Το πιό βρώμικο επάγγελμα στον κόσμο είναι αυτό του νταβατζή.
Αυτός είναι που πατρονάρει τις πόρνες, αυτός τις προστατεύει, αυτός και τους τα τρώει. Κι όταν βρεθεί στα δύσκολα, μπλεγμένος, στην γωνία, μπορεί και να τις σκοτώσει. Αρκεί να σώσει το τομάρι του.
Τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης είναι οι νταβατζήδες των εκάστοτε κυβερνήσεων και της εξουσίας γενικότερα.
Ειδικά στην χώρα μας, την χώρα της πολυνομίας, των ''παραθυρακίων'', της ελαστικότητας των νόμων, της προσωρινότητας που είναι μονιμότερη της μονιμότητας, ο βρώμικος ρόλος των ΜΜΕ υπήρξε καταλυτικός.
Καταλυτικός για την εξαθλίωση του έλληνα πολίτη, όχι μόνο μέσα από την προπαγάνδα, αλλά κυρίως από την αποθέωση και επιβολή του life style. Την προβολή των μετρίων, των τυχαίων, των εφήμερων, των αρπαχτικών, των κάθε λογής σκουληκιών που ανέβηκαν ''γλύφοντας και με τα κέρατά τους'' που λέει ο λαός.
Πρωϊνάδικα, μεσημεριανάδικα, μοντέλες, βλαχομπαρόκ εκδοτίσκοι, κομμωτές, τραγουδιάρες, μάγισσες φέρτε βότανα, αδελφές του ελέους, και αδελφάτα γενικότερα, παρελαύνουν επί χρόνια μέσα απ' τα κανάλια και τους σταθμούς, μεταφέροντας την βρωμιά και την αποσύνθεση μέσα στα σπίτια μας, να μας κάνουν να την συνηθίσουμε, να μας γίνουν απαραίτητοι, πρότυπα.
Πρέπει να επιβάλλεις τέτοια ''πρότυπα'', να εξαθλιώσεις ψυχικά και ηθικά δυό-τρείς γενιές, για να είσαι μετά σίγουρος ότι οποιαδήποτε πολιτική, οικονομική προπαγάνδα εφαρμόσεις, θα έχει απόλυτη επιτυχία. Ακριβώς σαν τον νταβατζή που πρώτα εκμηδενίζει ηθικά και ψυχικά τις πόρνες του για να δεχτούν μετά αυτές αδιαμαρτύρητα τον ''πελάτη'', αυτόν που θα τις πηδήξει ''επί χρήμασι''. Χρήματα όμως που τελικά θα ωφεληθεί ο ίδιος ο νταβατζής. Όχι η πόρνη. Ο λαός.
Κι αφού δημιουργήσεις τις γενιές-δούλους του life style, του εύκολου κέρδους, του τυχοδιωκτισμού, ακολουθεί η πολιτική προπαγάνδα. Προπαγάνδα ανηλεής, συνεχόμενη, πιεστική, επαναλαμβάνοντας τις ίδιες ''τηλεκατευθυνόμενες'' απόψεις, εκτοξεύοντας εντελόμενες απειλές, διασπείροντας ψεύτικους φόβους. Στο τέλος επιτυγχάνεις το επιθυμητό: πολίτες-ζόμπι, πολίτες-πόρνες.
Και τί κερδίζουν τα ΜΜΕ απ' το νταβατζιλίκι τους; Μα χρήματα. Πολλά χρήματα. Κι εξουσία. Πολλή εξουσία. Την δυνατότητα να χειραγωγούν λαούς και να ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις. Ένα κράτος στα πόδια λίγων, ελάχιστων, διαπλεκόμενων επιχειρηματιών.
Και όλα αυτά προσέξτε: Με πλήρη ανομία. Οι συχνότητες τις οποίες χρησιμοποιούν ανήκουν στο κράτος, στους πολίτες δηλαδή. Αυτές οι συχνότητες τους έχουν παραχωρηθεί προσωρινά, μιά προσωρινότητα που διαρκεί είκοσι τόσα χρόνια. Δεν πληρώνουν απολύτως τίποτα. Μόνον εισπράττουν.Από κρατικές διαφημίσεις, έως εργολαβίες και απ' ευθείας αναθέσεις έργων με πλήρη αδιαφάνεια. Ένα συντριπτικό ποσοστό των χρημάτων του χρέους που μας καταδυναστεύει έχει μπει στα ταμεία τους.
Καιρός είναι να βγάλουμε την βρωμιά μέσα απ' τα σπίτια μας. Να αερίσουμε, και να μην την αφήσουμε να ξαναμπεί.
Αν βγεί κάτι καλό από την κρίση θα είναι ότι πέφτουν πιά οι μάσκες, και βλέπουμε το πρόσωπο του εχθρού μας.
Καιρός να πατήσουμε το κουμπί.
