Παραμύθι Χωρίς Όνομα

     Το δεύτερο μυθιστόρημα της Πηνελόπης Δέλτα δημοσιευμένο το 1910, αποτελεί αλληγορία για την Ελλάδα, η οποία βρίσκεται καθημαγμένη από τα διάφορα πολιτικά και κοινωνικά δεινά, όπου μέσα από την επιστράτευση για πόλεμο που ετοιμάζει η χώρα, σατιρίζει το πώς διοικείται ο τόπος και τον τρόπο που αντιδρά ο λαός. Στόχος του είναι να μιλήσει για το ψεύδος της εποχής, που κάτω από μεγάλες λέξεις, τις οποίες ονομάζει ιδανικά, κρύβεται η παρακμή της κάθε εποχής.
     Το πολύ όμορφο αυτό παραμύθι διασκευάστηκε για το θέατρο εξαιρετικά από τον Ιάκωβο Καμπανέλλη, ''ντύθηκε'' με την αριστουργηματική μουσική του Μάνου Χατζηδάκι και έκτοτε αποτελεί κομμάτι του σύγχρονου πολιτισμού μας.
     Στις 27 Απριλίου του 1941, ημέρα που τα γερμανικά στρατεύματα εισέρχονται στην Αθήνα, και εξ αυτού του λόγου, η  Πηνελόπη  Δέλτα αυτοκτονεί παίρνοντας δηλητήριο.
     Σήμερα, εκατό χρόνια μετά την δημοσίευση του μυθιστορήματος, ο εγγονός της γιαγιάς Πηνε-
λόπης, παρατρεχάμενος των γερμανών, όχι μόνον δεν αυτοκτονεί αλλά θυσιάζει έναν λαό στον βωμό της δικής του εξουσίας. Ο εγγονός της γυναίκας που προτίμησε τον θάνατο απ' την ατίμωση, θα περάσει στην Ιστορία ως εφάμιλλος των χειρότερων ολετήρων του έθνους.
     Ο βασιλιάς Αστόχαστος είναι εδώ!..