Φωνή Λαού,Οργή Λαού.

     Το νέο εφεύρημα της κυβέρνησης ή μάλλον, του πολιτικού συστήματος: Ξαμολάμε τα πληρωμένα παπαγαλάκια-δημοσιογράφους σε κανάλια και ραδιόφωνα να σκίζουν τα ρούχα τους από ιερή αγανάκτηση: ''υπάρχουν και όρια στην διαμαρτυρία! δεν μπορούν οι πολίτες να παραφέρονται!'' .
     Ταμπού λοιπόν η μή βία των πολιτών απέναντι στην βία του κράτους; Να το συζητήσουμε.
     Πρώτον: τα ταμπού είναι για να πέφτουν!
     Εδώ να διευκρινήσω ότι είμαι κι εγώ εναντίον της βίας. ΄Ομως: εναντίον της απρόκλητης βίας.
     Δεύτερον: η βία ή η απειλή βίας σαν απάντηση στην ήδη εφαρμοσμένη βία της απέναντι πλευράς, θεωρείται και είναι άμυνα, αντίσταση. Αλλοιώς ξεπέφτουμε στη λαϊκή σοφία: ''σφάξε με, αγά μου, ν' αγιάσω!''.
     Τρίτον: υπάρχει κανείς που πιστεύει ότι σήμερα δεν ασκείται βία λεκτική, οικονομική, ψυχολογική, ακόμα και σωματική του κράτους εναντίον των πολιτών;
     Αντιγράφω από τον Στάθη: ''Στεκόμαστε δίπλα δίπλα σαν στρατιώτες που μάχη δεν μπορούμε να δώσουμε ή σαν κρατούμενοι σε Στρατόπεδο Συγκέντρωσης απ’ το οποίο δεν μπορούμε να διαφύγουμε, κι ακούμε απ’ αντίκρυ μας τα γέλια αυτών που μας έφεραν ώς εδώ, ακούμε τις διαταγές των Αρμοστών, τις συμβουλές και τις παραινέσεις των φερεφώνων τους, τις υποδείξεις και τις απειλές.''    Αυτά δεν είναι βία;
     Πείτε μου πώς θέλουν, πώς σκοπεύουν να μας αφήσουν να αντισταθούμε; Με παρακάλια; Με ιώβειο υπομονή; Με επίδειξη ανωτερότητας; Πιστεύετε ότι οι πολιτικοί αγύρτες που μας έφεραν μέχρι εδώ, συγκινούνται από αυτά;
      Άσε που μιά κλωτσιά στο τεθωρακισμένο-κλεμμένο (από το υπουργείο οικονομικών) όχημα του άρχοντα-Ευάγγελου θεωρείται βία και στιγματίζεται σκληρά!
     Δυστυχώς στην ζούγκλα όταν το ζώο επιτίθεται να σε κατασπαράξει, μόνον με βία αμύνεσαι.
     Πάλι από τον Στάθη : ''..οι λαϊκές γειτονιές που σήμερα πλακώνει η φοβέρα - η προπαγάνδα και η σκλαβιά - τα μέτρα θα ανα-στηθούν, θα ξανα-σταθούν εν πρώτοις εναντίον σας.. Δεν χάσαμε ακόμα, δεν νικηθήκαμε, οι γελοιότητες των ειδικών λογαριασμών και των αυτόματων τιμωρητικών μέτρων είναι πεπερασμένα πράγματα, οι άνθρωποι θέλουν να ζουν κι όχι να θρηνούν, να φοβούνται, να αργοπεθαίνουν.. Για τους πολίτες μένει να διορθώσουν το κακό. Και θα το διορθώσουν..''.
     Όσο για την προβοκάτσια ότι στρεφόμαστε ο ένας εναντίον του άλλου, είναι άξια χλευασμού! Είματε όλοι μαζί, δεξιοί, αριστεροί, κεντρώοι και ό,τι άλλο, εναντίον αυτών. Των μνημονιακών κυβερνήσεων και των παρατρεχάμενων.
     Και με την βία; Πού καταλήγουμε; Τί συμπέρασμα βγάζουμε;
     Δεν ξέρω.
     Ξέρω όμως ότι όσο κακή και απεχθής μου φαίνεται η βία, άλλο τόσο αρνούμαι ότι θα παραδοθούμε αμαχητί, ότι δεν θα υπερασπιστούμε μέχρις εσχάτων το δικαίωμα στην έντιμη, αξιοπρεπή ζωή την δική μας και των παιδιών μας.
     Ιδίως όταν το Κράτος το επιφορτισμένο για την υπεράσπιση των πολιτών, όχι μόνον δεν το κάνει, αλλά και δραστηριοποιείται εναντίον τους! Και τέλος:
     Οι γόρδιοι δεσμοί δεν λύνονται! Κόβονται!