Τό 'χει η μοίρα μας;

     Δεν φτάνει να το παλεύεις, δεν φτάνει η προσπάθεια, πρέπει να ''σε θέλει'' που λένε. Κι εμάς δεν μας θέλει.
     Δεν το' χει η μοίρα μας, πώς το λένε! Όλο κάτι ''βαρεμένοι'' αναλαμβάνουν τα ηνία της χώρας και πάμε κατά διαόλου.
     Πριν κάμποσα χρόνια μας βγαίνει πρωθυπουργός  ο μεγάλος Τυχοδιώκτης. Εκείνος την είχε ''δεί'' μεγάλος καρδιοκατακτητής και @αμίκουλας.  Ό,τι πετούσε και ό,τι κολυμπούσε το ''κανόνιζε''. Και να πείς ότι ήταν εκλεκτικός τρομάρα του! Τέλος, κι απ' το πολύ ''κανόνισμα'', το 'κοψε σχετικά νωρίς το νήμα και ησυχάσαμε από δαύτον.
     Μετά από αρκετά χρόνια ο γιός του προηγούμενου, ο και Ηλίθιος επονομαζόμενος, την είχε ''δεί'' κι αυτός κάπως. Νόμιζε ότι είναι μεγάλος αθλητής! Βούταγε ποδήλατα, κανό, ό,τι εύρισκε τέλος πάντων, φόραγε και hi-tech φόρμες σαν την στολή του μπάτμαν και ξεχύνοταν στους δρόμους και στις θάλασσες. Κι εύρισκε το μπελά της η φρουρά του, η αντιτρομοκρατική, και το λιμενικό μαζί. Την μιά πάει να βάλει εν κινήσει την αλυσίδα στο ποδήλατο (είπαμε: IQ μείον), παραλίγο να ξεμείνουμε από πρωθυπουργό. Την άλλη χάθηκε με το κανό κάπου μεταξύ Σκιάθου και Τουρκίας και παραλίγο να γίνει διπλωματικό επεισόδιο: νόμιζαν οι τούρκοι ότι εκτοξεύαμε βλήματα! Την γλύτωσε πάντως κι εκείνη την φορά, αφού ούτε και τα ψάρια καταδέχτηκαν να τον φάνε, να γλυτώσουμε μιά ώρα αρχύτερα.
     Τώρα, τούτος εδώ ο τελευταίος την έχει ''δεί'' κουτσαβάκι. Μάγκας βαρύς κι ασήκωτος. Ώμος γυρτός, βλέφαρο βαρύ, ''μαγκιά @λανιά κι εξάτμιση'' που λένε. Ο Αντώνης ο βαρκάρης ο σερέτης να 'ούμε. Εκατό κιλά καλαματιανή μαγκιά. Δε σηκώνει πολλά κι αλλοίμονο όποιον βρεθεί στον δρόμο του!
     Ψτ! Ρε συ μάγκα ''πρωθυπουργέ'' του κ@λου, για πέρνα μόνος σου, χωρίς τρακόσιους φρουρούς και μισή μεραρχία μυστικούς να σε φυλάνε, το πεζοδρόμιο κι έλα απέναντι στην Πλατεία να πουλήσεις μαγκιά στους άνεργους και τους άστεγους πιά  ''νοικοκυραίους'' που κάποτε ψήφιζαν την παράταξή σου! Για να σε δώ! Κουραδόμαγκα!
     Κάτι τέτοιους έστειλε η μοίρα κι ο θεός της Ελλάδας στο τιμόνι μας, και τώρα έχουμε μείνει ξυλάρμενοι μεσ' την θύελλα να τραβάμε κατά τα βράχια.
     Πού θα πάει όμως; Θα ξυπνήσει κάποτε ο κόσμος και θα ''φουντάρει'' στη θάλασσα τιμονιέρηδες, πλήρωμα και μούτσους μαζί, να τους φάνε τα ψάρια να ξεμαγαρίσει το καράβι, να ισιώσει.
     Μπας και γλυτώσουμε..