Έχει τσίπα; Όχι βέβαια!.

     Όταν κάποιος, και μάλιστα όταν αυτός ο κάποιος είναι ο υπουργός οικονομικών, ερωτάται αν θα μπορούσε ο ίδιος να ζήσει με πεντακόσια ευρώ τον μήνα, και απαντάει: ''όχι βέβαια!'', τότε δύο πράγματα μπορουν να συμβούν:
     Ή φροντίζει να ανέβουν οι μισθοί και συντάξεις στο όριο επιβίωσης που αυτός θεωρεί λογικό, ή παραιτείται.
     Βέβαια για να παραιτηθεί κανείς σημαίνει ότι φοράει παντελόνια, ότι έχει τσίπα, πράγμα που μάλλον δεν συμβαίνει στον συγκεκριμένο υπουργό. Που και ξετσίπωτος είναι, και μιά φουστίτσα δεν θα πήγαινε άσχημα με το ''φυζίκ'' του.
     Γιατί πώς αλλοιώς να χαρακτηρίσεις έναν εγκάθετο των τραπεζών, λάτρη των μνημονίων,που ενώ δεν είναι καν θεσμικός, εκλεγμένος, τολμάει να απειλεί τους πολίτες μέσα από την Βουλή, να θεωρεί ανώτερη διάκρισή του τα εύσημα από τον Σόϊμπλε, να αποφασίζει και διατάσσει νέους φόρους και χαράτσια, και τελευταία με την επίμαχη απάντησή του να προκαλεί, να λοιδωρεί όσους έλληνες προσπαθούν να επιβιώσουν με μισθούς και συντάξεις εξαθλίωσης; 
     Είναι σαν να λέει: ''ζήσε εσύ μαλάκα έλληνα με πεντακόσια ευρώ γιατί εγώ το θέλω, ενώ εμείς τα ανώτερα όντα, επειδή είμαστε μάγκες και ωραίοι παίρνουμε πέντε και έξι και εφτά χιλιάδες ευρώ, και επιδόματα, και αφορολόγητα, και αυτοκίνητα, και ωραία ζεστά γραφεία που εσύ τα πληρώνεις''.
     Όταν όμως φτάσει η στιγμή το ποτήρι να ξεχειλίσει δεν θα βρεί σωτηρία στο ζεστό του γραφείο, ούτε ο Σόϊμπλε θα τον γλυτώσει, ούτε η λέσχη Μπίλντεμπεργκ, άσε που δεν θάχει βουλευτική ασυλία και παραγραφές και τέτοια.
     Οι δε σημερινοί παλιάτσοι της συγκυβέρνησης που τον έχουν για ''μπροστινό'' και τον χαϊδεύουν, τότε θα τον πουλήσουν για να σωθούν οι ίδιοι, όπως κάνουν σήμερα με τον παραπροηγούμενο υπουργό οικονομικών.
     Βλέπε κύριε υπουργέ. Βλέπε και φυλάξου.
     Από την οργή του κόσμου και την παλιανθρωπιά των αφεντικών σου..