Μπορεί σε ''τούτα δω τα μάρμαρα κακιά σκουριά να μη πιάνει'', όπως τραγούδησε ο ''λαϊκός'' βάρδος που έγινε ζάμπλουτος απ' τον ιδρώτα του εργάτη ''που έδενε τ' ατσάλι'', αλλά στο μυαλό του νεοέλληνα η σκουριά έχει μπλοκάρει τα πάντα.
Πιστεύει αίφνης ο έλληνας, ότι το 1944 υπήρξε απελευθέρωση από την γερμανική κατοχή. Πριτς! Ξεχνάει, ή θέλει να ξεχνάει ότι όλοι εκείνοι οι δωσίλογοι και συνεργάτες του κατακτητή που δράσανε εναντίον των συμπατριωτών τους τότε, ούτε δικάστηκαν ούτε καταδικάστηκαν. Μεσολάβησε ο εμφύλιος και σταμάτησαν όλα. Και η κατοχή συνεχίστηκε μέσω αυτών.
Οι ίδιοι οι δωσίλογοι πήραν ξανά θέσεις εξουσίας, με τις περιουσίες δε που απέκτησαν σαν συνεργάτες των γερμανών, έγιναν το μείζον οικονομικό και επιχειρηματικό κατεστημένο της μεταπολεμικής Ελλάδας. Τα παιδιά δε και τα εγγόνια τους συνέχισαν να κατέχουν πολιτικές και άλλες υψηλές θέσεις ακόμα και σήμερα.
Έγιναν υπουργοί οικονομικών, υπουργοί γενικώς, ανώτερα στελέχη σε μεγάλες γερμανικές επιχειρήσεις, έγιναν προμηθευτές του δημοσίου και πολλά άλλα. Η Ελλάδα παρέμεινε έμμεσα γερμανοκρατούμενη συνεχώς. Αυτά έως χθες.
Γιατί σήμερα, η γερμανική κατοχή είναι και πάλι άμεση, απροκάλυπτη, αποδεκτή από τα λεγόμενα κόμματα εξουσίας, που ήδη παίζουν τον ρόλο των σύγχρονων ''συνεργατών''. Που δεν ενοχλούνται από την παρουσία των διαφόρων Ράϊχενμπαχ, Φούχτελ, και λοιπών επιτηρητών, επιτρόπων και υπερπρωθυπουργών, ενοχλούνται όμως από την δυσθυμία και την αντίδραση του ελληνικού λαού.
Θεωρούν φυσικό να παίρνουν διαταγές από κέντρα εξουσίας εκτός συνόρων και βλέπουν σαν εχθρούς τους όσους σκέπτονται και πράττουν ελεύθερα.
Αφήνουν ''ελεύθερες'' όλες εκείνες τις περιουσίες που δημιουργήθηκαν τότε με εκείνον τον τρόπο, και ρημάζουν όσα ο απλός πολίτης με την εργασία την δική του και των γονιών του απέκτησε.
Λυπάμαι που το λέω, αλλά προσωπικά δεν μπορώ να βρώ ούτε έναν πολιτικό από αυτούς που άσκησαν εξουσία τα τελευταία τρία χρόνια, που να μη είναι οιονεί δωσίλογος. Ούτε έναν.
Με βάση δε το Σύνταγμα, ή ό,τι έχει απομείνει από αυτό, εφόσον το κράτος και οι πολίτες βρίσκονται υπό κατοχή, κάθε αντίδραση θεωρείται θεμιτή.
Το μέλλον μας εξαρτάται απόλυτα από την αντίδραση των ελλήνων.
Πιστεύει αίφνης ο έλληνας, ότι το 1944 υπήρξε απελευθέρωση από την γερμανική κατοχή. Πριτς! Ξεχνάει, ή θέλει να ξεχνάει ότι όλοι εκείνοι οι δωσίλογοι και συνεργάτες του κατακτητή που δράσανε εναντίον των συμπατριωτών τους τότε, ούτε δικάστηκαν ούτε καταδικάστηκαν. Μεσολάβησε ο εμφύλιος και σταμάτησαν όλα. Και η κατοχή συνεχίστηκε μέσω αυτών.
Οι ίδιοι οι δωσίλογοι πήραν ξανά θέσεις εξουσίας, με τις περιουσίες δε που απέκτησαν σαν συνεργάτες των γερμανών, έγιναν το μείζον οικονομικό και επιχειρηματικό κατεστημένο της μεταπολεμικής Ελλάδας. Τα παιδιά δε και τα εγγόνια τους συνέχισαν να κατέχουν πολιτικές και άλλες υψηλές θέσεις ακόμα και σήμερα.
Έγιναν υπουργοί οικονομικών, υπουργοί γενικώς, ανώτερα στελέχη σε μεγάλες γερμανικές επιχειρήσεις, έγιναν προμηθευτές του δημοσίου και πολλά άλλα. Η Ελλάδα παρέμεινε έμμεσα γερμανοκρατούμενη συνεχώς. Αυτά έως χθες.
Γιατί σήμερα, η γερμανική κατοχή είναι και πάλι άμεση, απροκάλυπτη, αποδεκτή από τα λεγόμενα κόμματα εξουσίας, που ήδη παίζουν τον ρόλο των σύγχρονων ''συνεργατών''. Που δεν ενοχλούνται από την παρουσία των διαφόρων Ράϊχενμπαχ, Φούχτελ, και λοιπών επιτηρητών, επιτρόπων και υπερπρωθυπουργών, ενοχλούνται όμως από την δυσθυμία και την αντίδραση του ελληνικού λαού.
Θεωρούν φυσικό να παίρνουν διαταγές από κέντρα εξουσίας εκτός συνόρων και βλέπουν σαν εχθρούς τους όσους σκέπτονται και πράττουν ελεύθερα.
Αφήνουν ''ελεύθερες'' όλες εκείνες τις περιουσίες που δημιουργήθηκαν τότε με εκείνον τον τρόπο, και ρημάζουν όσα ο απλός πολίτης με την εργασία την δική του και των γονιών του απέκτησε.
Λυπάμαι που το λέω, αλλά προσωπικά δεν μπορώ να βρώ ούτε έναν πολιτικό από αυτούς που άσκησαν εξουσία τα τελευταία τρία χρόνια, που να μη είναι οιονεί δωσίλογος. Ούτε έναν.
Με βάση δε το Σύνταγμα, ή ό,τι έχει απομείνει από αυτό, εφόσον το κράτος και οι πολίτες βρίσκονται υπό κατοχή, κάθε αντίδραση θεωρείται θεμιτή.
Το μέλλον μας εξαρτάται απόλυτα από την αντίδραση των ελλήνων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου