Τα Ύστερα του Κόσμου

     Ρε παιδιά, αν είναι νάχουμε καμιά βδομάδα ζωής ακόμα ως ανθρωπότητα, εμείς τί καθόμαστε και χολοσκάμε για μνημόνια, δόσεις, φορολογικά και λοιπές αηδίες;
     Και εκείνος ο πρωθυπουργός που πανηγυρίζει γιατί θα φέρει λέει την ανάπτυξη, σε μιά βδομάδα προλαβαίνει; Χλωμό το βλέπω.
      Η δε αντιπολίτευση που κόβεται για να ξαναγίνουν εκλογές για να γίνει κυβέρνηση; Τί κυβέρνηση; Του κάτω κόσμου;
     Αμ, η άλλη η καρακάξα-καγκελάριος και οι λοιποί τοκογλύφοι, τί ζορίζονται αν θα τους επιστρέψουμε ή όχι τα λεφτά; Μαζί θα τα πάρουν;
     Ο άλλος ο μπάμιας, που έκοψε τον άλυσσο να ξαναβγεί πλανητάρχης; Τίνος πλανήτη; Αυτού που λένε πως θα γίνει σαν τρακαρισμένο περίπτερο;
     Άμα είναι έτσι, σηκωθείτε να βγούμε στους δρόμους να ξεσαλώσουμε για καμιά βδομάδα, να φάμε και τα υπόλοιπα, να στείλουμε στον διάλο κάθε λογής στουρνάρια που μας έχουν γίνει τσάμικος ταμπάκος τελευταία, και ήσυχα-ήσυχα μεσ' την ντίρλα μας να κάτσουμε Παρασκευή μεσημεριάτικα να περιμένουμε το Μεγάλο Μπουμ!
     Αμ, δε!
     Έτσι εύκολα νομίζετε ότι θα την γλυτώσουμε;
     Για να κάνουν τα κουμάντα τους όλοι αυτοί που προαναφέραμε, πρωθυπουργοί, τρόϊκες, μόϊκες, καγκελάριοι και λοιποί, πάει να πεί ότι έχουμε πολλά να τραβήξουμε ακόμα.
     Λέγατε ότι θα την βγάλουμε καθαρή με κανέναν αρμαγεδόνα, ε; Πού τέτοια τύχη!. Εδώ θ' αφήσουμε τα κοκκαλάκια μας, εν μέσω μνημονίων, χαρατσίων, ειδικών και γενικών φόρων, εκτάκτων και τακτικών εισφορών.
     Αυτός ο αρμαγεδόνας είναι όλος δικός μας! Δεν θάχουμε καν την ευχαρίστηση ν' αναφωνήσουμε ''αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων''. Οι αλλόφυλοι θα κάθονται και θα μας βλέπουν να ψοφολογάμε μόνοι μας.
     Τα ύστερα του κόσμου του δικού μας είναι ήδη εδώ.
     Εμείς κάνουμε πως δεν τα βλέπουμε..