Καιρός να σβήσουμε τα κόκκινα φανάρια.
Αυτός είναι που πατρονάρει τις πόρνες, αυτός τις προστατεύει, αυτός και τους τα τρώει. Κι όταν βρεθεί στα δύσκολα, μπλεγμένος, στην γωνία, μπορεί και να τις σκοτώσει. Αρκεί να σώσει το τομάρι του.
Τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης είναι οι νταβατζήδες των εκάστοτε κυβερνήσεων και της εξουσίας γενικότερα.
Ειδικά στην χώρα μας, την χώρα της πολυνομίας, των ''παραθυρακίων'', της ελαστικότητας των νόμων, της προσωρινότητας που είναι μονιμότερη της μονιμότητας, ο βρώμικος ρόλος των ΜΜΕ υπήρξε καταλυτικός.
Καταλυτικός για την εξαθλίωση του έλληνα πολίτη, όχι μόνο μέσα από την προπαγάνδα, αλλά κυρίως από την αποθέωση και επιβολή του life style. Την προβολή των μετρίων, των τυχαίων, των εφήμερων, των αρπαχτικών, των κάθε λογής σκουληκιών που ανέβηκαν ''γλύφοντας και με τα κέρατά τους'' που λέει ο λαός.
Πρωϊνάδικα, μεσημεριανάδικα, μοντέλες, βλαχομπαρόκ εκδοτίσκοι, κομμωτές, τραγουδιάρες, μάγισσες φέρτε βότανα, αδελφές του ελέους, και αδελφάτα γενικότερα, παρελαύνουν επί χρόνια μέσα απ' τα κανάλια και τους σταθμούς, μεταφέροντας την βρωμιά και την αποσύνθεση μέσα στα σπίτια μας, να μας κάνουν να την συνηθίσουμε, να μας γίνουν απαραίτητοι, πρότυπα.
Πρέπει να επιβάλλεις τέτοια ''πρότυπα'', να εξαθλιώσεις ψυχικά και ηθικά δυό-τρείς γενιές, για να είσαι μετά σίγουρος ότι οποιαδήποτε πολιτική, οικονομική προπαγάνδα εφαρμόσεις, θα έχει απόλυτη επιτυχία. Ακριβώς σαν τον νταβατζή που πρώτα εκμηδενίζει ηθικά και ψυχικά τις πόρνες του για να δεχτούν μετά αυτές αδιαμαρτύρητα τον ''πελάτη'', αυτόν που θα τις πηδήξει ''επί χρήμασι''. Χρήματα όμως που τελικά θα ωφεληθεί ο ίδιος ο νταβατζής. Όχι η πόρνη. Ο λαός.
Κι αφού δημιουργήσεις τις γενιές-δούλους του life style, του εύκολου κέρδους, του τυχοδιωκτισμού, ακολουθεί η πολιτική προπαγάνδα. Προπαγάνδα ανηλεής, συνεχόμενη, πιεστική, επαναλαμβάνοντας τις ίδιες ''τηλεκατευθυνόμενες'' απόψεις, εκτοξεύοντας εντελόμενες απειλές, διασπείροντας ψεύτικους φόβους. Στο τέλος επιτυγχάνεις το επιθυμητό: πολίτες-ζόμπι, πολίτες-πόρνες.
Και τί κερδίζουν τα ΜΜΕ απ' το νταβατζιλίκι τους; Μα χρήματα. Πολλά χρήματα. Κι εξουσία. Πολλή εξουσία. Την δυνατότητα να χειραγωγούν λαούς και να ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις. Ένα κράτος στα πόδια λίγων, ελάχιστων, διαπλεκόμενων επιχειρηματιών.
Και όλα αυτά προσέξτε: Με πλήρη ανομία. Οι συχνότητες τις οποίες χρησιμοποιούν ανήκουν στο κράτος, στους πολίτες δηλαδή. Αυτές οι συχνότητες τους έχουν παραχωρηθεί προσωρινά, μιά προσωρινότητα που διαρκεί είκοσι τόσα χρόνια. Δεν πληρώνουν απολύτως τίποτα. Μόνον εισπράττουν.Από κρατικές διαφημίσεις, έως εργολαβίες και απ' ευθείας αναθέσεις έργων με πλήρη αδιαφάνεια. Ένα συντριπτικό ποσοστό των χρημάτων του χρέους που μας καταδυναστεύει έχει μπει στα ταμεία τους.
Καιρός είναι να βγάλουμε την βρωμιά μέσα απ' τα σπίτια μας. Να αερίσουμε, και να μην την αφήσουμε να ξαναμπεί.
Αν βγεί κάτι καλό από την κρίση θα είναι ότι πέφτουν πιά οι μάσκες, και βλέπουμε το πρόσωπο του εχθρού μας.
Καιρός να πατήσουμε το κουμπί.
Καιρός να σβήσουμε τα κόκκινα φανάρια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου