''Αρωγή και Ευδοκίμηση''. Ο Ακρογωνιαίος Λίθος της Κατάντιας μας.

        Στα τέλη της δεκαετίας του '80 ή στις αρχές της δεκαετίας του '90, ξέσπασε σάλος όταν στις εισαγωγικές εξετάσεις για τα πανεπιστήμια, στο μάθημα της Έκθεσης, η βαθμολογία των εξεταζομένων καταβαραθρώθηκε. Αιτία; Η ύπαρξη στον τίτλο του θέματος δύο λέξεων που θεωρήθηκαν από τους υποψήφιους ως ''άγνωστες'' και ''καθαρευουσιάνικες'': Αρωγή και Ευδοκίμηση!
     Επιτέλους! Οι άοκνες προσπάθειες τόσων χρόνων του ''συστήματος ΠαΣοΚ'' είχαν πιάσει τόπο! Η πρώτη γενιά αμόρφωτων, ανερμάτιστων, απαίδευτων ελλήνων είχε δημιουργηθεί! Δεν πήγαν χαμένα ούτε η επιβολή συνδικαλισμού των μαθητών στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση, ούτε η κατάργηση των επιθεωρητών για τους διδάσκοντες, ούτε η ανεξέλεγκτη ισοβιότητα των θέσεων των ''πανεπιστημιακών δασκάλων'', ούτε η πρακτική του προβιβασμού όλων των μαθητών στην επόμενη τάξη, ούτε η επιβράβευση της ''ήσσονος προσπάθειας''.
     Από εκεί μέχρι την παράδοση της κοινωνίας σε κάθε είδους ''επιτήδειους'', λαμόγια, κομματάνθρωπους, η παράδοση της οικονομίας σε κάθε λογής ''εθνικούς προμηθευτές'', μηντιάρχες, εργολάβους, κομματικούς αεριτζήδες, και η παράδοση της πολιτικής σε κάθε είδους ''εκσυγχρονιστές'' και ''πρίγκηπες'', ήταν πολύ σύντομη και εύκολη.
     Εκείνο το περιστατικό ξεχάστηκε,το θεωρήσαμε λίγο και μικρό. Δεν καταλάβαμε το σχέδιο. Δεν σκεφτήκαμε ότι ο εξανδραποδισμός ενός λαού προϋποθέτει έλλειψη παιδείας. Δεν ενδιαφερθήκαμε να μάθουμε γιατί τα παιδιά μας δεν ήξεραν δυό τόσο απλές, για μας τους παλαιότερους, λέξεις.
     Κι αφού δεν ενδιαφερθήκαμε τότε να μάθουν οι νέες γενιές τί σημαίνει ''Αρωγή και Ευδοκίμηση'', μαθαίνουμε όλοι τώρα τί σημαίνουν τα Spreads, τα Cds, τα Psi.
     Καλά να πάθουμε!!