστα, τότε επιδεινώθηκε η κατάστασή του!
Ας του θυμίσει κάποιος ότι με το κόμμα του θα έφερνε την πολιτική άνοιξη στον τόπο, αρκεί βεβαίως ο λαός να του επέτρεπε να μπει στην Βουλή.
Ας του θυμίσει επίσης πως σχετικά πρόσφατα εξαπατούσε τον ελληνικό λαό με αντιμνημονιακές ρητορικές και απειλές εξεταστικών επιτροπών γι αυτούς που έφεραν το ΔΝΤ.
Και ας του επισημάνουν ότι όταν η καγκελάριος του τηλεφωνήσει και του πεί ότι στέλνει ελικόπτερο για να πάει βόλτα, τότε θα είναι αργά, το παιχνίδι γι αυτόν θα έχει τελεσίδικα χαθεί.
Ας μη χαίρεται κι ας μη χαμογελάει λοιπόν. Δεν είναι δείγμα σοφίας τα χαμόγελα τέτοια εποχή. Δείγμα χαζομάρας είναι.
Κάπου κοντά, ο λαός, οι έλληνες πολίτες, ετοιμάζονται, ατσαλώνονται για την τελική αναμέτρηση.
Και κάπου μακρύτερα ένα ελικόπτερο ζεσταίνει τις μηχανές του..
Χάρηκε χαρά μεγάλη, κοιτάχτηκε και στον καθρέφτη και καμάρωσε: ''Ε, ρε ποιός είμαι γώ, ρε, που κυβερνάω με σιδερένια πυγμή, που δεν επιτρέπω ούτε απεργίες, ούτε διαδηλώσεις, ούτε συναθροίσεις άνω των πέντε ατόμων, που κυβερνάω με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, που @αμάω και δέρνω! Τέτοια θέλει, ρε, ο έλληνας! Πάρ' τους τα σώβρακα μεγάλε!''.
Τώρα αν θέλετε τη γνώμη μου μάλλον πρέπει να τα πιστεύει. Όχι γιατί έχει άγνοια κινδύνου, όχι γιατί είναι κι αυτός απολύτως ηλίθιος σαν τον προηγούμενο. Όχι. Νομίζω ότι η εξουσία με την ψευδαίσθηση παντοδυναμίας που δημιουργεί, ρίχνει ένα πέπλο, ένα σύννεφο, κάτι τέλος πάντων και συσκοτίζει το μυαλό του ανθρώπου. Πόσο μάλλον όταν ο συγκεκριμένος άνθρωπος πέρασε καμιά δεκαριά χρόνια κλεισμένος σπίτι του κοιτώντας το ταβάνι και ονειρευόμενος εξουσίες και μεγαλεία. Κι όταν ακόμα και τώρα, σύμφωνα με δική του δήλωση, μιλάει με τον Θεό!
Επειδή λοιπόν με όλα αυτά ο νους του ανθρώπου ''ψηλώνει'' κατά που λέγανε οι παλιοί, ας του θυμίσει κάποιος απ' τους γύρω του μερικά πράγματα.
Ας του θυμίσει τις ένδοξες μέρες του '93 που έριχνε κυβερνήσεις και που τα ξένα λυκόρνια του υπόσχονταν πάλι τότε πρωθυπουργίες και μεγαλεία. Το τί μπουλόνι, βίδα και λοιπό σιδερικό έτρωγε στο κεφάλι όποτε τολμούσε να εμφανιστεί κοντά στον λαό που τον ''λάτρευε''. Κατά μία ανεξακρίβωτη θεωρία μάλιστα, τότε επιδεινώθηκε η κατάστασή του!
Ας του θυμίσει κάποιος ότι με το κόμμα του θα έφερνε την πολιτική άνοιξη στον τόπο, αρκεί βεβαίως ο λαός να του επέτρεπε να μπει στην Βουλή.
Ας του θυμίσει επίσης πως σχετικά πρόσφατα εξαπατούσε τον ελληνικό λαό με αντιμνημονιακές ρητορικές και απειλές εξεταστικών επιτροπών γι αυτούς που έφεραν το ΔΝΤ.
Και ας του επισημάνουν ότι όταν η καγκελάριος του τηλεφωνήσει και του πεί ότι στέλνει ελικόπτερο για να πάει βόλτα, τότε θα είναι αργά, το παιχνίδι γι αυτόν θα έχει τελεσίδικα χαθεί.
Ας μη χαίρεται κι ας μη χαμογελάει λοιπόν. Δεν είναι δείγμα σοφίας τα χαμόγελα τέτοια εποχή. Δείγμα χαζομάρας είναι.
Κάπου κοντά, ο λαός, οι έλληνες πολίτες, ετοιμάζονται, ατσαλώνονται για την τελική αναμέτρηση.
Και κάπου μακρύτερα ένα ελικόπτερο ζεσταίνει τις μηχανές του..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου