Το Γκόλουμ που Ψηφίσαμε

     Το γκόλουμ που μας κυβέρνησε οκτώ χρόνια, διεκδίκησε και πήρε ως θύμα τρομοκρατίας είκοσιπέντε χιλιάδες ευρώ αποζημίωση. Για δυό γκαζάκια που σκάσανε έξω απ' το γραφείο του. Θύμα τρομοκρατίας! 
     Θα μου πείτε και τί είναι τώρα εικοσιπέντε χιλιάρικα για το Γκόλουμ; Δεν ξέρω. Ξέρω όμως ότι είναι σύνταξη τεσσάρων ετών για τον συνταξιούχο των πεντακοσίων ευρώ. Τριών ετών αποδοχές για τον εργαζόμενο των εξακοσίων ευρώ. Και είναι ντροπή και αίσχος για το πολιτικό μας προσωπικό συλλήβδην, αυτά τα σκυλιά που αλυχτάνε ακόμα και ξεσκίζουν το ετοιμοθάνατο σώμα της οικονομίας και της χώρας. Μαζί ξεσκίζουν κάθε έννοια ηθικής και δικαίου.
     Θα μου πείτε, είναι ο νόμος. Να τον χέσω τέτοιον νόμο που εφαρμόζεται έτσι σε τέτοιες εποχές. Και μαζί να χέσω κι αυτούς που τον εφαρμόζουνε. Όσο για τον ''δικαιούχο'' τί να πείς;
     Τί να πείς γι αυτό το κιτρινιάρικο κακιασμένο, μικρόψυχο σε όλες τις εκδηλώσεις της ζωής του ανθρωπάκι; Αυτόν, που τον πέταξε τρεις φορές ως αποτυχημένο υπουργό ο Μεγάλος Τυχοδιώκτης, μας τον ''φόρεσαν'' η Διαπλοκή και τα ξένα συμφέροντα (κυρίως τα γερμανικά) πρωθυπουργό της δύσμοιρης αυτής χώρας. Για να δημιουργήσει τις ''γκρίζες ζώνες'' στο Αιγαίο, για να γιγαντώσει την διαπλοκή και την διαφθορά, μα κυρίως για να μας βάλει στο ενιαίο νόμισμα με πλαστά (τάχα δεν καταλάβαιναν οι ''κουτόφραγκοι'') στοιχεία, και με την προδοτική ισοτιμία που του επέβαλαν τα γερμανικά αφεντικά του, των 340,75 δραχμών ανά ευρώ. Ακόμα και ο Τυχοδιώκτης θα πάταγε πόδι για την ισοτιμία αυτή.
     Το γκόλουμ όμως είχε σχέδιο. Σχέδιο σταδιακής μετατροπής του κράτους σε οικονομικό προτεκτοράτο. Φάνηκε από την μεγάλη ληστεία του χρηματιστηρίου δικής του έμπνευσης και εκτέλεσης, φάνηκε από την πλήρη ατιμωρησία επί των ημερών του κάθε λογής διεφθαρμένων πολιτικών και κρατικών λειτουργών. Ποιός δεν τον θυμάται στην Βουλη να κουνάει τα χλεμπονιάρικα χεράκια του και να σκούζει όλο φαρμάκι: ''όποιος έχει στοιχεία να πάει στον εισαγγελέα''. Φάνηκε από τους στενούς του συνεργάτες: κάτι Παπαδήμους και κάτι Στουρνάρες, το βρώμικο και γλοιώδες σπέρμα του, που μας καταδυναστεύει ακόμα.
     Και αυτό το κιτρινιάρικο μίασμα, διεκδίκησε και πήρε αποζημίωση ως θύμα τρομοκρατίας! Που αν έλεγε κάποιος ότι μόνον ένας πρέπει να καταδικαστεί και να εκτελεστεί για την σημερινή μας κατάντια, θα ήταν αυτό. Όμως ''εστι δίκης οφθαλμός ος τα πανθ' ορά''.
     Τα εικοσιπέντε αυτά χιλιάρικα θα είναι άλλο ένα καρφί στο φέρετρο της πολιτικής του σταδιοδρομίας.