Λόγια για να Λέμε, και Λόγια Σοφά

     Σήμερα αντί σχολίου θα παραθέσω ένα απόσπασμα ομιλίας του ''πρωθυπουργού'' στην κοινοβουλευτική του ομάδα πρίν γίνει ''πρωθυπουργός'', και μία ρήση του Θουκυδίδη.
     Θα μου πείτα ''τί σχέση έχουν αυτοί οι δύο;''. Απολύτως καμία. Ο ένας δρά και διαμορφώνει μία δημοκρατία που δεν έχει καμία σχέση με την δημοκρατία που έδρασε και διαμόρφωσε ο άλλος. Ο ένας με χαρακτηριστική ευκολία λέει άλλα και κάνει άλλα, κατά πώς τον βολεύει, κι ο άλλος λέει λόγια σοφά που ζουν ανά τους αιώνες και εκθέτουν τον πρώτο:
     Ο Αντώνης Σαμαράς:
    ''Οφείλουμε να πούμε πως όταν υπάρχει αναλγησία και ανευθυνότητα από την πλευρά της εξουσίας, τότε πράγματι πυροδοτούνται φαινόμενα ανυπακοής και αυτοδικίας. Οταν διαρρηγνύεται το κοινωνικό συμβόλαιο ανάμεσα στην κυβέρνηση και τον λαό, τότε καταρρέει η εμπιστοσύνη των πολιτών στους νόμους και... διαχέεται κάθε είδους αντικοινωνική προδιάθεση.

Οταν διαλύεται η οικονομία από αλλεπάλληλες φοροεπιδρομές, εκεί οδηγούμαστε.Οταν πληρώνουμε επί δεκαετίες για μελλοντικά αγαθά και υπηρεσίες εκεί οδηγούμαστε. Οταν αυξάνονται τα τιμολόγια των ΔΕΚΟ πολύ πέρα από τα όρια ανοχής των ανθρώπων εκεί οδηγούμαστε. Η ανυπακοή στους νόμους της δημοκρατίας είναι αντικοινωνική συμπεριφορά, η οδηγεί σε αντικοινωνικές συμπεριφορές.Αλλά αυτό είναι μόνο η μισή αλήθεια.Η άλλη μισή και οφείλουμε να την πούμε, είναι ότι ή αναλγησία της κυβέρνησης, πυροδοτεί κάθε είδους αντικοινωνικές συμπεριφορές.''

     Και ο Θουκυδίδης: 

   ''Προδότης δεν είναι μόνον αυτός  που φανερώνει τα μυστικά της πατρίδας στους εχθρούς, αλλά είναι και εκείνος που ενώ κατέχει δημόσιο αξίωμα, εν γνώση του δεν προβαίνει στις απαραίτητες ενέργειες για να βελτιώσει το βιοτικό επίπεδο των ανθρώπων πάνω στους οποίους άρχει''.

     Δεν χρειάζονται συμπεράσματα.

     Χρειάζονται πράξεις..