Αυτοί με την σειρά τους έχουν τους ελεγκτές-τοποτηρητές της τρόϊκας, και τους αρμόδιους επιτρόπους.
Εντός συνόρων τώρα:
Πρώτο και μεγάλο αφεντικό ο ''εθνικός εργολάβος''-καναλάρχης-έκδότης-πολυεπιχειρηματίας, και δυό-τρείς όμοιοί του μικρότερης εμβέλειας.
Σ' αυτούς ανήκουν όλοι οι μεγαλοδημοσιογράφοι, και η ''κυβέρνηση''!
Δεύτερο στην σειρά αφεντικό, οι εγχώριες τράπεζες, πλήρως εξαρτημένες από τα αφεντικά εξωτερικού.
Όλοι οι ως τώρα αναφερθέντες, είτε μέσα, είτε έξω από την χώρα, έχουν σαν όργανο-βιτρίνα της εξουσίας τους την κυβέρνηση!
Στην συγκεκριμένη ''κυβέρνηση'' τώρα:
Πρώτος των πρώτων ο εντεταλμένος όλων των προηγουμένων και πειθήνια μαριονέτα, ο υπουργός των Οικονομικών!
Δεύτερος, η αυτού Χυδαιότης, ο ''προικισμένος'' αυτός πολιτικός χαμαιλέοντας, που κατορθώνει να επιβιώνει όλων των πολιτικών καταστάσεων, και να συμμετέχει σε όλες τις κυβερνήσεις, αντιπρόεδρος, ακόμα κι εκπροσωπώντας ένα απολειφάδι του 5% !
Τρίτη, όλη η καμαρίλα μιάς πρώην Άνοιξης, και νυν πρωθυπουργικοί σύμβουλοι και παρατρεχάμενοι, ένα συνονθύλευμα αποτυχημένων, άλλοι πρώην αριστεροί, οι περισσότεροι κρυφοφασίστες, και άλλοι κοινοί γυμνοσάλιαγκες, με κοινό σημείο επαφής το μίσος τους για την δημοκρατία και τον λαό!
Τέταρτος και καταϊδρωμένος το Μεγάλο Ανδρείκελο, ο ''πρωθυπουργός'', έρμαιο της πολιτικής αγραμματοσύνης του, της φιλοδοξίας του, και των ακροδεξιών πεποιθήσεών του!
Όλο αυτό το ''σύστημα'' σε περίπτωση κρίσης και προσπάθειας ανατροπής του, θα αρχίσει να ''ξηλώνεται'' ακριβώς με την αντίστροφη φορά: από κάτω προς τα επάνω..
Γι αυτό και πάντα μένουν τα ''θεμέλια'' που ξαναδημιουργούν όλο το οικοδόμημα με άλλα κατά καιρούς ''υλικά''..
Το ότι θα ερχόταν καιρός που σχεδόν θα ''νοσταλγούσαμε'' το πολύ πιό απλό και ''ορατό'' παρακράτος των τρικύκλων..
..ειλικρινά, δεν το περιμέναμε!..
Υ.Γ. Δεν νοσταλγούμε ποτέ και κανένα παρακράτος! Αν δεν δεις όμως τα χειρότερα δεν καταλαβαίνεις ότι μπορούν να υπάρξουν και ακόμα χειρότερα! Που νομοτελειακά θα έρθουν αν δεν ''πατάξουμε'', αν δεν εξαφανίσουμε τα σημερινά..
συμφωνω απολυτα δεν ειναι ομως μονο η νοσταλγια δεν ξερω ακομα γιατι ο κομνηνος ο φιλος μου θυσιαστηκε στο πολυτεχνειο για να φτασουμε στο σημερα? δεν το δεχομαι ειχαμε αλλα ονειρα και πρεπει να αντισταθουμε αν οχι για μας αλλα εχουμε υποχρεωση στη νεολαια που της μαθαμε να ειναι παθητικη με ενα κινητο στο χερι δεν της αξιζει τετοιο μελλον αν εχει μελλον και πατριδα
ΑπάντησηΔιαγραφή